Alle inzendingen over verdriet

Kleine witte duif vertel me wat je ziet tijdens de lange vluchten wanneer je drijvend op de wind de weg naar ‘t nest zo feilloos vindt langs blauwe of bewolkte luchten Kleine witte duif je hart is vol verdriet ik lees de droefheid in je ogen waar de onrust schemert; vaag je vleugelslagen worden traag het weten heeft je moe gevlogen Kleine…

Vertel me, waarom je huilt is het omdat de vogels zich groeperen voor het schuilen tegen de moesson of vanwege de duisternis die begon voordat de dag zich kon profileren? is het omdat er takken Flamboyant stervend buigen in kristallen kelken gedoemd om geknakt te verwelken levend geplukt door ‘n wrede hand is ‘t het bloed dat aan de…

Een beroofde kinderhand, Eindeloos wreed, Het kijken doet zo zeer Een inwendig gezicht, In de nacht verborgen, Mijn hart gaat onbedekt dicht Een knagend visioen, Achterwaarts lopend, Mijn slaap wordt wild gesnoeid Het blijft maar regenen Op mijn eigen huid Vreemde tranen, Een doods geluid Vluchten kan niet meer, In mijn dromen…

Laat mij niet alleen geef mij warmte Ik ben slechts waardevol wanneer ik gevoed word Geknokt en verloren huilende harten accepteren van falen droomloze dromen Ik wil blijven wie ik ben ik heb verloren maar wil mijzelf niet verliezen Verleden geleefd toekomst verlicht zicht Mijn thuis ben ik ...…

klein meisje met je stil verdriet, zovele tranen om het verleden, je ogen zijn zo moe, je stem heeft zoveel geleden trage dagen verdrinken in pijn, het heden lijkt alleen maar schijn, de duisternis omhelst je heel broos, rusteloze beelden schreien meedogenloos tenger wordt…

Snelle, donkere wolken Zoeken door tranen heen Jouw helder lachen Grillige, naakte takken Zwiepen door de wind in Jouw sombere gedachten Schrammende, gewonde bladeren Schroeien littekens in Jouw bedrogen herinneringen Een ijzige, huiverende mist Dringt door de schimmen van Jouw serene dromen Een nieuwe, blauwer wordende horizon…

Langzaam wordt het donker in mijn hoofd. Donker door nooit uitgesproken gedachten. Lachende evenmensen. Ik glimlach terug. De donkere gedachten vullen mij. Denken gaat niet meer. Ik doe het. Gedachten vloeien uit mij, vallen in een plas met bloed. Mijn gezicht glimlacht. Maar evenmensen lachen niet meer terug..…

soms heb ik geen zin meer zomaar geen zin nog langer aan die wielen draaien ? ik wilde dat ik kon lopen in plaats van op een zitvlak tussen twee wielen voortgekropen ik zou willen kunnen praten staande op eigen kracht op gelijke ooghoogte en serieus worden geacht niemand had hem gezien het was donker, hij reed snel ik weet niet dat ik…

tranen recht uit het hart parelend mooi helder kristal lijken zalig bitterzoet breekbaar in harten zachtjes gehuild vallen op uiten verdriet ooit raken ze op…

‘k Neem mijn vergeten dagboek en herlees mijn oude tranen. Herinneringen klampen mij aan, zonder ophouden verder gegaan. Het verdriet laat nog steeds mijn vingers niet los. Krampachtig vertellen ze een verhaal, mijn nagels breken honderdmaal. Vellen papier volgeschreven met een zwijgende stem, verloren kind, gesneden door hem. Het…

En de aarde beefde onder al dat leefde zo snel dagelijks leven veranderd in een hel niet wetend wat hen overkwam daar in het exotische Bam dat verre land door droefheid overmand bedolven onder tonnen steen niet horend het kermende geween van hun geliefden zoekend wanhopig weinig resultaat boekend…

Van een afstandje kijk ik toe hoe een meisje zachtjes zit te huilen op een bankje in het park Stilletjes staart ze naar de strakke waterspiegel van de vijver en dikke tranen rollen over haar wangen Ik heb medelijden met haar ze ziet er zo kwetsbaar uit Wat zou er aan de hand zijn? Net als ik het haar…

Ik kijk vragend naar de maan naar de sterren in de nacht wat is er misgegaan dat haar taak al is volbracht. Ze is zo jong maar lijkt oud door de helse pijnen haar voeten zijn zo koud waarom mag zij de zon niet meer zien schijnen. Op de foto aan de muur staat een levenslustige meid met zucht naar avontuur nu wordt ze liefdevol verzorgd…

Zoals de nacht zwart kleurde, kleurde mijn rivier rood en stroomde ik de eeuwigheid tegemoet ...…

Ik stuur duizend schepen naar de zee, klievend door hoge golven, tegen de sterke stroming in, zoekend naar gevleugelde wolken. Ik stuur duizend brieven met ze mee, biddend om een verloren liefde, tussen alle tranen door, hopend op een verlossend woord. Ik schrijf duizend zinnen neer, verzilverd in mijn gedachten, door verwachting getroost…

bevroren door de tijd verloren door onzekerheid de nacht maakt dat haar ogen sluiten de vorst vormt bloemen op de ruiten zomers en toch winters koud vrolijk lachend en toch eenzaam een man die in alle stilte rouwt verraden door die ene traan…

En in het donkerst van de nacht schijnt een ster het held’re licht op haar die de blik ter hemel richt en Hem zwijgend bidt om kracht zij houdt een baby op de schoot die stil tussen haar borsten rust teder heeft ze z’n wangen gekust toen hij vermoeid zijn ogen sloot terwijl de tranen bitter stromen legt zij hem in zijn wiegje neer want…

Wanneer verdriet je hart overspoelt. En gisteren lijkt als een nachtmerrie. Je zou willen dat het verleden niet bestond En je vandaag niet weet wat je moet doen. Wanneer verdriet je hart overspoelt. En je weet dat je verder moet. En de toekomst zo ver weg lijkt. Als morgen een dag lijkt zonder eind. Wanneer verdriet je hart overspoelt.…

Hoe had ik ooit kunnen weten dat ik me zo aan je zou hechten. Ik ben gewoon door jou bezeten daarom blijf ik voor je vechten. Ik weet dat jij nog van me houdt ook al zeg je steeds van niet. De woorden die je sprak, zo koud voordat je m'n hart en leven verliet. Ik blijf hier wachten op die dag tot je weer voor mijn deur zal staan. Met…

Ik kan niet slapen, ben wakker, klaarwakker. Het bonst en gonst in mijn hoofd, geen ontkomen. Flarden van donkere dromen worden zichtbaar. Gedachten zijn geen gedachten. Het zijn oprispingen van een sluipend verleden. Laat me met rust, ga weg, maar laat me niet alleen. Ik ben zo bang.…

Jij vulde mn hart met het licht van je ogen Jouw eeuwige lach liet mij niet onbewogen Je zaaide je liefde diep in mij een nieuw hoofdstuk, een nieuwe bladzij Maar toen kwam de duisternis de droefenis, de ontsteltenis Jouw liefde bleek een leugen vastgelegd in mijn geheugen Jij vulde mijn hart met de haat van je ogen Jouw sarcasme liet mij…

Huilend om het duister verleden Vallen zware regendruppels Langs mijn uitgestoken armen Als stille getuigen naar beneden Zingend over stille wateren Fluistert de wind over mijn meer Hoor hun troosteloos lied in de stilte Vermanende woorden strijken zacht neer Draai me langzaam van hen af Kijk niet langer terug naar het duister Regen en…

Verbannen uit mn ziel Vergaan in alle glorie. Kleine tranen verbergen mn gezicht. Ben ik sterk? Een woord van steun, weggegooid. Een glimlach, verminkt. Hoop, verdwenen....…

Ik houd me doof en blind, vergeet het zingen en vrees mijn stem , gedwongen in een kind Ik open mijn vuist, laat woorden ontsnappen, open en dicht, de betekenis ontwricht Mijn mond breekt af wat mijn lippen verzwijgen, zo veel, zo weinig, mijn tong blijft drijven Een zin klimt tot in mijn keel, doof en blind, zoals weleer,…

De traan, Die zijn ijzeren spoor achterlaat Langzaam langs mijn wang glijdt En zijn bestemming niet weet Door de mist verblind Niet wetend wat er komen zal De traan Daar gaat er weer eentje…

sombere momenten het moeilijk krijgen opkomende tranen héél even ... zwijgen opgekropte emoties geuite zelfkritiek eenzame uren héél even ... melancholiek verdrietige situaties onverwachte tegenslag weer moeten vermannen héél even ... zelfbeklag verzachtende woorden een verdwijnende pijn favoriete muziek en dan weer ... gelukkig…

Mijn diepe gevoel moet weg, ik heb het verstopt, omdat ik alles wil vergeten, heb ik het heel ver weg gestopt. Toch wil het niet lukken. De verstopplek is niet goed. Het komt steeds weer tevoorschijn, zodat het van alles met me doet. Waarom kan ik het niet loslaten? Ik wil verder met mijn leven, maar het blijft me achtervolgen, het blijft…

Elke ochtend begin ik met de dag van gisteren. Ik klim over een muur van herinneringen, overwoekerd met treurend mos. Steeds glijd ik terug naar het verleden, ik ruk me er met moeite van los. Wanneer ik dan beland in de schaduw van het heden, is de dag van gisteren nog niet vergeten. Steeds komt er een andere vergeten muur die ik…

Moe ... moe ben ik van het denken moe van het strijden elke dag moe van het elke dag weer opstaan moe van telkens die gemaakte lach een keuze door mij gemaakt nu een jaar geleden als ik het had geweten had ik het dan vermeden? toch weet ik ook dat het niet anders kon maar is mijn nieuwe keuze wel van een zuivere bron? op een dag zal het…

Ik hou me sterk en verman me En lijk veel beter dan ik me voel Vandaag moet ik haar kunnen troosten Ik begrijp nu wel een heleboel Hoe het is om te verliezen Een dierbaar mens door ziekte sterft Geen mogelijkheid hierin te kiezen En machteloosheid in je zwerft Het is mijn beurt om haar te steunen Als verdriet genadeloos slaat Ze krijgt mijn…