149 resultaten.
Blikvanger
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 112 dansend op het wild plaveisel
achter kleur en hoge hakken
verschijnt zij telkens weer
wapperende goudgele lokken
bedekken haar deinende borsten
scherpe blikken vanachter getinte
brillenglazen turen in het rond
haar rokje trilt in een
zonnig spectrum
zinderende mannelijke aandacht
overvalt haar keer op keer
langzaam verschijnt…
herfst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 476 Langzaam trekt de zomer
haar groene kleed weer uit
en verwelkomen we de herfst
die zal schitteren als een prachtige bruid
gehuld in goudglanzend rood
en okergeel getint
brengt ze ons in vervoering
met haar kleurenpracht
tot ze haar kleed voorgoed
laat vallen
dat verwaait in de wind
en ze de aarde bedekt
met een zacht bladerentapijt
dan…
Midzomers orgie
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 82 ik zag je vingers
komen tussen
geurende bloemen
in de volkleuren wei
wij waren toen
nog groener dan
onze dromen
toch zomerden wij
wij trioden met
zon als koesterend
speelkameraad
zij scheen zo heerlijk
en hij straalde maar
daar waar wij ons
samen overgaven aan
midzomers orgie
getint terugkijkend
gloeiden wij nog na
hadden elkaar…
De weg
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 312 soms
een vruchteloos verpozen
in het ongekende
immense heelal
ik ontkom dan niet
aan het erkennen
dat ik me doorgaans
gedragen voel;
deze weg niet zelf
heb gekozen
vaak hoef ik ook
niet meer te zeggen
wat ik eigenlijk bedoel
om me heen immers
herhaalt zich alles in wezen
weliswaar regelmatig in een
kleur getint…
Duistere Kempen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 wat de dennen fluisteren
bij het wiegen op de wind
in treuzeltoon getint
onder jagende maan het klagend ruisen
van eeuwenoude verhalen
uit zure zavel gezogen
over soortgenoten al lang vervlogen
die nog spraken van doksalen
in verzonken kloostergezang
het vreemde licht boven kruisende banen
met de lokroep van heidense nazang
wijdste…
De fee in de zee
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 474 De fee laat zich drijven op de golven,
ze lijkt een met de blauw-getinte zee.
Ze zwaait met haar fonkelende staf
en wil gaan toveren, maar...
De zon verdwijnt achter de wolken,
mijn droom spat plotseling uiteen,
want heel even waande ik me,
die prachtige fee in de zee.…
Lens
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 282 Voorzichtig
Natte hand
Vochtig doekje
Tastbaar
Vingers
Tegen het gezicht gedrukt
Likbaar
Trillend oog
Open wangen
Gloeiend
Zenuwachtig
Vloeibaar getint
Met een zachte aanraking
Zijwaarts
Recht door zee
Hand naar achter
Tilbaar
Gezichtsverlies
Blinde handen
Vogel langs het raam
Als een lens
Zo zacht
Aantastbaar
Per…
Jij....
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.487 Ik zie je getinte gezicht voor me
Je contouren scherp doch zacht
Wordt uit mijn slaap gehouden
Hoor je stem midden in de nacht
Jouw verschijning is als een oase..…
Wonderlijk
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 283 tussen spiegelende wimpers,
koolzwart getint,
kijken herfstbruine ogen
verlegen van mij weg
een broze blik
zoekt dragende aarde
maar lijkt er niet te geraken
ook niet als ik jouw warme zucht
voorstelbaar in mijn handen leg
misschien door
de vochtige glans
uit vertedering
door een glimlach
die ik je schenk
lippen als breekbare…
Nog even
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 206 neigen
ze staart mij immers aan
zou ze mij mogen
met mij willen slapen gaan
ze zal zeker ruiken
naar late herfstrozen
en haar borsten
willen een lentebloesem tonen
het zijn mijn lippen
die naar tederheid dorsten,
kon ze maar in mij wonen
zo draagt mijn grijs
nog een jeugd op handen
al is het ademen
steeds minder diep getint…
Alzheimer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 159 ze staart naar een punt
ver weg hier vandaan
stottert woorden in een taal
die geen mens kan verstaan
ze ziet het licht gefilterd
vallen door het getinte glas
in lood, het kleurt de man
op de kansel in geel en in rood
dan zit ze plots op haar bed
hoort de stem van haar zusje
en haar moeder komt bij haar
die geeft haar een kusje
ik…
Bloeiende hei
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.899 Nu is de heide blij getint
Met paarse bloemenkleur
Nu is de zoete heidewind
Vol zoete honinggeur
Nu gonst de aarde van 't gebrom
Der bijen wijd en zijd
Nu is de hoge lucht alom
Een blauwe zaligheid
Maar als de heide schoonste wordt
Dan komt de winter aan
Want bloemenschoon duurt maar kort
En vreugd is gauw gedaan
En 'k zou mijn leven…
En het is goed zo
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.852 nooit wordt vergeten
met nachten wanneer jouw boezem
de ochtend sneller brengt dan ik zou denken
een beetje Beethoven, een vleugje Bach
of gewoon een frivool orkestje met een
bombardon waarvan de slagen galopperen
over het pleintje alwaar ik woon
als ik mocht hopen wenste ik jou
al mijn liefde, een reis naar de tropen
een licht getinte…
Knus
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 652 grijs getinte heuvels tekenen zich af
op de ramen van mijn doorzonkamer
ook al is de zomer reeds lang op zijn retour
en de dag allengs meer bekort
is het stof nog kraakhelder zichtbaar
op mijn vinylen vloer en dressoir
de hoge zetels hebben, door
het oktoberlicht beschenen,
nog niets aan waardigheid verloren
het gobelin bloeit als nooit…
Het bloesemt!
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 het bloesemt in de bomen
't is toch zover gekomen
al leek het er niet op
de winter bleef maar hangen
er rees een diep verlangen
naar bloesem uit de knop
naar roze getinte takken
die haast van zwaarte knakken
dat leek dit jaar een flop
de wolken bleven dreigen
het voorjaar bleef maar zwijgen
de zon liep niet voorop
nu staan ze toch…
Onschendbaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 588 Wie schuilt daar achter getint glas?
Een beursbaron die de handen wringt
Het sloffend vee veracht
Hij laat de woekerwinst berekenen
van een nog niet aangeboorde bron
terwijl het zalig slijk zich ophoopt,
een stroom van nullen en strepen
naar de ongerepte tuinen.
Klerken zijn er een bedreigde soort.…
Bloeiende hei
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.479 Nu is de heide blij getint
Met paarse bloemenkleur,
Nu is de zoete heidewind
Vol zoele honinggeur,
Nu gonst de aarde van 't gebrom
Der bijen wijd en zijd,
Nu is de hoge lucht alom
Eén blauwe zaligheid...…
Herfst
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.039 Achter de oude kloosterwoning
Hing wat rode zon…
Onder goud-getinte linde
Bad een jonge non
Heur gelaten ogen droomden
Onder blanke doek,
Naar de zwart’ en rode letters
Van ’t getijden boek…
Langs de wegskens was geprevel
Van wat blâren bruin…;
Aan heur voeten bogen schrale
Violieren schuin
Als ’n dode^illusie, die ze
Lang vergeten…
Huiskamerpalm
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 50 Grenzen voor mij verlegd
Nu word ik niet getint.
Mij is ontnomen het plezier
Verruild voor kilte van cipiers
Slecht zijn ze, slecht tot op het bot
Trekken de kroon van mijn kop
Opgesloten in een pot
Cel met tralies, ik ben doodop.
Klaar met deze houding.…
Etste juist contrast
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 82 ik golfde
op warm en licht
had mega zicht
met mijn ogen dicht
in zacht pulseren
opende en sloot
ik mijn interieur het
exterieur donkerde kleur
er was geen afzet
wel een incorporeren
het heerlijke verbinden
waar mensen van leren
licht getinte bleek
een regelrechte hype
door waarheid en tijd
raakten velen dat kwijt
kleur donkeren…
sproetenkoning
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.093 hoe licht was ik wel niet getint
destijds als lief klein kind
okselfris nog en in de knop
mocht ik al vast aan een lijntje
rond de boom huid in de zon
die schroeide al dat bloot
na een poosje pijnlijk rood
ze zeiden zieltje arm kleintje
er kwamen toen vlekjes op
mijn hoofd armen en benen
ik hield me meteen al groot
liet het bij diep…
avondvoorstelling
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 552 hoog tegen het fluwelen nachtgordijn
met als decor,de maan in kwart,
tekent zich een prachtig dansfestijn,
op de zacht gelaagde lucht, glijdt
soepel draaiend, een meeuwen vlucht
in hun lichtend zilveren tenue,
met zwart getinte toppen aan de vlerk
zwenken zij zwierend in dansgenot
tegen het hoge nachtelijke zwerk
de lange trage vleugels,…
Vakantietijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 177 Op een van de eerste dagen dat ze vrij zijn
word ik opgeschrikt door een belletje van Burgernet
een beroving heeft plaatsgevonden door
twee getinte jongeren in trainings-tenue.…
Hibiscus Syriacus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 148 Wist ú dat de hibiscus syriacus
Een bluebird is, een zangvogel een merel
Een oiseau bleu die enkelbloemig zingt
Met donkerrood hart violet getint?…
Ferm
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 59 Zoals Jean de Woordenaar ons in zijn historisch getinte snelsonnet van vandaag heeft laten zien was Alkmaar viereneenhalve eeuw geleden een "ferme stad",
die zich niet voor niets als eerste aan het juk van Filips II en Alva wist te ontworstelen.
______________________________
Ferm was zij, in de Spaanse tijd, heldhaftig
Doortastend, moedig…
Spreek tot mij!
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.019 kringen
de veel te vroeg gevallen bladeren
met dode bloesems die vergaderen
dans met resten van papieren dingen
draai mijn zinnen, spreek mijn woorden
hardop luid en laat ze galmen
dein dan mee met groene halmen
draag mijn stof naar kanten boorden
jij dwaze vriend de wind
mijn ogen zien je wazig
mijn stem gebroken glazig
de scherven groen getint…
Zonneklaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 545 Met de laatste rollende golf
slaat het bootje op het zand
alle kracht kan niet voorkomen
dat een weg terug verzopen is
eelt op beide handen toont
het knokken tegen de stroom in
haar huid, inmiddels licht getint,
verbergt bont geslagen blauw
lippen gebarsten door verbijten
en pijnlijk bijtend zout trekken
een harde streep in het eens zo…
Nevelsluiers
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.639 nevelsluiers zelfs mijn geest behangen
kan mij een vreemd vertrouwde pijn bevangen
die ik aan de vervlogen jaren wijt
ik raakte veel van mijn illusies kwijt
met stille weemoed en een vaag verlangen
zou ik nu alle tranen willen vangen
die in het leven door mij zijn geschreid
maar als de lange nachten zijn gekomen
en dagen grauw en somber zijn getint…
mijn vale jas
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 508 het was mijn vale jas
wellicht nog door vader
gemaakt van kleding in ruste
of in overgang
naar een tweede kans
ja zo was nog die tijd
en stond eens voor de Kodak
niet meer wetend
wie de spieker was
ik was mijn vale jas
met grote herenknopen
op een kinderdracht
waar mijn hoofd,
bleek getint, uitstak
boven volwassen revèrs
wat…
Opgetekend in liefdes lot
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 261 Als in kleurrijke krijtkringen
die ontboezemingen cirkelen
vogelvrij
opgetekend in liefdes lot
ebt grauw geroezemoes weg
in zacht getinte werelden
in smaken van verschil
in de taal der verschijnselen
als in een wasem
van verloren woorden
streelt jouw adem terug
naar het hart der dingen
naar heftiger getijden
die de maanstond…