Netgedichten

netgedicht (nr. 51.403):

Huiswerk 1963

ik ben als
een slinger van het
uurwerk, onder het stof
staande naast de stolp
het tikt nog in mijn hoofd
al is het een eeuwigheid gelee
ik zie haar nog met
open mond de middag inluiden
mijn hand voelt het tafeltapijt
waaraan ik wegdroom in
mijn schoolse werk
mij ontgaat de zware maag ook niet
en denk ook nog eens aan alles
dat geen algebra heet
bij de herontdekking van de wereld
zo, tegen drie uur
volgt de herkenning zonder woorden
dan, na een eeuwig moment
beantwoord ik met,,zo,,,,,
en gaat zij thee zetten
met jan hagel of chocola
en ontelbare witte stipjes
de middag is gebroken