Alle inzendingen over liefde

De bessen zijn rijp ik pluk emmers vol onder het blauwe net mijn hart klopt voor de kleur van het leven maar jouw lippen hebben de mijne nooit bezocht jouw handen zich nooit om mij bekommerd de lucht is vol van gulzige vogels ik werp ze kushandjes toe nu ik een sluier draag is alles mogelijk…

Hij snuift, grazend komt hij dichterbij Alleen de vogels kijken toe Warme adem verkent de huid van mijn verlangen Ik ruik wat het met hem doet Voorzichtig likt hij mij ik laat de wereld los Mijn lichaam trilt in mijn bewustzijn, naamloos in zijn ogen, dit is echt Geen romantiek…

Is het woord liefde door de ogen geaccepteerd? Of liegen je ogen tegen je? Is het het hart dat je ogen laat twijfelen aan wat ze willen zien? Of zijn het juist je ogen die hunkeren naar perfectie— perfectie die het hart probeert te vangen in beeld, maar zonder gevoel? Of is het de dans, de combinatie, waar ogen het hart doen smelten…

Behalve dat de dag met zonlicht begint met zon en licht Lig jij in mijn bed in mijn gedachten in mijn hoofd in mijn bed Niet bij me maar hier in dat donkere hoofd van mij En behalve dat je er niet écht bent weet ik je hier wandel je glimlach en praat je hier, bij mij, in mijn hoofd in dat grote lege bed vol bloemen Behalve…

Alles is anders, ik leef nu echt, lacht mijn vriendin Echt, ik droom dat de aarde stilstaat en de rozen blijven bloeien Mijn avonden zijn vol verwachting en ik word gered wanneer het stormt Weg met de boekhouding van het voordeel van de twijfel over de toekomst van de wereld en mijzelf…

leg je hand op mijn schouder trek het deken weg laat me door de kou heengaan maar leg je hand op mijn schouder leg je hand op mijn schouder trek het deken weg laat me naar de einder gaan maar leg je hand op mijn schouder alleen maar met jouw hand op mijn schouder ------------------------ uit: 'Hawwa', 2003.…

als tijd noch ruimte niet bestaat dan ben jij hier, nog voor ik vraag ik ben daar, waar jij mij mist nog voor jouw adem mij verlaat geen morgen dringt zich aan geen afstand tussen jij of ik niets scheidt ons geraak in jouw lege zielenblik als tijd en ruimte niet bestaan is elk nu een eeuwigheid is jouw stem al in mijn borst voordat woorden…

Toen vandaag gisteren was, Verlangde ik naar jou, Degeen ik zoveel van hou, En vandaag nog meer. Als morgen vandaag is, Zal ik willen het gisteren was, Wijl ik toen nog meer Van jou hield dan toen nog Vandaag gisteren was.…

Mijn liefde voor jou Is groter dan ik ooit verwachtte, Jouw liefde voor mij Is groter dan ik jou ooit geven kan. Mijn liefde is zo groot, Dat die niet is te evenaren, Wijl jij en ik zijn voor elkaar de ware, Eindigt pas bij de dood Van ons beiden, Door geen mens te vermijden, Tenzij een almachtige Wending geeft tot ’n ongelooflijk slot…

In mijn mooiste dromen, Droom ik van jou. In mijn stoutste dromen, Droom ik van jou. Toch kom ik jou nooit tegen. Op straat, in bos of hei, Noch in de donkerste stegen, Wacht jij op mij. Elke keer als ik van jou droom, Vraag ik jou te blijven, Maar ’t blijft bij mijn droom, Nooit in levende lijve.…

De sterren leven vanuit mijn bed gezien heel diep binnen het kozijnkader Lekker koel lig jij naast me voldaan te slapen mijn huid brandt waar ik jou mis in dit langhuis, waar wij alleen ingehouden durfden te vrijen, niet gewend het van anderen te horen De regen ruist dat warme plezier van de kinderen en voor ons als…

nog zijn de handen los niet geheel gevuld met de mooiste bloemen het paadje was al in gebruik om ze voorzichtig te plukken en bij elkaar te zoeken na het formeren van twee veldboeketten kwam de plaid met zijn eigen plek want niet iedere stad of dorp had een droog prieeltje met een private stek uit de regen en winden…

Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul, Verleng door kleine hapjes ik 't onthaal: Mijn ogen likken zuinig ied're haal, Ied're misplaatste punt op, ied're krul; Met een gedachte aan mij, een glimlach, vul Ik 't wit tussen twee letters, en 'k vertaal Een inktkladje als een half beschaamd signaal, Dat - als de pen - het hart vol…

breng het woord terug in het mooiste gewaad ja dos haar uit voor een omhelzing met de wereld laat het horen tot in de moederschoot geef haar onderdak dit vermogen deze streling voor het oor sterren zon en maan stralen licht op haar betekenis dans schrijf zing haar in alle talen: liefde is haar naam…

En vraagt gij nu: ‘Wie leerde u rijmen, dichten?’ - Ik laat niet lang u op het antwoord wachten.... Uw ogen zijn het, die mijn geest verlichtten! Toen ik voor d'eerste keer u, lief, ontmoette, - een blauwe meidag was het, 's morgens vroege - weet gij nog, hoe 'k u toen op rijm begroette? Snel plukte ik wat jasmijn en hagerozen en reikte…

Het klikken van de sleutel de schoenen in het vak het lichte ruisen in de wc en intiem het schijnsel onder de badkamerdeur, zijn geur die bij mijn voeten binnenkomt Ik weet al hoe hij naar me toeschuift voorzichtig zijn handen warmt onder zijn oksels om mij te strelen van slaap naar fijn en uit te laten rekken in een zee van tijd…

ik zag haar hand de artistiek lange vingers eindigend in verzorgde nagels subtiel passend bij de ringen aan haar vingers een gift om bij de hand te nemen in een macho duo dat een vederlichte lach bij zich droeg als surprise voor ieder die daar in lichaamstaal om vroeg…

Eurydice Eurydice de mooiste nimf van al godin, gelijk Persefone de schoonste bloem in 't korendal ik nam jou mee in mijn gezangen van kreta naar persepolis van kasjmir naar de hindu kush van kazachstan naar kyrgistan maar plots nam hades jou gevangen was 't opzet of een overval? Eurydice Eurydice de teerste nimf van al nee,…

In bed denk ik jou tegen mij aan, ik ben - mijn vormen in jouw handen en kan even vergeten Mijn buik van binnen vol blauwe plekken, juist daar verlang ik jou, wil ik jou voelen en geen uur weten Schoon en geurig uit bad lang en gelukkig sabbelen en strelen onsterfelijk keten Doen wat ik kan, dromen Mijn zinnen, mijn horizon verzetten…

Adem raakt adem in zachte stilte samen fluistert liefde In de stilte tussen je adem en de mijne voel ik het trillen van de wereld, zacht en onzichtbaar, alsof elke aanraking een echo is van iets wat nooit helemaal valt, maar blijft hangen — warm en breekbaar in mijn huid. Je bent het licht dat niet verblindt, maar zachtjes verwarmt, een…

Van alles kan ik niet meer spontaan doen, omzichtig raak ik mezelf aan en jou laat ik liever kijken dan doen, maar soms wekt de tinteling van jouw streling steeds dieper in mij onvervulbare behoeften Ze liggen in mijn cellen te slapen, nog steeds verlangend jou te bespringen maar jouw handen weren mij uit voorzorg af, zo teer zijn…

De rust in jouw ogen op mij opent mij Je ligt in mij als een lange l van liefde Het licht heeft je schoongelikt het bezingt je met het hooglied van onze jaren die alles overbruggen dat ons scheidt en in verschillen kleedt Voor ons is liefde nog een dik woord van verlangen, de l die zich opricht wanneer ik me uitkleed…

Omdat jij graag toekijkt bind ik jou vast aan je verlangen We zijn niet thuis anderen gluren mee langs de pilaren Ik weet het ongezien blind door de handdoek waarmee ik mijn haren droog op het terras voor mooie mensen midden in de stad, waar schoonheid samenkomt in de theaters voor alles waartoe mensen in staat zijn op de grens…

Het huisnummer verlicht, waar liefde woont (je zag aan de gordijnen dat dat zo was, aan de kleur van een raam, donker hardsteen, was de geveltuin vochtig, dan wist je genoeg) waar liefde woont, een doordeweekse dag achter een dichte deur, je belde aan, een leven als een oordeel, daar kleef je graag aan het vergankelijke leven. Waar op de dorpel…

Ik wil van liefde schrijven, maar ik heb de zinnen liever dan de liefde aan den lijve. Het is triest maar waar: ik timmer woorden aan elkaar tot iets dat af en toe blijft drijven, meer eigenaardig dan zeewaardig - het zal zin voor zin vergaan. Laat het rusten op de bodem van de oceaan, een scheepswrak met een kloppend hart van taal erin…

Je bent geweldig mooi, laat je niets wijsmaken -- zegt hij heel verkeerd.…

Je ademt naast mij zonder grens of verwachting thuiskomen wordt stil Ergens voorbij het ritselen van sterrenlicht, waar gedachten vervagen tot niets dan gevoel, wacht een droom in mij op jou – een veld van licht waar ik je zachtjes heen verlang. Je aanwezigheid weeft zich als zijde door mijn zintuigen, bloemen buigen als jij langskomt…

Roze bloemblaadjes fluisteren zonder woorden stilte die mij kent Soms voelt de wereld als een storm van indrukken, alsof elk geluid en elk gebaar rechtstreeks binnenkomt. Dan verlang ik naar de stilte van een zachte bloem, waar kleuren ademen en niets me overweldigt. Een roos opent zich niet in haast, maar in vertrouwen, laag voor laag…

Ik ben de minnaar die je 's nachts aan banden legt zeker mijn wellust, mijn ogen blauwe vlammen begin ik warm te draaien, stoomt mijn paardenkracht stormt het bloed door je gespannen ledematen. Ik ben de dromer die jou tot muze verheft zeeën wijken voor ons, lagunes drogen op door ons vergissen rivieren zich in hun stroom de regen beheersen…

zacht warm en roze is de huid van je gezicht die zich voegt naar de vingers van mijn hand altijd al een vruchtbaar deel van de speciale verzorging van de vrouw het zijn de lessen die zij erven van hun moeders tekenen met licht en schaduw aanzetten met kleur en verfijnen in contrast dus zoeken naar karakter dat in schoonheid…