Alle inzendingen over maatschappij

weemoed daalt met de zon vreet aan mijn huid kleurt de luchten rood wandelend langs het water broos en blauw besnaard muziek van klaprozen eenzaam in een bos vol met vlinders roep ik je naam zie je niet waar politci de aarde dragen de slaven van aardse macht, mijn liefste lief ja ja zo... is de antipode penseel met engelen haar in Zijn hand…

De vrouw was bijna uitgerekend Ze ging bevallen binnenkort Maar ze moest mee met het transport Een schrijver heeft het opgetekend De trein stond stil, de deur ging open Ze struikelde naar het perron Daar was het dat de drang begon Haar vliezen braken bij het lopen En toen zij eenmaal zonder kleren Op douchen wachtend niet meer kon Toen…

ik denk aan jullie waar ook, aan mensenredders artsen het verplegend personeel ik denk aan jullie waar ook, aan kinderen uit 't veld geslagen omringd door coronaplagen ik denk aan jullie waar ook, die het land moeten besturen schrijf de zinnen gekooid als een tijger in mijn huis en veeg het gruis, bouw aan mijn huis, geen onheil zal ik vrezen…

Warmte wat nooit bevriest, zoekt zijn immuniteit in het bloed, wie dat vindt dat resistentie bestaat even alleen in woordenboeken, wat ik lees is lopend vuur sterk geïnfecteerd dat het zelfs de dood ontdooit de grenzen vallen weg staan als blokkades weer op waar mensen gaan, de haat verbleekt, is even weg, bladeren die al gestorven…

op het grondgebied van de twee delen in Lutjebroek bouw ik mijn huis op de vergeten stenen en kijk in de stilte om me heen naar 't hol van de boom waar de vleermuis ontwaakt terwijl een straaltje vocht langs de boomschors de grond in sijpelt heel deze tijd speelt in de sfeer van corona men zou in deze zuivere lucht bijna het Urgenda…

Het binnen blijven, moet ik accepteren. Mijn gevoel zegt dat dit eigenlijk niet past. Het zint mij totaal niet dat dit een vereiste is in dagen van onzekerheid. In het binnen blijven verzamel ik de krachten, om door te gaan. Met liefde schrijf ik woorden, die tot mij komen. Een ware time – out lijkt in het leven te zijn…

er stroomt een melodietje diep van binnen in me dat borrelt naar omhoog een waarschuwingslied dat in woorden omgezet wil worden op zuivere akkoorden dat breekt de macht van tovenaars een melodie om niet vastgelegd gedemoniseerd en gefixeerd onder te gaan aan angstige voorstellingen in de gecompliceerdheid van het leven; het zijn de…

Hibbing is zo'n nergens maandenlang begrensd door kou die alles stillegt en de straat aan beide kanten laat verdwijnen in sneeuw Het verzet en de dromen van de tieners bevriezen Ze houden hun kleren aan in bed en moeten het doen met ijsbloemen op het raam De buren wonen te dichtbij om vrienden te zijn Oma houdt ze in de gaten boodschappen…

zij klom op zijn schoot/vader las voor uit de krant enwel Spekkie en Blekkie niet meer charmant dat even terzijde de herinnering blijft al was de stem monotoom voorlezen zozo wordt zeer aanbevolen vroeger was het gewoon dit alles speelde zich af in de Haagsche Vreeswijkstraat het gejuig vanuit het Zuiderpark Ado…

Ik ben niet bijster groot of imposant, ik ben met recht als klein te definiëren, maar bespot mij niet om mijn lengte, want mijn mond zal zich vilein tegen u keren. Zo zei een cafébezoeker eens tegen mij: "Jammer dat de NS hun prijs niet bepalen aan de hand van uw lengte in de instaprij dan zou u veel minder dan wij betalen." Ik riposteerde…

toch ben ik blijven wachten met de wetenschap niets van de kosmos te verwachten rondgezworven in dorre zandwoestijn met af en toe een bron; de oase waar ik mijn dorst lessen kon het manna door hen bewaard in twee buideltassen van het wereldpaard wedijverend met een klein kuddeke schapen rondom de torenhoge oerang…

Tot wederkeer gedoemden in tijdelijk bestaan in vederzacht omhulsel hebt gij uw plicht gedaan De liefde te ontdekken te leren tot uw dood maar hij liet u verrekken van dauw tot avondrood Verdorven goddeloos van god los en van wereld meneer pastoor werd boos verloren reddeloos O god zijn wij verdoemden altoos in wederkeer is '…

Wijsbegeerte retoriek is theorie voor ons die lezen Functieleer en linguïstiek geen empirie maar hypothesen Ivoren torens pragmatiek die leert van schijn maar niet van wezen Buiten echter heerst de chaos die ordeloosheid van 'het beest', Dat huist in ons reptielenbrein ja zelfs in hersenen en geest…

God heeft ons weinig gegeven. Een kleine neus met laag vermogen. Inadequaat om gevaar te horen. Ogen die, zonder bril of lenzen, het leven onscherp weergeven. Nee, we hebben het niet getroffen. Maar vier smaak soorten. Onzichtbaar licht en geluid. Het leven is een 2d concert, als je een mens bent. God gaf ons een grote mond…

Soms loop ik in mezelf vast, dan wrik ik schreeuwen los Hier! Hier! Ik ram er gedachten uit Ik besta! Hee! Waarom loopt er niemand uit de pas? Jullie kleren bollen op ik kijk erdoorheen er ploppen handjes uit de vette bulten Ze zwaaien omhoog naar hun vriendjes uit het plafond, haha ik heb het door Ik ben niet gek Singapore…

Wie zich nooit vergisten en het zeker wisten zijn exclusivisten op twitter en mail Die nooit kansen misten of achter 't net visten die lieten zich nooit door een bonnetje kisten Tenzij extremisten - de falangisten onder orangisten - zich vergewisten Van lagen en listen en listen en lagen van duizenden zevende- dag adventisten…

de versleten schoenzolen van drie straatjongens hun blote voeten half zichtbaar dik onder vuil en eelt leer, ijzer en mensenhuid verwikkeld in elkaar stank damp en duisternis tientallen soorten smog zwart als de nacht flessengroen eenvoudig grijs geelgroen als erwtensoep armoede in 1850 of 2019 laat nooit los…

het is winter - je lichaam uit takken knettert. ik zit met een boek over blijdschap in mijn hoofd, een thema uit de middeleeuwen. gebonk, geraas aan de poorten van het hart, maar ik blijf binnen. anderen voor mij deden het helemaal anders, ik kan dus maar gewaarschuwd zijn. je lichaam trekt weg - de winter duurt nog, dat wel, maar het gaat. de…

De stilte der natuur heeft veel geluiden en is toch vol van rust voor ziel en zinnen die druppelt zacht en ongemerkt naar binnen tot in ons hart een zilv'ren toon gaat luiden gelijk met haar. Als we dan weer beginnen te denken aan wereld-dingen en ze te duiden merken we dat een kracht, als die van kruiden in ons gekomen is en ons kalm doet minnen…

De mensen om me heen zijn vol met shit Gevuld door televisie, nepnieuws kranten Ik loop vertwijfeld rond, wanhopig, want 'n Normaal persoon vertoont zich nergens niet Alleen in t bos omgeven door natuur Onder de bomenbogen langs het water Temidden van 't elementair theater Weet ik weer wie ik ben: lucht, aarde, vuur Dan rijst de geest met…

Dat geld en macht het communicatieve handelen verkorten, de waakhond van de democratie wist het al. Ga daarom nooit na twaalven naar een avondwinkel, waar je tussen beschonken klanten een afzakkertje en wat te roken wilt halen, om een lange dag mee af te sluiten. Gestresst snauwen ze je af terwijl je je buit binnenhaalt. Probeer er dan nog maar…

Ik las wat hen genas en leidde tot een beter leven. Maar gij zijt zo verweesd de ganse dag neemt media u listig onderhanden. Verdroomd in lange lege lanen aanvaardend deze kluistering en kent hiertegen geen bezwaren...?…

Nu het water stijgt, de bodem daalt, komen de feiten van de vermolmde koppen bloot, waarmee deels het imago van erosie van de geschiedenis in het land vertakt, de vroegere euforie haarscheurtjes vertoont door de status groei en financieel belang, door uitstoot aangetaste arena, waar de zitplaatsen naar rang en anciënniteit afhankelijk…

Mijn verhaal slik ik altijd in elk dagbegin en elke avond Terwijl zoveel mensen veel te zeggen, veel weten mooie zinnen boeken schrijven Ik breng alle woorden tot rust. Soms blijven ze flikkeren als een neonlicht Dan toch gaan ze eens uit, opgenomen waar alle woorden vandaan waar alles in rust, verweven met elkaar tot niets meer…

De zeventiende eeuw had schaduwzijden Naast meesters met penseel de heer met zweep De slavenhandel was een gouden greep ‘Beschaafd’ maar ook barbaars waren die tijden We maakten winst en werden onbescheiden We gingen telkens vol begeerte scheep En hielpen daardoor ‘goederen’ om zeep We dreven mensenhandel, zaaiden lijden Erken nu het voorvaderlijk…

Nederland, onhelder land Regels vallen te omzeilen Overheid toegeeflijk want - Alles beter dan te dweilen Kraan wijd open, uit de brand Schietende met oude pijlen Richting tij en waterstand Laks en blind voor eigen feilen Vrijwel dood de tolerantie Spijtig, lef is er niet meer Vlag en wimpel gaan gebukt Train…

Wat maken we met zijn allen toch een takkeherrie, de stilte te vinden nog in de storm van leven waar kabaal van alles en iedereen letterlijk verstomt. Simpelig gekwetter kwam u maar uit vogelbekjes waarvan de helft reeds verdween, die horen kunnen, of zien, door mistig vuur, flarden essentie blinden en binden aan verloren of gewonnen…

Het kroost naar school brengen Is tot een martelgang geworden Als je niet steeds eerder van huis gaat Komen de kinderen chronisch te laat Door de pendelende matatu's De wegpiratende rücksichtslose boda's De snoeverige bazen uit de buitensteden Met hun geblindeerde ruiten Die je hinderlijk de loef afsteken En situatief denkend Moet je…

de aarde is een grote klomp vlees lage landen hoge rotsen mensen die met elkaar botsen tot in de verte klinkt het echo van geweest een vogel met geverfde veren wil de taal leren krap in de portemonnee valt het niet mee zonder studiebeurs al helemaal niet; o nee niet in de krappe huizen met in de hoeken luizen en bleek gele kringen…

Ik kroop eens in de huid van een doorgaand puber leven boven alle twijfel verheven wilde ik er na één dag al terug uit was me dat schudden en beven al die drukte en voorbedachte leugens waanzin, idioten met flitsgeheugens pubers die flirten met het helse leven ik stond op en blies de grote fluit de stoom verliet mijn zere oren... met een…