Alle inzendingen over patrick nijhuis

Zij zit aan de bar overduidelijk verveeld Nog een sigaret blindevrouwtje gespeeld Overweegt haar kansen jurk stout boven de knie Zij koert: 'Wil jij dansen' Hij kraait : 'Ja, maar met wie ?' Zij kirt : 'Dans jij nou maar met...' Sexy-Slaapkamer-Stemmen Sophie Oorverdovend zacht zij glijdt sluw speelse vingers De muziek stemt…

Schaduw, schijn of onderdeel van mij. Naargelang de dag, vóór mij, achter of opzij maar steeds standvastig nabij. Zelden opgemerkt of vereremerkt. Zonder echter; ben ik er niet. Een wezen zonder schaduw; is een lichaam zonder ziel. Schaduw; voorafbeelding van het leven. Nooit stil, altijd anders. Jammer dat men geen foto…

Mens liet Jouw vader Je worden; mens om te kunnen sterven. Ter aflossing van ons aller erfschuld; verworven door onbezonnenheid van onze aartsouders. Verblind als ze waren door drang om weten; niet voldoende hebbend aan 'zijn' in het aanschijn van het paradijs. Verdreven en verweven in pijn en sterven dwaalden zij en de hunnen…

Frisse tinten doen diepe duisternis langzaam wijken De nacht van de winter legt stilletjes zijn mantel neer; met een lichte tinteling voelen de bomen in hun stramme stammen botten knoppen en leven roeren. Niets ontsnapt aan het ontwaken. Eerst aarzelend en nog wat schrikachtig laten de bloemen hun kleurentooi zien aan het halfingeslapen…

De prins der duisternis gezeten op de stroom van onze gedachten trekt zegevierend rond. Hem werd de scepter gegeven over het aards paradijs; dat verworden is tot een stinkende poel van streven en hebzucht. De duivel dansend op het graf van onze ziel sleurt jubelend de joelende menigte in zijn eindeloze val mee. Grijpgrage grauwende…

De frisheid en jeugdige dartelheid van de lente, zijn nu voldragen, rijpe vruchten. Wat even voordien nog een voorzichtige, tastende aanzet was tot; is nu volgroeid. Van hoog aan de hemel stuurt de zon haar levensbrengende stralen neer op het gretige, in volle bloei staand landschap, dat gulzig de zalige warmte opneemt. Alles is op het…

mijn gevoel dwaalt, vol duistere gedachten, vermengd met emoties, doorbreng ik mijn nachten... waar zal ik rusten. langs eindeloze wegen, vol onmacht en ontoegankelijkheid, voor eeuwig verzwegen... luister naar mijn adem, wees één met mijn geest, en ervaar in stilte, waar ik tot nu toe ben geweest...…

wie ben ik, dat ik dacht je het geluk te kunnen geven... wie was ik, dat ik het probeerde... waar ben je, nu je voorgoed, uit mijn leven bent verdwenen, waar was ik, toen je ging.... heel even dacht ik, heel even....... was je van mij...…

Laatst wachtte ik op jou, onder onze boom in het park, het duurde even voor ik besefte, dat je nooit meer komen zou.... weet je nog die ene keer, bij de vijver... we samen een belofte deden, elkaar altijd stevig vast te houden, als er aan ons getrokken werd? En er werd aan me getrokken... je hield me in alle macht vast, maar diep, in…

Vol verwachting loop ik naar het pleintje, en zie het meisje met donkere krullen... ze is nog zo jong, echt nog een kleintje, en speelt heel vrolijk, met enkele jonge knullen... Ze glijdt van de glijbaan, en huppelt in het rond, wie kan zo'n kind weerstaan, 'tis echt een knuffelkont... liefde en verlangen, is hetgene wat ik…

Nog even, dan is het zover, dan open jij je oogjes, de geboorte van een ster.... Negen maanden lang, is er over je gefantaseerd, heb je je bestaansrecht verworven, een plaatsje in ons hart gereserveerd... Het wil nog niet echt vlotten, maar kom nu toch maar gauw, we zitten vol spanning te wachten, lieverd...we houden van jou! Je…

Gisteren... maakten je woorden me gek, en vluchtte ik weer eens in mijzelf... noem het een moeilijke karaktertrek, maar dankzij jou, gaat dat bij mij vanzelf.... Vandaag... wilde ik met je praten, maar kwam ik er gewoon niet doorheen... voelde me enorm opgelaten... en wenste, dat je zomaar ineens verdween... Morgen...ach, dan zien…

Soms mis ik jouw lach, zomaar, op een sombere morgen, en ruik ik je geur nog, in een kussen gevangen, hoor ik je stem, zonder emoties verborgen, en ga ik op, in eindeloos verlangen.... soms wil ik bij je zijn, meer dan ooit, maar veel te laat, wil ik je vasthouden, er voor je zijn.. kan iemand me vertellen, of dit ooit overgaat, dit…

Nu de laatste dagen van het jaar zijn aangekomen, en ik terug kijk op het verleden.... zijn het herinneringen die in mij overstromen en wil ik soms vluchten uit het heden.... Wás het ooit zo goed, of is 't nostalgie... en besef ik niet, wat ik nu heb.. is het een zucht naar liefde en compassie, en bevind ik me nu in een spinneweb?…

Vaak maakt verlangen meer kapot dan ik had voorzien ontvang ik meer respons dan ik verdien verlang ik meer dan ik mocht wensen verleg ik telkens weer bekende grenzen door meer te zeggen dan te vragen meer te nemen dan ik kan verdragen jij was degene die mij doorzag en mij liet schutteren zonder ontzag ik zie nu eindelijk jouw…

Wees toch niet zo boos als je denkt dingen te denken die niet zo zijn maar alleen bestaan in jouw hoofd wees toch niet zo bedroefd als je denkt dingen te voelen die je niet hoeft te voelen in je hart wees toch niet zo ad rem als je denkt dingen te moeten zeggen terwijl je die juist moet zeggen in gedachten wees toch niet…

Geen kloeke ogen die zeggen of uit gaan leggen Noch woorden en ook geen klanken die mijn zijn bedanken Niet eens gelul of boos gebrul Geen razend handgebaar Ach, m’n lief Stoot die deuren open Haat of min mij niet alleen maar alles om je heen…

Weer een dag voorbij, en niet getreurd.. heb echt gelachen al is er niets gebeurd.. gaf mijn ogen de kost maar hoefte niets te zien heb ook niets gekregen wat ik niet verdien kon niet méér verlangen naar wat ik al had en ga tóch slapen met méér dan ik bezat want jouw liefde groeit elke dag meer dat laat je me voelen…

Lang gedragen Zou het dagen? Die droom van huislijk welbehagen Uit hoop en ochtendgloren Glanzend werd een huis geboren Deuren Ramen Zwaai ze open Klop het stof uit oude poren Hamer Kwast Ze gaan tekeer in dit oord met echo's van weleer De rust nu weergekeerd Een ziel ligt aangemeerd…

Ik was er wel wanneer je me miste en je dacht, die komt niet meer ik was er steeds al zag je me niet hoorde je me niet maar miste jou ook evenzeer uit het oog is niet altijd uit het hart dit is niet het einde maar misschien juist een nieuwe start....…

Wanneer lentelicht je plaats beroert hoor je mijn voeten op zachte aarde Beneden droogt slaap je tranen hier kleurt je beeld mijn ogen Je bed bedelf ik onder orchideeën en zoete margrieten Morgen niet dan zwaai ik je van ver mijn liefde toe…

Toen Columbus uit ging varen met zijn schamele vloot gnuifden waarnemers die gaan van uitputting nog dood Maar ik mag een boon zijn uit het leeg te plunderen land stal hij de redding van het ambtenarenbestand Geleerden en poëten tel de kopjes maar na bedoeïnen en asceten van Den Haag tot Kinsjasha Het zwarte goud van de wielrennerij Ultieme tovermiddel…

laat me je droom zijn, als je weer ligt te slapen. laat me je droom zijn, als je denkt aan betere tijden. laat me je droom zijn, al is het maar voor even.…

Ik kijk in je ogen Ik kijk naar je lach Ik zie in je ogen Een zonnige lentedag Dan lopen we samen Heerlijk hand in hand We beginnen te rennen Langs de waterkant Vogels gaan fluiten En een hinde eet haar gras Ik zou zo graag willen Dat ik voor altijd bij je was Dan open ik mijn ogen Ik voel me klote en sloom Ik lig alleen in bed en…

Met haar mooie blauwe ogen En haar felle witte lach Maakt zij midden in de winter Een mooie zomerdag De zon die gaat weer schijnen Als ik haar iets omhoog til Mijn hartslag wil niet verdwijnen En staat geen seconde stil Ik blijf constant in beweging In mijn hoofd zit ik bij haar Het liefste was ik niet alleen Maar met zijn tweeën bij…

Vanochtend werd ik wakker Met een uitdrukkingsloos gezicht Met in mijn ogen schijnend Het oranje ochtendlicht Het gemis dat kan ik dragen Als een fakkel in de wind Het vuur dat zal hoog branden Totdat ik het genoeg vind Mijn verdriet zal eeuwig blijven hangen Voor mij kom jij nooit meer terug Hopelijk kan iemand jou vervangen En vind…

Het laatste jaar was donker, Hopelijk volgend jaar meer licht Want de vrede in de wereld Raakt steeds verder uit het zicht. Hopelijk kunnen wij verhinderen Dat de wereld donker blijft Want wij hopen voor de kinderen Dat de mensheid niet verstijft. Wij moeten blijven vechten Als een vliegje in een web Voor de vele mensenrechten Waar ook…

Je reist over de wereld Maar blijft zitten in je stoel De regelmatige gebruikers Weten vast wat ik bedoel Je kan surfen op het internet Van zijde naar zijde naar zijde Met alle letters van het alfabet In elk jaargetijde Op deze grote wereldplek Ben je als een vogeltje zo vrij En je gaat van land naar land En komt steeds dichterbij…

Had ik maar meer genoten Van eerdere dagen van de week Had ik maar meer gedaan Zodat vandaag iets minder leek Een mooie dag met veel zon Is nu helaas voorbij Nu moet ik weer naar school Ben nu dus niet meer vrij Vandaag denk ik aan morgen En morgen denk ik terug Aan de dagen zonder zorgen Die zijn helaas achter de rug…

Ik zag hoe mist wreed je oevers verhulde Die van mij pas ontdekt Wat had ik je graag zachtjes aan wal gezet…