analyse

hier lig ik dan
alleen
omkaderd door een
vreemd bed
omringd door
vier witte muren

kleine witte kamer
in
groot grijs gebouw

nu laat ik haar toe
de vermoeidheid
ze walst genadeloos
over me heen
als een bulderende
sneltrein

ze verwittigt me
spot niet met mij
aanvaard mij

dus doe ik die starre
poorten open
en laat haar angstig
binnen

ik kan nu niets meer doen
dan haar ondergaan
ze wiegt me
dwingend
in een diepe slaap
in gedwongen rust

analyse

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 527