565 resultaten.
het musje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 1.192 het lege mussennest in de laurieren
moest optimaal van hogerhand gevuld
een hemelvogel rein in hart en nieren
van erfsmet vrij heeft Rome ons onthuld
die beelden sneed van joachim en anna
deed amos kurzweil dieper mediteren
het hunkeren zag hij vervuld het manna
dat de zwarte dame weet te keren
eens viel mijn musje van het dak geschrokken…
GRAFSCHRIFT VOOR SANDER ONRUST
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.881 Hier ligt een man, die altoos voorwaarts runde:
Zijn leven was bedrijf - regeren al zijn lust!
Wat hij zichzelv' en ons niet gunde
Zij met zijne asse - Rust.…
(hodie natus est) tweede versie
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 913 hodie natus est
nestje in de tijd?
kribbige pantokratoor?
gefnuikt verlangen?
---------------------------------
kerstmis 2001
zonneleen 25
Op 11 mei plaatste ik de eerste versie:
hodie natus est
een nestje in de tijd
voor onbehuisde zielen?
hodie natus est
pantokratoor
in windselen?
hodie natus est
een mateloos verlangen…
ZANG BIJ DE HAARD
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.996 Welkom, Winter! kraakt uw ijs?
Vult uw sneeuw de dalen?
'k Heb hier geen dooiweer aan de haard,
En geen brand te halen.
Blaast gij storm, door 't vliegend zwerk?
Muur en dak kan 't lijden.
Giet gij vocht in stromen neer?
't Valt mijn glas bezijden.
Krimpt de dag? te minder nood,
Om bij licht te gapen.
Rekt de nacht…
de maat die u past
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 495 modestia vestra
(de maat die u past)
hij vond de tombe bij zijn bakermat
en wrong zich steunend door het mangat heen
de wieg in die de grote man omvat
het diep dat leeg en vol atomen scheen
verknocht aan domme machtssymbolen
speelt hij met pistolen telt het geld
nog maanden kan hij hokken in zijn holen
en zich verdichten tot beproefde…
midden in het leven zijn wij door de dood omvangen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.600 media vita in morte sumus
gekraakt de allerlaatste roos die rood
op geel de ijsselstenen muur besloeg
de nacht zo streng en bitter van de dood
verwoestte weer wie tijd van leven vroeg
ik voel de oude worm hardnekkig knagen
ik voel hoe krom en slom hier gangen boort
die doorgedrongen tot de liefste lagen
gestaag verteert wat nog aan…
de morgenster
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 479 aan het water staat de stramme reiger
een grijs en heilbegerig quiëtist
ademloos te wachten wat ik weiger
op wat verschijnt en altijd wordt gewist
ik wil verlossing ik wil licht en lucht
ik sla de strak gespannen trommelwand
dwars door het water heen maar geen gerucht
geen zucht wordt hoorbaar in omringend land
een rabbi dwingt mij uit…
een open plek
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 750 ik waad door dag en dauw en derde dennen
naar een open plek met trillend zonnestof
geen dier geen mens geen god is hier te kennen
de stilte staat en zingt het morgenlof
----------------------------------------------------------
woensdag 12 december 2001
zonneleen 11
weblog: www.abelstaring.tk…
de pelikaan
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 603 amos zag een vogel in de wolken
zich verwonden en de wonde was de zon
die dalend in zijn bloeden ging vertolken
wat hem als kind reeds zo ontstellen kon
ik dool opnieuw door donkerholle zalen
waar spiegels voorhistorisch licht ontvingen
en in ’t gebinte stil de hymnen hingen –
wat dwingt mij hier alsnog verhaal te halen ?
op de dorpel naar…
VERLANGEN
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.589 Wat toeft gij, die in 't eenzaam duister,
Gelijk een engel voor mij zweeft!
Wat toeft gij, die me bij een zacht gefluister
Als mij bestemd verkondigd heeft!
Ik reik, van zoete waan bedrogen,
Mijne armen naar uw beeldtnis uit;
Zij deinst terug; zij is vervlogen,
En laat me alleen, der smart ten buit!
Wat toeft gij, dat een vruchtloos…
de witte merrie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.424 hij stapt het ronde pad waartoe besloten is
tot diepe groeven af wat denken kan gaat dolen
hij is patroon en tredend paard en koldermolen
die malend wat nog heugt versmalt tot puur gemis
straalt door het trillend stof een gulden baan van licht
of drijft geleidelijk een merriegeur naar binnen
dan raakt hij eindelijk na maanden weer bij zinnen…
een kleine eenzame vogel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.696 passer solitarius
vanmorgen voor het eerst monster ik
mijn makker om den brode:
mahonie glanzen de veren en een vleugje wit
na onze sobere communie hipt hij
het tafeltje af en vliegt
naar een hoge boog van walviskaken
daar zit dan op de nok een eremiet
hij tuurt de wadden af in duizend eeuwen
een streepje dichter bij de grote zon…
station lammenschans
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 999 kees zag bij nacht wel honderd fakkels gaan
maar ’s morgens viel die zondag alles stil
in stad en lande hing de nevel kil
en holgehongerd hield hij schutters aan
als glipper naar de schans te lamme gaan
voor zes florijnen dat is wat ik wil
de honger maakt dat ik zo vreeslijk tril
misschien is de spanjool daar weg te slaan
zijn ogen…
Nausea
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.512 Voor twee euro “God bless you”
verstrekt ze gedrukte ellende
en voor twee jenever het verhaal
van haar stranding. Sindsdien
laat alles haar koud. Komt
ze onder de trein dan komt
ze onder de trein.
Een stilte valt en ik begin
in den blinde te brabbelen: “Maak ons
weer bang voor de dood.”
23 januari 2002
Zonneleen 54
zie www.abelstaring.tk…
Corvus Marinus
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 909 Onder mij zwenkt een schaduw
flakkert een toorts en tiert
de bootsman. Hij beperkt
mijn keel met een ring
hij houdt mij aan het lijntje
hij scheept mij af met spiering.
Eens schiet ik weg als een speer
naar de pier en droog daar
mijn veren in de avondwind.
Vroeg in de morgen stijg ik op
ik inspecteer de stranden
en daal op het…
innocentes infantes
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 768 snel liep ik als kind voorbij
dit virtuoos geschilderd pronkend vlees
dat paart met moord
snel liep ik voorbij
ook al zong men gretig
uit de weg geruimde kinderen
de hemel in
hun reine ziel dat fladderend musje
ontsnapte toch maar mooi
het grote boze net van vogelaar Herodes
gegroet gij martelbloempjes
roosjes nog zo fris geplukt…
in principio erat verbum
netgedicht
1.0 met 11 stemmen 706 (in den beginne was het woord)
hij onderkent
de oorsprong in het licht
uit licht geboren
hier schouwt een arend hoog en diep
en staat hem bij het dichten bij
--------------------------------------------------------
27 december 2001 Sint Johannes de Evangelist
Zonneleen 27
Zie voor de bij dit beeldgedicht behorende afbeelding en voor commentaar…
de torrente in via
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 569 de torrente in via
(uit de beek op de route)
ik hoor dit woord en zie weer
hoe roekeloos wij de route
liepen naar het torenhoge
licht dat onbarmhartig scheen
een scheurende weg en daar
slurpte ik water dat naar ijzer
smaakte zoals het water
in de wezenputten van tessel
intussen keerde mirjam om
maar ik ik zocht het hoger op…
DE WINTER
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.955 De Winter heeft, hoe grijs van kin,
Een kleur als melk en bloed.
Hij tafelt lang; schenkt naarstig in;
En 't maal bekomt hem goed.
Hij ploegt, hij delft, hij snoeit, hij plant,
Door buldervlaag, noch sneeuw vermand;
En zorgt voor 't bloembed zo getrouw,
Of Flora's kus hem lonen zou.
Als 't ijs de trage plas houdt staan,
Ontsluit…
(hodie natus est)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 967 hodie natus est
een nestje in de tijd
voor onbehuisde zielen?
hodie natus est
pantokratoor
in windselen?
hodie natus est
een mateloos verlangen
groter dan ons hart
-------------------------------------------------
kerstmis 2001
zonneleen 25
hodie natus est: heden is geboren
pantokratoor:albeheerser
voor aantekeningen zie www.abelstaring.tk…
MEIZANG
poëzie
2.0 met 20 stemmen 2.366 't is Lente! Lente!
Het feestgeschal
Van 'Lente! Lente!'
Klinke overal!
Hoe geurt de wasem
Der berkenspruit!
Hoe zacht is de asem
Van 't vriendlijk zuid!
De bijtjes dragen
Weer honing aan;
De tortels klagen;
De wachtels slaan.
In weide en dreven -
In vliet en poel -
Zwiert vrolijk leven -
Is blij gewoel…
Lentezang
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.491 Geen nevelig duister
Bedekt meer het veld;
Geen blinkende kluister,
die 't beekje meer knelt;
Het stormen is over;
De buien zijn heen;
Wat ritselt in 't lover
Is zefir alleen.
Vol bloeisel van boven,
Vol bloemen omlaag,
Staan velden en hoven,
En telgen en haag!
De Vrolijkheid dartelt
In klaverrijk Gras,
Zij wemelt, zij spartelt,
In…
een vaste burcht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 826 amos passeert pronkzuchtige
borden met wapens en namen
aflijvig
hij neemt de maten op en tekent
voor poorten een gaatje voor putten
een punt
de strenge wachters zijn gestorven
het staat hem vrij te zijn
toerist alleen
maar ongeschoeid monstert hij
het hemelhoog vertrek de schrijn
voor wie hier hoort
----------------------------…
naam en namen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 837 een vaste burcht
pronkzuchtig de borden
wapens aflijvige namen
wachters bestaan niet meer
amos kan zo hier binnen
rondjes lopen in het rondeel
huls van voormalige macht
het hoofd is een carrousel
van namen de naam een open schrijn
een hoog vertrek na hoog bezoek
-------------------------------------------
zonneleen 33
www.abelstaring.tk…
de vrouw bij de bron
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 774 zij dwarrelt mij voor ogen
uit het laatste oorlogsjaar
mijn hart slaat over
het is weer net als toen
ik door de weide schoof
en zij zo traag en vlug bewoog
nu zie ik pas hoe groot
hoe levensgroot haar aandacht was
die doet niet onder voor gebed
-----------------------------------------------
zonneleen 34
www.abelstaring.tk…
een vaste burcht (nieuwe versie)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 894 men verhing de bordjes
en nog pronkt hier het voormalige
wapens en namen
wachters bestaan niet meer
ik kan de berg bestijgen
door wijd open poorten binnen gaan
het ongedekt rondeel
waar soms de ommegangen stokken
en men beschroomd de zuil van stilte ziet
het hoog vertrek
de open schrijn
voor wie hier hoort
zonneleen 33 zie…
Zefir en chloris
poëzie
5.0 met 2 stemmen 1.400 Zefir lag ontsluimerd neer
Bij de gloed der middagstralen;
't Avondlied der nachtegalen
Wekt de slaper weer.
Zachtkens wiegt de berk haar kruin;
Fluistrend staan de popeldreven.
Als hij vrolijk aan komt zweven,
Langs het scheemrig duin.
O, hoe geurt het van rondom;
Nu zijn vlucht in 't bos blijft hangen!
Chloris lokt, vol zoet verlangen…
leven is overleven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.601 la vie est survie
doodsbang waan ik daan
met infuus en drain
in de leeuwenkuil
maar vind hem dribbelend
achter een grote bal aan
in de recreatiezaal
hij heeft geen woorden voor de dood
hij ademt speelt en lacht
de morgen open
---------------------------------------------
zonneleen 35 zie www.abelstaring.tk…
villeneuve
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 547 in de hangaar met het harde licht
graait amos met de graaienden
en ziet dan in de drom de vrouw
zo droef en dromerig gebootst
door botticelli
de ogen druppels van de zee
hij loodst het winkelwagentje
langs haar lange haren
en schrikt van het dode kind
van celluloid tegen haar borst
en van de grote glad gesleten
donkerbruine…
Op het gezicht van trekkende kraanvogels
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.116 Laatst, als ik, op mijn eenzaam pad,
Door Wijnmaands bleke lovers trad,
Zo kwam van ver een vreemd gerucht;
Zo kwam een lange kranenvlucht,
En hield naar 't wijkend avondlicht
Het spitse van heur schaar gericht.
Ontging ze 't volgend oog weldra,
Ze liet me een diep gepeinzen na.
Ik dacht: wat hier omlaag geschiedt,
Des kreunt zich ginds…