Alle inzendingen van victor r. meijer

Opeens de droom voorbij, op een bepaald uur Ik weet niet welke dag, en ik zag geen hellevuur Het eind was klaar, een hard gelag, Het gleed door mijn vingers op den duur En ik bleef wachten in de wind Wetend dat het jaar veranderd was Smachtend als een kind Brekend als een hart gemaakt van glas Diep van binnen blind Rijzend als een…

De zee heeft geen geheugen van een golf die naar het strand rolt of één die langs de havenhoofden als een tornado met witte kraag rondtolt Zal die golf doorgaan met leven misschien beginnen dan met doodgaan welke zee gaat hij straks op is hij het begin van mijn bestaan Toen begeerte begon met eenzaamheid met metershoge tsunamikracht…

de dwaas van geen rook muren rood groen en paars buiten pink of is het vaars steeds kleiner het plafond in de kijkdoos zonder watten is het luikje nog steeds dicht m'n kop in de douche zitten..... steeds weer dat felle licht hij raakt maar niet leeg een steel die doorgroeit de hemel is te hoog Suzanne die als een roos bloeit herrie van…

de zon vervaagt het jaar wordt oud een schilderij zo uit mijn hart de winter zal nog kouder zijn ik voel me verward ganzen vliegen naar de warmte toe verdwijnen langzaam uit het zicht had ik maar vleugels dan vloog ik naar het nieuwe licht als een zonnestraal kwam je in mijn leven maar als een herfstblad vloog je weg met gouden stiksels…

laat me praten, ik moet het kwijt dat ik onschuld verruilde is een feit over warmte, die me omarmde voelde als gras dat groener was maar de nachten, worden langer je zag me huilen, stuurde wolken mijn dal werd veel te diep straalde zon, die me verwarmde toen je door mijn leven liep maar de nachten, worden langer Mijn schat ik mis je…

ze was mijn vriendin, en zat diep in mijn hart maar ik moest door, ook al leefde ik verward nu schrijf ik de blues nee, niet blauw maar heel zwart neem me terug, neem me terug dus ik huil van verdriet ja ik leef van verdriet sluit mijn ogen maar ben toch niet boos ik denk aan een zachte hand langs mijn wang zonder doornen was jij toch mijn…

eenzaamheid, ik voel het in mijn hart, zonder spijt maar enigszins verward, voel ik dat jij niets met mij kan delen ik heb jouw liefde nodig kan het jou iets schelen? slapeloze nachten altijd op jou wachten, hopeloos verliefd kan het jou iets schelen? eenzaamheid, ik voel het in de lucht het is nu tijd dat ik voor je vlucht…

Als ik ’sochtends vroeg door het veld loop de dauw vers op de bladeren ligt voel ik een goddelijk tijdsverloop dat houdt ons allen hier in evenwicht ook al zijn de tijden dan veranderd de aarde laat zich door niemand sturen zo mijmer ik dan zachtjes voort soms loop ik daar dan mooie uren door velden vol met sla en koren terwijl niemand…