Alle inzendingen over ziekte

er zijn weer mensen geweest ze lopen almaar in en uit zeker wel drie wat ze gezegd hebben, ben ik vergeten is mijn huis mijn huis nog wel nu ze zich overal tegenaan bemoeien wat ik aan moet, in moet nemen van mij hoeven ze niet te komen mijn adressenboek, gelijk een begraafplaats waarin staat wie ik allemaal heb weggebracht namen die me…

neem mij mee naar ver van hier neem mij mee terug naar daar waar ik de tred herken vogels weer hoor fluisteren bloemen zachtjes dansen in het schijnsel van de maan wolken tikkertje spelen huizen weer kleur krijgen zand mijn voeten liefdevol omhelst daar waar ik gekust word door de wind toe neem mij mee en hou me vast een leven…

Niet zo lang geleden ontving ik een verontrustend bericht: ik moest bij oncologie toch nog nader worden doorgelicht. Het kwam na een eerder grondig onderzoek van een internist, die daarna alsnog niet de juiste oorsprong van mijn klachten wist. Zo'n bericht, onverwacht, het treft je als een zware mokerslag, want een ziekte met een grote K, zeg…

tussen vergetelheid en het grote niets staat een koffer vol boosheid en verdriet de kunst om haar daar uit te halen uit het sombere, negatieve zoek ik naar verhalen uit de oudheid die ze zich nog feilloos kan herinneren een naam, een gebeurtenis tot de naald weer blijft hangen in dezelfde groef, en ze wederom in herhaling vervalt, bevestig…

jij hebt de pijnen ervaren van verdrogende boombast en de oogst van leeg gele aren zag hoe klei scheurde tot een rafelig patroon in uitgewoonde beddingen voelde hoe verlammende angst brekend krampte in een al zwaar geteisterde wereld ongezien zijn de natuurgebeurens van een al zwaar uit het lood geslagen stervend bestaan geen…

Tussen de dagelijkse muizenissen heeft zich een woelrat in haar hoofd gevestigd, zo een die niet meer weg wil, die de taal versplintert tot onverstaanbare klanken en de wilde blik in haar ogen verankert, woest om zich heen slaat, aan haar zinnen knaagt, herinneringen loswrikt, tegen de toekomst aanhikt, hij vreet zich een baan door haar…

Zij zeggen, dat ik zo verstandig praat, En dat geen trek in mijn gelaat Verraadt dat ik krankzinnig ben; Dat ik wel gek, maar zeer zachtzinnig ben. Maar of mijn zinnen krank zijn, Mijn geest kan toch wel blank zijn En met wijsheid verzaad? Ik ben als een granaat, Die dagenlang kan rollen, Kindren met zich laat sollen, Tot hij, opeens bewust…

Geschreven op het ritme van de muziek van ‘Don't Dream It’s Over’, gezongen door Crowded House, zie link (herhalingen staan tussen haakjes) Vrijheid zit in je hart Vrijheid zit in je hand Je kunt de zee niet vangen in een vingerdop En je roeit heel alleen Niemand roeit met je mee Je ziet de kust achter de horizon als je ver genoeg reist…

Je bent een held wanneer je voorkomen kan dat de dijken doorbreken. Als je van geen wijken weet. Je bent een held als je bijsturen kunt, niet opnieuw de bocht uitvliegen wilt. Versnellen kunt, vertragen. De dromerige nachten, de lege dagen, vullen kunt. Je bent een held als je vanuit de diepte weer mens weet te zijn aan het oppervlak,…

De pijn, die bij een blaasontsteking hoort Is met geen andere te vergelijken. Als ik mijn pijn-top-tien eens ga bekijken, Is dat de pijn, die echt het hoogste scoort. En heus, ik stel me absoluut niet aan, Bevallingen heb ik pijnloos doorstaan.…

Prozac dicht het gat in een mensenhart het leven zit nogal slordig in elkaar bloed zoekt als de rivier een uitweg en perst zich door de nauwe kloof hoe vangt een mens het groot verlangen van de vogel die in een handvol dagen Siberië bereiken zal is dat hoog gegrepen of raak ik verder van huis?…

[Dit schreef ik voor lieve mensen] Alzheimer Onze lieve moeder heeft alzheimer. Een nare ziekte, zoals we weten. Onze moeder kent zichzelf maar ook haar dochter niet meer. Het leven wordt steeds mistiger voor haar. Het is moeilijk voor ons, maar ook voor haarzelf, ook al weet ze dat waarschijnlijk niet. De liefde die zij…

'k Weet dat tijd mij inhaalt en ik niet meer hoef te hopen 'k Voel dat Vera hardloopt in een poging mij te slopen Alles devalueert Echt frustrerend die pijn daar wij, geen discussie, weten 't Gaat onherroepelijk verkeerd Vera geeft geen liefde O nee, Vera kan slechts haten Vera is overschot Zij kan het echt geenszins laten Bloed, daar…

als ik buikpijn had vroeger legde je je handen ongeveer ter hoogte van onze navel en de pijn verdween ik heb mijn handen op jouw buik gelegd maar ik kon de pijn niet weg nemen in één nacht waren mijn handen te klein geworden terwijl ze toch groter waren dan toen ik buikpijn had vroeger -------------------------- uit: 'Schiereiland…

Ik schrijf u met een treurend hart: mijn maag, thans in een strik verward, die al de slimmigheid der art- senijkunst en aptekers tart, is krank, en gans en al bezeerd. Het stuiversbroodje, onverteerd, roept luid: 't is alles hier verkeerd! Terwijl 't kadet, het stuiverskind, zich even onverteerbaar vindt. De haas, de vlugge runderhaas, zegt…

het schelle schaduwloze licht in de lange hal van het ziekenhuis tekent de behandeling op haar gezicht geroezemoes een mensenrij zit te wachten op de taxi voor de rit naar huis dichtbij elkander rondom de koffiemachine het gebabbel: blij om straks weer in het eigen bed te kunnen slapen terwijl de verpleegkundige in…

haar bed de verre planeet waarin ze met heldere ogen de randen van het leven registreert in haar voltrekt zich de trage kleine tijd haar ogen reizen naar de dwaze wegen die ze ging van alle winters ter wereld is deze dieper dan de stilte hij vindt zijn hart in de dood een ijle toon van weemoed fluistert hoe het gras de sneeuw…

Ik zit als een gevangene achter glas en dikke muren, de winter ken ik slechts van het naar buiten turen. Als een vogel die wil vliegen zit ik in een kooi te zwijgen in de stilte, aan weemoedigheid ten prooi. Als een monnik zit ik eenzaam in m’n cel, alleen een monnik doucht niet met verpleegsters; en ik wel.…

Lieve mensen, Het is niet mijn bedoeling, en nooit geweest. Zoveel pijn ik mensen aan doe, dat is wat ik opving. En dat lang niet iedereen van mij geneest. Ik kwam tot leven in mensen en dieren. Eerst dacht ik, dat is toch iets om te vieren? Ik leef en plant me voort. Maar nu weet ik, dat door mij in een lichaam het leven…

Ik ben het vergeten, klinkt dat nu laf, wacht leven noem het God zijn tijd af, is dit voor iets uit het verleden mijn straf. Woorden zijn wel vaker gaan vervliegen daar zal ik nooit ook nu niet over liegen. Maar geloof mij had ik het nu nog geweten dan zou ik echt niet zeggen: ' ik ben het vergeten.' Wellicht fluisterde ik dan ,' weet ze…

Je ziet in het verpleeghuis vaak verdriet Toch is er ook een glimlach om de mond Wanneer ik even langskom met m’n hond Het zijn vaak dieren waar men van geniet Men aait en knuffelt hem of geeft een brokje En is voor even zonder pijnlijk weten Van alles wat ze liever niet vergeten De warme thee wordt lauw, men drinkt geen slokje Ik zeg,…

ik haal mijn kamer leeg sprokkel veel en nog meer bij elkaar ik voel me ouder dan stokoud ik fiets hard tegen stormen en demonen in hard nog harder om ze meer dan vóór te zijn ik kijk geschokt naar het jasje een bedrieglijk dun laagje dat als een kille bomjas mijn hart omsluit jij en ik wij dachten vroeger zelden…

Het ziekenhuis drinkt drie maal daags patiëntenbloed – Geen vampieren hier.…

Ik begin opnieuw mijn leven te stekken: groen – om uit te delen.…

Voorwoord: Ik was twee weken in het OLVG, meestentijds op de Intensive Care. Het duurde een tijd voordat de bron van mijn longontsteking was gevonden: de in Nederland zeldzame Legionella-variant longbeachae, aanwezig in de aarde van onze gemeenschappelijke binnentuin. Ik heb pech gehad dat ik besmet ben geraakt. Op een mooie dag nestelden ze zich…

jij hebt de paden uitgetekend op muziek van bovenaf over de kwaliteit had jij geen inspraak die kwam als liggend voor de hand waar zorg koos voor de verbetertoer liepen wegen dood zonder vervoer de trajecten hebben ondanks alle inspanningen ons niet verder omgeleid dan een rotonde aan een nieuw tracé wordt druk geheid de…

Ik worstel met een monster, diep genesteld in mijn hoofd, het wakkert groot verlangen aan terwijl het bevrediging beloofd. En ontspanning, rust, een goed gevoel, ik kan al z’n valse beloftes dromen, heb z’n leugens al zo vaak gehoord, toch blijft het lastig om los te komen. Dus vechten we gestaag verder, wortelt het monster dieper in mijn…

De student is nieuwsgierig hij snijdt in de overledene het chirurgisch handboek na als de meester die hij wil zijn Lichamen zijn interessant om te ontdekken in de vakantie en later terloops uitleg te geven aan de andere studenten De boeren kijken zwijgend toe hoe de mens een dier is een kikker in het groot ze malen niet om de wetenschap…

Je niet lekker voelen is niet leuk hoofd en buikpijn oh zo lastig een pilletje kan (even) helpen maar de psyche helpt je nog meer dan moet je wel met je hersenen werken niet alleen die van boven maar ook die van beneden boven- en onder-hersenen zijn aan elkaar gewaagd zijn feitelijk onlosmakelijk verbonden verlangen van tijd tot tijd…

Het is noch je vriend Noch je vijand Want als je gaat vechten Dan verlies je Helemaal niets doen Kan ook niet, mag niet Ik zeg niet moeten Want moeten moet vooral niet De Burn out Is vooral van jou Zit vooral in jou Zit er niet mee Leef ermee Koester het niet Maar verwerp het ook niet Want wie verwerpt die verwerpt zichzelf De burnout…