Proza

je lach haalde de scherpste medeklinkers uit je woorden terwijl klinkers de melodie van je tekst zacht uitrolden met de stemming van je album die met uitvoeringen uit de diverse hotspots het hemelse van de geplaveide weg was wil melker

...gemist. jouw tijd komt nog, zei mijn innerlijke stem. de toon was zodanig zacht dat ik in mijzelf bleef geloven. proza is als prozac, het verdrijft soms de dagelijkse sleur, de geur van de nacht. ook van afwezigheid mijn gedachten staan op wacht.

De eerste preekstoel was een steen die amper was weggerold afgedaald van boven zat er een Engel op hield daar zijn preek op Gods gezag zijn stem klonk zacht eerst waren het vrouwen die juist uit angst nog waren weggehold zij mochten luisteren naar die Goddelijke woorden...

zoals het enige katje dat na 't verdrinken van de andere twee leert leven vol beste moed de emmers, de bezems en de tuinslang met hand en tand te lijf te gaan opgewonden sprongen en nijdige halen met nog buigbare klauwtjes bieden het hoofd aan de opwindend wereld: er op af de...

ik ben als een slinger van het uurwerk, onder het stof staande naast de stolp het tikt nog in mijn hoofd al is het een eeuwigheid gelee ik zie haar nog met open mond de middag inluiden mijn hand voelt het tafeltapijt waaraan ik wegdroom in mijn schoolse werk mij ontgaat de zware maag ook...