Alle inzendingen van pieter plenter

Achterover leunend in mijn luie stoel m’n voeten op de tafel, de ogen half toe dromend van jou, ver weg, warmbuikgevoel Stevie Ray speelt “Lenny”, ik doe alsof ik meedoe oh..samen luisteren, vast ineen gestrengeld gezicht tegen gezicht, onz' wangen gelijmd met tranen het is zo fijn te dromen met jou mijn engel je bent ver weg maar laat me in…

Ik denk dat ik van je hou… langzaam verandert elk figuur in jouw lachend aangezicht als ik zit te lezen, kook of gewoon niets doe, dwaal ik af, verdwijnt het beeld en wordt een onrealistisch iets. Ogen, mond en neus… en als ik me dan in een paar uitgestrekte armen wil leggen, veranderen al die beelden weer in een pagina, een lepel of een…

Melancholische smartende klanken Onduidelijk gezang van een zwarte man Iemand laat een mondharmonica janken Uithalend kreunend, spontane jam De blues klinkt galmend in de straat Leed doordrenkt met een hete traan Ergens valt een ritmisch geluid in de maat, Handen die op een houten kistje slaan Meer en meer mensen komen kijken Zachtjes meezingend…

Ik heb iets heerlijks, fantastisch en nieuws ontdekt Je kunt ook via mobielen, computers en satellieten zonder te morrelen of te knoeien aan je zelfrespect ‘n ander van je liefde of genegenheid laten genieten een simpel zinnetje, plaatje of gewoon een teken kan bij degene warme gevoelens doen ontstaan vanbinnen een stiekems vuurtje doen ontsteken…

De oude binnenstad is winterig en nat Mannen op weg naar huis of een kroeg, weggekropen in hun opgeslagen kragen. De oude hoer achter haar beregende raam, geen gretige klant te zien, het is te vroeg Dit is een van die winternatte dagen met de natte geur van bejaarde scheve stenen. De vermoeide haringman sluit zijn kraam een dronken vent, wankelend…

grasliggend kijkend naar het wolkenspel witte dromen glijdend langs egaal blauw rare neuzen, bokspringend clowntje, daar een schaap, lichtbel, dan… ineens bekend en vertrouwd, jouw gezicht, met blote schouder aan je volranke lijf wildbollend je borsten, kortharig vreemd.. maar wel mooi wazig je oog knipt, wiebelt met je neus, dan een hand…

grustbak vol met vruig langtandschoppen nodig om de bleuk te opsperen bladgries tegen onktruip maaitang vol met graaps vlak voor de maandmaan is mijn tuin weer winterklaar kan ik vanachter mijn vraam het gevleugel van het pikvee en gestruipel van broermoppen bekijken met een bak zoete brek op de driehoeks koppietafel staand en op mijn schoot…

Sneeuwlicht rondom overal op gevallen geluid word witgedempt doffig onze stappen sporen door het witbos enge kale takken worden vriendelijk door sneeuw hun contouren verzacht diepe schaduwholen lijken knusse schuiling voor wild, kleindieren en vogels…. jouw handen verstopt in bont en wol Je capuchon maakt een portret van je gezicht glimlachend…

Er is een gat geslagen in mijn ziel je bent er niet meer, terwijl ik niet eens wist dat je in mij zat, pas nu besef ik wat je deed met mijn leven, mijn gedrag, het laten niet laten alleen door je hypnotiserende stem, je woorden als fladderende vlinders dogma’s dodend … verpakt in levenswijsheden en onwijsheden wat moet ik nu verder lieve Ramses…

Oh.. de mooie benen van mijn vrouw zuilen van stroomlijn, gratie en kracht welk een prachtig gevormde onderbouw zoals Da Vinci ze moet hebben bedacht stevige enkels, niet eng dun en ietwat gebogen gebruikt als wapen tijdens haar koketterieën zachtronde kuiten, een streling voor ‘s mans ogen gladde schenen tot aan haar kusbare ronde knieën samen…

zeemeeuwzezeeuw lopendstrandloper schelpenschulp strandgapergeeuw waaiendstormvlaag stuifzandogentraan haarwapperwoei vloeidendevloedgestaag zeepierenwandelpier zeescheepstoeterloei op mijn blote voeten samenlopend met jou hier………

Betraand zijn je wimpers…. het zijn druppels druppels van goud je groene ogen sprankelen in de roodgouden zon met het knipperen vallen de druppels als schitterdiamanten op mijn tong, ze zijn warm warm van jouw geluk en… mijn geluk omdat je zo bent mooi en lief…. en in mij je kijkt naar me en lacht… door je natte wimpers heen ik hou…

M’n armen zijn te kort als ik alles wil omhelzen alle bomen van het verre bos de geuren van het gemaaide gras de glinstering van de stromende beek de witte wolken drijvend in de blauwe lucht het edelhert, met zijn trotse blik in d’ogen het mos liggend aan de voet van de eik muis knabbelend aan een beukenoot wuivend riet, de wortels kletsnat…

Knussig warm en wegverborgen gecreëerd leven in haar eigen geest buitengesloten zijn al haar zorgen nu alleen nog maar plezieren en feest nee, even geen werkelijke aardse dingen binnen de omheiningen van het omarmen alleen nog maar dromerig zijn en zingen de hele wereld met haar leven verwarmen ze wil houden van gehouden worden geen onvertogen…

Spelend met het doorschijnend licht levend glas, warmtegevende kleuren gegeven een zekervoelend aangezicht in een zwemende illusie van rozengeuren Ingeklemd tussen lichtgrijze lijnen van lood het teken van oneindige liefde voor jou gesmolten, gesneden in karmozijn en rood een voor eeuwig gezette belofte van trouw…

Ik ben er weer geweest, …mijn oude thuis weer even aan verledens wonden rijten het gevoel van verloren jeugd stak als een puntige paal door mijn hart want wetende dat dit slechts een tijdelijke euforische belevenis zal zijn. Het wellekom was hartverwarmend, en tranenvreugde in emotievol dialect. Doch afscheid gloort nu al pijnlijk voor mijn…

strakwuivend stond je daar je eigenwijze lijffie geel en groen je stond er echt heel stoer te doen Als een krijger, pal en voor zessen klaar je voet had je stevig in de grond geplant het gaf je een gevoel van “kom maar op” grimmig was je blik… woestig je scheve kop je ene blad vooruit… als een gebalde hand Naderend de witte onstuitbare…

Beste Hemelkruidenier hier is een boodschaplijst 'k kwam erachter dat ik nog wat nodig had ’t is voor mijn levensvoorraad… liefst afgeprijsd anderhalf pond volle liefde graag mag ook een ietsje meer van mij en doe de stemming van vandaag maar los in het mandje erbij oh…niet vergeten een pot gulle lach en de stiekem gegeven knipjesoog natuurlijk…

Krakend in de warme zon, overhangend het houten bruggetje kabbelend beekwater... Op de leuning ervan een schichtig nerveus gekwetter van musjes, bestrijdend elkaars plaats… schijnbaar redenloos… Vlak boven de spiegel van het water, de juffer ze zoekt weer een landingsplek voor één seconde…. ‘t Kikkertje zojuist volgroeid springt van lelieblad…

De glorievolle zon,die rijst over paars groene heidevelden verstrooid staande dennenbomen en lijsterbessen, de armen wijduit, als vreugdevolle gastgevers, zandmeren als gele oases grenzend aan verspreid liggende vennen…. Oergevoel bekruipt mijn gemoed, weg met alle veiligheid, geborgenheid en modernismen, terug naar berenvel, mammoethaar en…

als je nietsvermoedend je voordeur opendoet en ogen van liefde stralen je lachend tegemoet handen van tederheid door je haren kroelen warme armen om je heen je gelukkig doen voelen dan is de jonge dag al mooi voor hij begint alle zorgen, alle plannen, verdwijnen als de wind niets is belangrijk, nee… niets meer van belang het enige wat telt,…

Gras smaakt, het voorjaar proeft lichtgroen boterbloemen smaken niet naar boter en paardenbloemen niet naar paard kabbelwater aan mijn voeten, in de sloot kikkerdril drilt zachtjes, een karper stuurt zijn rugvin door het eendenkroos schitterschijn van de zon door wolkenwaas en bladerdak van de oude boom boven mijn hoofd. de kuifmees schud zijn…

Die waasdromige blik in je ogen oh, waar denk je toch aan mijn lief je ontkent mijn striemend onvermogen je te bereiken, jij, ontwijkend… instinctief je in mijn armen nemend, stevig vast vruchteloos kussend je lippen en wangen je blanke borsten… witte bergen van albast echter..je negeert mijn hunkerend verlangen je wereld is een andere, ver…

Het kleine rupsje buigt en strekt zijn lijf Snel…langs het blad en over de rand omlaag de haartjes op zijn rug zijn hard en stijf zal hij het nog redden.. lukt het nog vandaag? die grote appel daar aan ’t eind van de tak daar moet hij heen, dat is zijn doel eventjes rusten nu… even op het gemak ademrust, hartkloppend benauwd gevoel… snel…

Prei, selderij en marjolein gesneden ui en verse tijm poeder van paprika en van peper ook grote hamschijf met een dikke knook en als het nodig is.. voor de lekkerbek kleine stukjes gesneden gerookt vetspek gemalen kruidnagel, een beetje komijn ook zout en knoflook moet er zijn blokjes aardappel, blokjes peen oh, en rookworst moet er ook doorheen…

Daar lig je, met je lieve bruine gezicht je kijkt…. je mist iets, je mist je licht ik probeer je zachtjes aan te raken wil je strelen over je natte wangen… De angst van je droom speelt met je… Je bent nog weg… je bent bang en… kruipt bij me vandaan, weg, onder het laken hulpeloos draai ik me weer op mijn rug ik wil je troosten en zeggen dat…

Gelijk een mes door ranzige boter sneed jouw NEE mij door het hart was jij niet mijn getrouwe echtgenoter was jij niet mijn gedeelde smart waarom dan ineens een walgafstoter ‘t maakte mijn wereld plots steenkoolzwart jouw minacht voor mij werd steeds groter je afwijzingen gemaakt van ijzerhard mijn zenuwen gescheurd en open en bloter je sleet…

Oogwatervallen, tranenstromen….. Hartzeer, gillend gevoel van onwelzijn het is het verstandigst zeiden we, het moet nu stoppen met onze heerlijke droom want…vermijden van andermans leed maar we passen ineen, als liefdespuzzels waarom… waarom toch…. ik wil niet verstandig zijn, het doet zo’n pijn kom terug.. ik smeek je, kom terug naar me…

Ik huil, ik huil bij elke vlok ‘k Zit de stilte te ondergaan, de kilte trekt door mijn voeten naar omhoog Waarom ben je niet hier om samen de sneeuw te eten die valt om alle scherpe randen te lenigen. Geluiden zijn er, maar niet echt storend, echter, vlok na vlok dreunt neer en overstemd mijn gesnik … Waarom.. waarom ben je niet hier…. Tranenvries…

wees geen kaars in je eigen licht straal niet zacht, ga in een flits als een witte bliksemschicht vanaf een hoog gelegen torenspits laat ze zien dat je altijd wint en als het dan toch even tegenzit je altijd weer opnieuw begint weer voorop gaat in de levensrit vastberaden, met een sterke wil stoer, sterk, en zonder schrik maak van alles een…