Alle inzendingen over lichaam

Sleets, met meer mot van rot dan fleur van vlinder in steeds maar minder ver verschiet weet ik bij leven en bij machte van die zachte Dodendeur bitterzoete pil van allerlaatste vrije wil voor dan en voor daar ginder maar nu nog even niet.…

ik hoorde ze schuifelend naderbij komen zag hoe stilte haar hand op zijn arm stuurde waar hij al lang in een vage einder tuurde in een wereld die hem vergeten was hem niet meer zag als medemens zij kenden hun plaats al een leven lang in deemoedigheid dicht bij hem en het voelde als vroeger thuis met hun voorouders die hen…

II Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar, ‘T hartstoch’telijk rood, voor mij gevlochten, blond; En ‘t gladde strijk ik gladder met mijn mond, En zijn metaalreuk ruik ik, diep en zwaar. Zo ruikt het uit vers-omploegde grond, Als over wachtend land ‘t prachtig gebaar Van gaande zaaier, machtig tovenaar, Zon, aarde en wolken oproept…

Bij ons is heelkunde op Kos ontstaan Hippocrates brak er genezend baan Nu treft men enkel witte jassen aan Geen doekoen of mwandishi of sjamaan Toch is er iets waar ik soms nog op stuit Zijn wonderdokters echt de wereld uit? 't Zijn immers psychiater, loog en peut Die maken er al heel lang deel van uit: De Medica van Tulp en van Boerhaave…

De Nederlander van 2040 is anders Vooral in de breedte Hij/zij heeft zich in 2 generaties met succes invalide gevreten Lijkt niet meer op zijn grootouders die gekookte aardappels met spruitjes aten De nieuwe Nederlander is verslaafd Aan rotzooi uit automaten Aan snackbar-troep, zout en zoet Dagelijks inslaan met de scoot Zitten, zappen…

Neem een uitje als remedie tegen een grieperig gevoel neuzeniezeligheid en luchtkanaalbenauwende verkoudheidsklachten ontdoe hem van dekmantel verwijder schil dan glimt de huid als een pasgeboren baby een kind kan de was doen lardeer de gladjanus met in olijfolie gebakken spekjes, in stukjes gehakte tempeh in blokjes fijngesneden…

Wat een mooie stem! Zou hij misschien dagelijks -- honing gorgelen?…

Als anarchie van cellen leidt tot röntgenstralen worden negatieven rimpelende vellen tegen een muur van helwit licht leggen zij de fatale massa in spookachtig donker bloot Doktoren dicteren de casus gestaag even exact monotoon als piloten en vellen hun genadeloos oordeel over knieën en heupen galactische borsten en…

Stond vanochtend naakt voor de spiegel en dacht "Nou Jan Jacob het mooie is er wel vanaf, geen rood maar wit haar het hoofd nog bedekkend, wilde haren rond de hals en op de nog redelijke buik en borstpartij, billen minder hard, gezicht een flauwe lach, 'k moet het er maar mee doen!" Was vanmiddag op het strand, ging vooral kijken als sneeuw…

Het zenuwstelsel van de rooibok Een Afrikaanse soort gazelle Brengt hem in zogeheten prooi- shock Indien belaagd door supersnelle Predators; panters die graag roven Impala's lijken te bevriezen Barmhartig dit totaal verdoven Pijn doet het dan niet te verliezen Het DIER lijkt dood, maar komt tot leven Gaat ademhalen, staan, schudt schrikken…

Water draag me, Verhef me Breng me tot rust Laat me in je azuren diepte zinken Om verfrist te herrijzen Als een nieuw mens…

Bijl valt Hoofd ziet komen Te traag dit om te weten wat er om in gaat Het schijnt dat je doorgilt en doordenkt Even als je al los bent Omdat het denken een vertraging heeft -------------------------------------------- Uit: de Poeziekrant nr 3, 2004.…

Ja, ja ik ben in staking! in organisatie/bijdragen-staking! Voorlopig organiseer ik niets meer, nada geen aardigheidjes meer voor de buren Noch voor wederzijdse families, vrienden en kennissen mijn vriendelijke ogen rusten op straat achter een grote zonnebril Ook een stop voor ouderen thuis of verzorgingshuis in de buurt mijn innovatieve…

Plan A; een gat in je gezicht geslagen, met een voorhamer misschien of desnoods een tennisracket, je moet begrijpen, het gaat hier om een straf, wij spreken van rechtvaardigheden. Zinloosheid is een parelmoeren doosje, een bijouterieënkistje vol dierbare obsceniteiten, maar niettemin. Mijn haar vloeit uit, azuur, mijn lijst is afgezet met knalroze…

Het hart, tot brakens toe bezongen, kent ieder onzer, maar wie denkt ooit aan de buurvrouw van de longen, wie, die de lever aandacht schenkt? Rechtsboven in uw buik verborgen, waar zij, omribd, haar werkplaats heeft, moet zij er dag en nacht voor zorgen dat gij uw maaltijd overleeft. Ook met een glas of wat jenever heeft haar basaltblokmozaiek…

Ik was op een keer verliefd op een meisje Al hadden wij de enorme hoeveelheid seks, typisch voor beginnende minnaars, Toch ging het niet zo best tussen ons We lagen elkaar niet, we waren te verschillend, we hadden nooit eens 'een goed gesprek' Op een dag verloor ik - puur van de zenuwn om onze slechte relatie - mijn stem…

Waar ik op heb gewacht maakt zich van mij meester; en laat mij kort daarop los ik ben gehuld in mijzelf en dezelfde dingen zijn nog van kracht: het ene doet niet onder voor het andere. Nadat ik zo geweest ben wordt aarzeling betracht. Het restant doorstaat zich, schijnt weer terug te willen; wordt ontzet tenslotte, desondanks, door…

Tot rust gekomen door de whiskey sta ik op -- De tuin gaat draaien.…

Toch een jas in de morgen, overbodigheid ’s middags: bescherming past tijdelijk; mensen behoeven een vacht. In harigheid te kunnen woelen, tasten naar een onderlaag, behoefte nog aan oppervlakte: bevoelen brengt nader, dichtbij. Maar het kunnen onthullen, een mantel langzaam ontknoopt, een laag voorbij en dan weer: gestaag wordt warmte gewaar…

het raam rol ik een handlengte omlaag en gaandeweg vult mijn gemoed zich weer met lucht, ik snel, versnel, vertraag de liefde is een bloedtest en ik blaas, ik blaas, ik zie dat wat vervliedt, wat niet ik ruik mijn eigen adem anders nog? de alcohol de roes, het schrijnende en het lucide... ik prijs de dag die breekt, denk: 'goddank, ik ben…

hij is drie jaar hij wil een jurkje aan ach, wat schattig zeggen ze hij is zes jaar hij wil een jurkje aan ach, gaat wel over zeggen ze hij is tien jaar en dol op verkleedpartijtjes hij gaat als meisje haha, kijk hem nou zeggen ze hij is dertien jaar hij wil een zij zijn wil niet in een jongenshokje wil in een meisjeshokje…

'Mijn zomerzotheid zonder middernachtzon met minstens miriaden muggenbeten zou zienderogen zurig zwavel zweten' zei Zinedine, Zidanes' zus manon Ze zei 'zeeëgeltjes met maandmigraine moeizaam zwemmend zwalpende met maagzuur zouden maanziek zijn, menopauzerend Zouden zeegoïstisch zich misdragen zes maanden zeven zwagers met mantoompijn…

Een zuivere taal spreken jouw ogen, jouw hoofd -- heeft geen mond nodig.…

Een wittig rif van gevaar tekent zich kraakhelder af in de verte flitst een schel licht meedogenloos spookachtig schijnsel röntgennegatieven van rimpelende vellen in donker fatale massa van een staartloze komeet schiet lood in lichtjaren prognose in maanden minder exact galactische heupen haardunne breuken gestage monotonie…

de warme glans van je gezicht weerkaatste in het avondlicht - hoog van kleur en transparant het oog wil ook wat, zei je. ik ben al bijna bij je. kijk me nu eens lekker dansen in die ronding van je hand --------------------------------- uit: 'Zoekmachines', 2002.…

Als ik mijn oren spits kan ik horen hoe de koelkast bromt en de wind aan de deur klopt Maar stemmen van mensen die dringen tegenwoordig niet zo goed meer door Ik span me in om goed te luisteren dat wel Maar als het me niet bevalt doe ik met opzet alsof ik het niet hoor Met een uitgestreken gezicht ------------------------------…

wat kan ik nu nog vragen van dit broze lichaam dat me te vaak verlaat en dat lief en langzaam tot op de laatste draad wel lijkt afgedragen?…

Als een vlag om m'n hoofd staan m'n haren in de wind, als de woelige baren langs het strand en de mensen maar staren o ik wou dat ze er niet meer waren 't Is moeilijk bescheiden te blijven voor mij, want die aap dat ben ik, 'k heb nog tientallen verzen te schrijven aan Van Buren, die maakt zich zo dik Wil jij dan mijn haar fatsoeneren…

Zoals ik woorden nodig heb had jij jezelf. Je lach zei ik weet van wanten en: laten we samen op weg naar de horizon of zoeken naar bessen of zomaar iets tegenkomen en dat samen gevonden hebben. (The sky is the limit, trachtte mijn lach) En je hand toen ik in het donkerder begon over kou en jij nog warmer en warmere dingen wist en ik…

hoe rakelings kunnen we gaan zolang sprake is van deze verte dit is een baan om het lichaam op ramkoers met aarde en ziel noorderlicht is een wervelwind van bijna zichtbare tastzin en als de storm niet gaat liggen sluit dan je ogen en voel het denkbare langs de ruggengraat van adem elektrisch geladen, meercellig gestemd trillend…