379 resultaten.
Als hoog moet
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 808 Hij schat het pad dat voor hem ligt in als klimop
en richt zijn blik met vastberadenheid naar voren
voetje voor voetje volgt hij eeuwenoude sporen
die leiden naar het wijde zicht vanaf de top
zijn wens om daar te komen stuwt hem hogerop
van rust of stijgen met beleid wil hij niets horen
de stenen die hem storen tuimelen verloren
waar luide…
Als jouw adem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 191 Ik zou graag willen zweven
langs de flanken van jouw ziel
en ons ademhalen delen
zodat mijn woord dezelfde toon
van liefde krijgt als die van jou
nooit eerder kwam ik iemand tegen
die zo puur zijn ziel op handen draagt
om er anderen ongevraagd
een deel van mee te geven
het maakt me nederig te weten
dat ik nog zo veel leren kan
over…
Als morgen niet zeker is
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.450 Misschien
wil ze met poppen dollen
kleuren kladden op papier
buiten spelen om ‘t kwartier
krenten plukken uit de bollen
misschien
lacht ze om de regen
die ritmisch klettert in een sloot
of voert ze zwanen korsten brood
die ze van oma heeft gekregen
…ooit
misschien
vind ik mezelf verdwaald
in haar levensechte dromen
als ouderdom…
Als niets
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 837 Gisteren besefte ik dat
eenzaamheid veel dieper gaat
dan een koude huivering in bed
of missen van de daagse dingen
praten over werk
kater Janus van de buren
boodschappen
de standaard vraag
wat zullen we vanavond eten
zo voelt slechts alleen zijn
wist ik bij het bemerken
dat hij nu ook de namen
van onze kinderen is vergeten…
Als ochtend vleugelt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 362 ik zie het traag ontwaken
wanneer ochtend schuchter
door vitrage licht
wimpers minnekoost
als trillende libellenvleugels
in de zon
het duister stil naar nacht gesust
de dag opnieuw geboren uit de dauw
die glanzend op de lippen rust…
Als papavers wuiven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 365 Moeizaam klim ik treden hoger
lager ligt veel dieper dan verwacht
kracht stuwt maar steelt het vloeien
van de adem
de laatst gezette stap schuurt
langs verzonken stenen
terwijl ik wankel
jaagt de nacht mijn schaduw
stil turend door zijn venster
voorbij de grauwe velden
zie ik papavers deinen
langs de zomen van de wind
mijn glimlach…
Als tijd vertraagt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 872 Zijn ogen zien hoe merels
liefdevol een nestje weven
in het paars van de seringenboom
turen dan stilte
klevend aan de tijd
die zwijgen traag verlengt
hij glimlacht vaag
bij de herinnering aan
hoe mooi het was
waarom
schrijnt zijn verdriet
misschien omdat ik stierf lief
fluistert zij
hij hoort haar niet…
Als vluchtig
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 460 In het zicht van eindeloos
draag ik onvermogen mee
op open handen
toegedekt met vragen
als
was het zand
dat wervelend opgestoven
maar niet rusten wilde
ook al oogde ik in stilte elke storm
of toch de tijd
die mij omwond
en alles fronsend trok
waar jij eens strak naar keek
maar och
het maakt niet uit
niet meer…
nu ik berust in…
Als wat geweest is komen gaat
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.299 Die blik over je schouder
nèt voordat de deur dichtsloeg
zal ik nooit vergeten
ik wilde jou de sleutel geven
maar moffelde hem weg
bij je afwerende gebaar
het was alsof je toen al wist
wat ik niet wilde weten
niet wenste te zien
maar moest beamen
in die kille kamer
naast dat hoge bed
waarin je elke dag
dieper wit verzonk
tot je…
Bankgeheimen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 722 Aan de bosrand op een bank
- vol ingekerfde harten, pijlen,
initialen en de woorden
Rietje is een hoer, bij haar
kun je ‘het’ gratis halen -
rust een oude vrijster uit
en zucht als zij de teksten ziet:
“Och lieve hemel,
was mijn naam maar Riet!”…
Bedankt
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.754 Dag mevrouw, laat mij eens raden
och hemeltje lief, ik zie het al
uw oogleden hangen naar beneden
daar moet echt in worden gesneden
en ja, de rest lijkt puur verval
mag ik nog een momentje checken
een rimpel hier en een rimpel daar
dat moet behoorlijk worden gelift
voor hetzelfde geld –gewoon als gift –
verwijder ik ook dat junglehaar…
Bedrogen droom
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.220 Aan de volle groene rokken
verscholen in de zandse zoom
van het trotste Veluws land
ligt lieflijk aan de waterkant
het leven van mijn droom.
Waarin ik heldere beken waad
die monden in de Neder Rijn
en uiterwaarden doelloos dwaal
geen tel minuut of uur bepaal,
bewust ben van mijn eigen zijn.
Vervuild van afwijzend onbegrip
-…
Bedrukt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 547 Ik kijk je aan en lees de zinnen
die dieper dan je woorden gaan
en zie verstand strijdende staan
om het gevoel te overwinnen
maar terwijl de tijd versnelt
verdiepen wij ons andermaal
letter voor letter in het verhaal
waar liefde nimmer grenzen stelt
doch bij het dagelijkse schijnen
slaan we het boek zuchtende toe
begerig maar niet wetend…
Beeldend
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 431 Laat je dromen
naar een wereld leiden
waar de werkelijkheid ze vangt
en in mijn handen legt
mijn vingers zullen ze
met zorg tot één boetseren
naar jouw evenbeeld
mijn droom…
Behouden vaart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.160 Vraag me niets
als je me naar de nacht ziet staren
mijn armen om mezelf geslagen
wiegend in een zee van pijn
wiens golven niet te breken zijn
maar telkens nieuwe vloed aandragen
Vraag me niets
als ik worstel met woeste baren
stuurloos zoek naar kalme stromen
blind navigerend op het vertrouwen
dat ik de haven zal aanschouwen
wanneer de zon…
Belofte
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.073 Morgen
zullen nieuwe woorden
mijn gedachten zijn
dansen zwaluwen
langs flanken van de wind
die halmen wiegt
tot zij hun voortbestaan
op aarde baren
en de zon zal blozen
tot het maanlicht
gouden meren drenkt
waar zwarte zwanen
twijgen nestelen
en vol vertrouwen
toekomst broeden
morgen
zal ik nieuwe woorden
zinvol binden
vandaag…
Bevroren licht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.003 Het was
alsof het me omhulde
de blauwe voile
van een maan
die ik niet eerder zag
ik reikte
maar de wind blies ijskristallen
uit mijn ogen
in het zicht
en jij
jij staarde winterrozen op het venster
van bevroren licht…
Biologische klok
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 493 Wij mensen kennen vreemde begrippen
de bekendste daarvan is geheid de tijd
we staan erop maar zijn ‘m steeds kwijt
jagen hem na om te laten ontglippen
Bij afspraken wijst hij op zijn strepen
wij draaien verlegen bij vroeg of te laat
hij bepaalt onze vrijheden vrij accuraat
weet gehaast ons steeds op te zwepen
Hij tikt zijn seconde, minuut…
Bloedende rozen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 2.214 Ik heb in mijn hand een rode roos
met doornen die me blijvend steken
waardoor de pijn hardnekkig kleeft
voortdurend mijn gevoel in zweeft
zonder zich los te kunnen weken
Ik heb in mijn hand een rode roos
met blaadjes van fluwelen dromen
waarlangs trillende tranen blinken
die langzaam in het hart bezinken
om daar opnieuw volop te stromen…
Blozend blad
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 385 Het loof bloost diep in de nerven
zwerft argeloos dromend omlaag
naar aarde waar roemloos vergaan
de glorie van dood zal verwerven
bomen strekken zich kreunend uit
bedreigen met naakthouten staken
de storm die hun botten deed kraken
en het wortelgestel pijnlijk trekken
nevel versluiert als illusionist
de realiteit van het zicht
waar niemand…
Bodemwoorden
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 239 Geef mij de warmte weer
de ogen van een kind
verwondering voor leven
breng me woorden
die gebroken wachten
tot de klank ze vindt
dep mijn wimpers
als de ochtend dauw
niet drogen kan
en laat me niet
gehurkt in huiver
van mijn schaduw…
Boekenwurm
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.955 Ik kluif de klinkers kaal tot bot
stil mijn dorst lavend met mede
blik zin’lijk naar de volle snede
en smikkel van het puur genot
‘k laat mij de volle verzen smaken
veeg vette letters van mijn lippen
probeer de blanke kern te strippen
doch taal niet om de vorm te kraken
ik vreet gedichten bij de vleet
verslind verhalen als een toetje
hiervan…
Breiland
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.193 En weer ligt er een pasgeboren kind
gehuld in grauwe, haveloze lappen
kribbig ’t plantenbedje plat te trappen
omdat het stekend stro niet lekker vindt
een engel daalt terneer met wijde klappen
het wonder rilt en voelt zich onbemind
omdat de neerstriemende vleugelwind
het schreiende van kou adem doet happen
de kudde waar het lam blind op…
Bronst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 De zon draalt laag
stralen breken in het loof
tot gouden twinkelingen
dansend op een vleugje wind
namiddag leunt zwoel tegen de avond
glooiend rust de heide in haar purperen pracht
tot onverwacht de stilte scheurt
door ‘t burlen van een edelhert
de lokroep troont bronstige hinden
voor de toekomst naderbij
en als het woud in mijmer zwijgt…
Buiten gezet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 536 Zij aan zij
staan ze wachtend
op de stoep
vlak bij
de halte van lijn zeven
de een ziet er verpaupert uit
de ander puilt het leven
beiden geuren kwalijke vertering
een paar is snel te zien
maar steelse blikken kleven
aan het grijze en het groen
ik schaam me voor ze
als ik hen daar zo verlaten zie
wetend dat zij innerlijk
aan mij…
Carnavalskraker
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 3.168 de maskers grijnzen dubbel ziend
gemaakte lol van binnen bezweet
narren treden buiten zichzelf
voeren grollen door gevulde keet
ze dolen van het innerlijk bevrijd
tussen licht beneveld en zwaar vermist
eentonig klinken ze de rijen
door hoempa papa pa opgehitst
wetend hoe de dorst te lessen
vergetend van het goed fatsoen
duister in de hoeken…
Chemokuur
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 272 Ze hoort hakken klakken door de gang
de melodie lijkt doelloos te verzwerven
om hol langs kale muren uit te sterven
voor ze verstommen tot een stil behang
ze voelt de leegte pijnlijk in zich kerven
onzekerheid en onmacht maken bang
haar uren schuilen diep in dagenlang
voor ze de adem van voorbij verwerven
dan klinkt een kinderlach door peinzen…
Collect call
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 381 Vakantie in het buitenland
valt me behoorlijk tegen
mijn logement is krap
het meubilair versleten
de bedden zijn niet zoals thuis
ze kraken veel gelegen
en walmen penetrant
oud zweet
culinair genot is onbekend
eten is slechts overleven
niets meer dan minder
op mijn bord
het klimaat voelt wel oké
de hitte is net uit te houden
al snuif…
Daar wil ik je toebehoren
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.723 Waar bergtoppen nevelen doorboren
avondlicht rood in rotsen brandt
een echo machtig rondjes zweeft,
zijn vederdek met wind verkleeft
en nacht verschijnt aan schaduwkant
daar wil ik je toebehoren
Waar zon en zee elkaar verloren
`s ochtends stormend vroeg ontwaakt
wilde stromen niet te stoppen
driftig donker golven koppen
donderend…
Dag moeder
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 5.541 Ik denk wel eens zoals vandaag
hoe het zou zijn als je zou leven
waren wij dan de beste maatjes
kreeg ik ‘n doos vol chocolaatjes
of zou je mij ‘n bloemetje geven?
Het gaat me echt niet om ‘t krijgen
maar omdat jij dan zou bestaan
en ik trots naar m’n kind kon kijken
je zorgzaam over je haren strijken
bemoederen voor je weer zou gaan…