825 resultaten.
ach vriend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 jouw paradijs was leeg
er stond een hek dwars doorheen
het water twijfelde in stille poelen
ach, de kikkers riepen wel
libellen sprongen herwaarts van een blad
de kwel stond leegte
uit te huilen
schuilen binnen groen lukte niet meer
toen kwam een feloranje vlinder
zonder hinder in jouw huis
ze droeg de hakkels van gewond zijn,
maar…
achter de schermen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 verkleur je zicht naar vrije
wolken…
door dit glas lijkt het niet veel
jouw ademnood verrast
je keel
als razzia’s de straat
bestieren
veiligheid voelt zo beperkt
het werkt niet, als een ander
onderduikt – en stikt-
het riempje strikt nog
rond het hoofd maar toch
je hebt er altijd in geloofd
dat ooit de lucht jouw
adem sterkt…
achtergrond
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 125 op de achtergrond
leeft de wereld los van mij
ik ben verbonden…
ademnood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 276 de badjas ademt dons, rond
roosjes op een oud gezicht
ze lacht
het wrange dat voor ogen stond verzacht
als zonlicht rond een schaduwrand
met in haar handen
slechts nog dat
wat niet meer verder ligt dan wat
de morgen haar zal brengen
het tijdspad is vermist, hij ziet haar oude ogen
rond zijn handen op haar hart
ligt het zwarte onvermogen…
afgeschoten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 158 dag verdwenen jaar, ik groet je
geef je kruisen na en zwaai vrolijk af,
tot later
als jouw gevolg zijn dagen telt, tel ik
mijn zegeningen in een plas
vol zilte druppels: parelend in wit en zwart
luisterrijk als zon haar strepen trekt
goedgemutst en goed gebekt
bega ik thans mijn eerste fout, beseffend
dat ik stout veel beter kleur beken…
afgewogen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 129 vertrouwen draagt je
op weg naar een evenwicht
slaat de balans door
één kant gaat steevast vooruit
de ander laat je achter…
afscheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 485 we hielden jouw hand
vast in de onze
kusten jouw koorts
we streelden jouw wangen
en we lieten onze tranen los
in vrije loop
je mocht gaan – we wilden het niet –
het verdriet was groot
toen je ons verliet
maar toch zijn we blij voor jou,
jouw pijn is weg
de koorts gesust, jouw rustige slapen
zacht gekust
in dankbaarheid, in…
afscheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 van harte gewenst, ten dele
weemoed
de uitgezochte elementen
van een mensenleven lang
het behang nog
niet vergeeld
over dozen verdeeld
ligt toekomst stil te wachten
daar zullen nieuwe nachten
anders zijn
wat rest is de kern van
ons gezamenlijk bestaan
en dat voelt goed
we gaan een ander welkom
tegemoet…
afscheid van een pennenvrucht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 73 op tafel slechts één rode
anjer, bloedrood schreeuwend,
vuurrood dood
een fruitvlieg dronk van zoete wijn
haar vleugels kleefden
aan het zilte glas, doorschijnend
zijn het uitzicht -en
dat rood
ik spreek in raadsels, want het zingt
een requiem vol pijn…
afscheid van gisteren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 134 het groen is oud
de regen koud en in
het gras
verdwijnen resten van de zomer
onder het rode klaver
schuilt een klein kadaver,
het was een witte rups
de zijde rond haar lijf
blijft ondanks alles
dat beklijft
ofschoon er nog geen
naam aan kleeft, zweeft
heel imaginair
een vlinder naar vandaag
ze doet het graag en spreidt
haar glans…
afscheid van leven
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 400 toen de wereld haar verlaten had
vergat ze dat ze mooi was, ze vergat
de kleine schelp vol troost die toch de
zachtste glans kon hebben
dat witte bloemen langs de weg zich terugtrokken
gaf de dood een kleine kans om extra
zwaar te zijn
maar tussen pijn en levend lijden
schikt nog een moment voor zon
strijden geeft de kracht het hart…
aftakeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 vandaag trekt de wind aan
hij blaast deuren heen en weer
het bovenlicht klapt onrust
door de gang
buiten loopt een regenjas
gevuld met de terloopsheid
van een regenachtig uur
aan het stuur van en passant
vecht een tas
om stil te blijven
hangen is een werkwoord
dat zijn lading dekt
vanuit de natte bomen trekt
een koppel spreeuwen luidkeels…
agora
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 tussen al die ruimte binnen steen
verandert het gezicht van mijn
geborgenheid
de weg is zoek, langs veel
te brede zomen
er is geen pad
dat veilig is
wel is er mijn keel
mijn hart en wijde oren
en een stem die stilte schreeuwt
mijn roep in angst
de ruimte geeuwt
en alle deuren sluiten…
al spelevarend..
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 119 in een fluisterboot
verdwalen tussen lelies
pijlkruid wijst de weg
rietkragen markeren traag
golvende waterkanten…
alle goeds
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 in mijn blote hand
blijft zacht jouw warmte achter
voelbare liefde…
alle goeds
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 lief klein lichtpuntje
in een hoopvolle wereld
wens ik je vrede
verschijn als nooit tevoren
als het leven donker lijkt…
alleen dan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 142 mocht ik woorden vinden in de zee
en vogels, blank van kleed, gedragen
door de wind
dan een kind dat schelpen steelt, van
clusters zand
alleen dan ja, op de huppelende toon
van kleine noten
schrei ik voor een wijle
in mijn hand
mocht ik gezangen weten, licht van geluid
met grote stemmen, ach
ja dan
draag ik het uit…
alleen maar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 181 en toch
bloeit op een naakte
muur
een leeuwenbek,
een lichtvlek
en een
blad
nu dit seizoen
nog kruist
met wat me raakt
vermaakt de tijd
mijn
wonderbonen
kijk! het groeit
tot hoogtes,
waar demonen wonen
en een engel
wieken vindt
dag kind…
ik mis je
elke dag…
als woorden niet meer van mezelf zijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 240 schipperen kan alleen
als twee kanten wal dragen, waar water botst
en verlegen lelies bloeien
langs het kroos verlaat de dag
de ongeboren zon
tussen het verwarde riet groeit de valse twijfel
of de karekiet wel houvast vindt
hij zingt er wel
maar toch
laat me roeien in mijn houten boot, ze draagt me goed
de riemen slijten slechts voorzichtig…
ambachtelijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 546 het oude eiland draagt heel veel
zijn duinen blonder nu de kou het leven deelt
maar elders, in zijn dorp
mannen rond het vuur der arbeid
rokerig teruggetrokken
achter geur en noeste handen
alle banden houden vast
de stofkwast van de tijd ten spijt
het gaat ze voor de wind
als ouder of als kind
doorgegeven aan de mens van deze –tijd…
ansicht ge(oor)loofd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 97 Westerbork, mei ‘43
dag lieve, ik stuur dit
even snel
bericht je, dat het goed gaat
dat de bel nabij jouw deur
verlangend naar mijn vingers reikt
als ik terugkeer
uit dit oord
nog even snel een enkel woord,
ik zie je dra mijn lief en kus je dan
ik druk mijn hart aan die van jou
mijn schat
ik zie je gauw
breng mijn groeten aan…
april
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 lieve schat
jouw seringenboompje kleurt al
met de dagen mee, haar groene waas
steeds uitgesprokener en paars
licht op, binnen de tere knoppen
het is een wachtster,
een tere nimf, steeds zachter
wijken kleine blaadjes voor hun
zoete binnenkant
nu deze maand in aanvang droef
begonnen is, vertoont jouw blijdschap
lieve tonen, in het donkerdere…
as en rozen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 514 de stilte draagt een oud seizoen
waar stammen dansen in de mist, alleen
en lang verlaten
nu niet meer
in handen vol liefde droegen we jou
een trotse vrouw van rood en wit
heel zacht in duizend lichtvallen
viel jouw liefde mee
rond de herinnering van mooie zomers
glanst jouw glimlach in vakantietijd
en altijd weer
weten we
ik ben…
aslied
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 225 vandaag bewaart mijn hart
jouw beeltenis in extra glans
vandaag
draag ik jouw as
naar warme handen
als de zon op water danst
zul je verenigd zijn
met woorden die zich strooien
rond jouw leven en een mooi bestaan
dan laat ik je gaan……
augustusavond
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 126 er dreef een lied over de Maas, heel even
zweefden spiegelend de klanken van
een oud carillon
afscheid, een rode zon, hij
liet de avond als zijn bruid in witte nevels hullen
zulk een schoonheid in te vullen
op de oude, trage Maas
de vette waas van zomerhitte
was al snel vergeten
door mijn mobiele telefoon sprak
het geweten van een eindeloos…
aurelia
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 65 lichte beroering
het gewicht van een vlinder
laat haar sporen na…
aurora
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 103 het wiegt en weegt haast niets
als meeuwen, langs hun kustlijn op thermiek,
de zonnewende nog in oorsprong
licht
een mooi gezicht tekent zich af,
langs Noordelijke lijnen breekt haar kleur
in golven, volle-manig rond haar aangevroren graf
haar haren en haar lach, vertekenen in rood
de stille dood
van oude winters…
autofocus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 blend in
de omgeving neemt je op
als je
je plooit naar believen
wees jezelf
uniek
gevouwen tot de vorm
waarin jij
jij bent
mens
wat hou ik van je…
avondgebed
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 186 ergens nog een kus in grijs…
als ik dan buig in licht devote knikken
tot mijn knieën aarde raken
zacht en ongerept
ik ben behept met deze gave
tot ze adem vangt en zingt: een zuiver lied
verdriet is tijdloos, ook na zoveel jaar
ik zoek je, vind je -telkens weer
mijn kind
dit blind zijn schuurt en schuurt
in glasgebonden ogen
waar…
avondgevoel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 zeewater, onverwacht uitéén gevallen
in talloos spiegelende scherven
rood en purper roepen ze
de ondergaande zon
een noodkreet lijkt het
dit uur vertrekt nu,
bijgelicht door wat
er onder grijze wolken door
verschijnt
roze sfeer
drijft lichtend verder, kleurloos
rolt de maan vanachter grauw
het schouwspel
schijnt volmaakt door
schoonheid…