inloggen

Alle inzendingen over maatschappij

2057 resultaten.

Sorteren op:

Vast in mezelf

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 182
Soms loop ik in mezelf vast, dan wrik ik schreeuwen los Hier! Hier! Ik ram er gedachten uit Ik besta! Hee! Waarom loopt er niemand uit de pas? Jullie kleren bollen op ik kijk erdoorheen er ploppen handjes uit de vette bulten Ze zwaaien omhoog naar hun vriendjes uit het plafond, haha ik heb het door Ik ben niet gek Singapore…
Zywa1 januari 2020Lees meer >

Zij die het wisten

netgedicht
1.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 195
Wie zich nooit vergisten en het zeker wisten zijn exclusivisten op twitter en mail Die nooit kansen misten of achter 't net visten die lieten zich nooit door een bonnetje kisten Tenzij extremisten - de falangisten onder orangisten - zich vergewisten Van lagen en listen en listen en lagen van duizenden zevende- dag adventisten…
Olean30 december 2019Lees meer >

armoede laat nooit los

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 200
de versleten schoenzolen van drie straatjongens hun blote voeten half zichtbaar dik onder vuil en eelt leer, ijzer en mensenhuid verwikkeld in elkaar stank damp en duisternis tientallen soorten smog zwart als de nacht flessengroen eenvoudig grijs geelgroen als erwtensoep armoede in 1850 of 2019 laat nooit los…
J.Bakx25 december 2019Lees meer >

het is winter

gedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 8.321
het is winter - je lichaam uit takken knettert. ik zit met een boek over blijdschap in mijn hoofd, een thema uit de middeleeuwen. gebonk, geraas aan de poorten van het hart, maar ik blijf binnen. anderen voor mij deden het helemaal anders, ik kan dus maar gewaarschuwd zijn. je lichaam trekt weg - de winter duurt nog, dat wel, maar het gaat. de…
Bart Meuleman23 december 2019Lees meer >

De stilte der natuur heeft veel geluiden

poëzie
4.0 met 102 stemmen aantal keer bekeken 6.206
De stilte der natuur heeft veel geluiden en is toch vol van rust voor ziel en zinnen die druppelt zacht en ongemerkt naar binnen tot in ons hart een zilv'ren toon gaat luiden gelijk met haar. Als we dan weer beginnen te denken aan wereld-dingen en ze te duiden merken we dat een kracht, als die van kruiden in ons gekomen is en ons kalm doet minnen…

Inhoud

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 256
De mensen om me heen zijn vol met shit Gevuld door televisie, nepnieuws kranten Ik loop vertwijfeld rond, wanhopig, want 'n Normaal persoon vertoont zich nergens niet Alleen in t bos omgeven door natuur Onder de bomenbogen langs het water Temidden van 't elementair theater Weet ik weer wie ik ben: lucht, aarde, vuur Dan rijst de geest met…
Ton Hettema18 december 2019Lees meer >

Nu we hier toch zijn

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 239
Dat geld en macht het communicatieve handelen verkorten, de waakhond van de democratie wist het al. Ga daarom nooit na twaalven naar een avondwinkel, waar je tussen beschonken klanten een afzakkertje en wat te roken wilt halen, om een lange dag mee af te sluiten. Gestresst snauwen ze je af terwijl je je buit binnenhaalt. Probeer er dan nog maar…

Prediker

hartenkreet
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 507
Ik las wat hen genas en leidde tot een beter leven. Maar gij zijt zo verweesd de ganse dag neemt media u listig onderhanden. Verdroomd in lange lege lanen aanvaardend deze kluistering en kent hiertegen geen bezwaren...?…

De bodem daalt?

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 158
Nu het water stijgt, de bodem daalt, komen de feiten van de vermolmde koppen bloot, waarmee deels het imago van erosie van de geschiedenis in het land vertakt, de vroegere euforie haarscheurtjes vertoont door de status groei en financieel belang, door uitstoot aangetaste arena, waar de zitplaatsen naar rang en anciënniteit afhankelijk…
Pama2 december 2019Lees meer >

Mijn zinnen?

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 215
Mijn verhaal slik ik altijd in elk dagbegin en elke avond Terwijl zoveel mensen veel te zeggen, veel weten mooie zinnen boeken schrijven Ik breng alle woorden tot rust. Soms blijven ze flikkeren als een neonlicht Dan toch gaan ze eens uit, opgenomen waar alle woorden vandaan waar alles in rust, verweven met elkaar tot niets meer…
Ralameimaar28 november 2019Lees meer >

Geschiedschrijving

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 175
De zeventiende eeuw had schaduwzijden Naast meesters met penseel de heer met zweep De slavenhandel was een gouden greep ‘Beschaafd’ maar ook barbaars waren die tijden We maakten winst en werden onbescheiden We gingen telkens vol begeerte scheep En hielpen daardoor ‘goederen’ om zeep We dreven mensenhandel, zaaiden lijden Erken nu het voorvaderlijk…

Iedersland

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 188
Nederland, onhelder land Regels vallen te omzeilen Overheid toegeeflijk want - Alles beter dan te dweilen Kraan wijd open, uit de brand Schietende met oude pijlen Richting tij en waterstand Laks en blind voor eigen feilen Vrijwel dood de tolerantie Spijtig, lef is er niet meer Vlag en wimpel gaan gebukt Train…

Herrie

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 273
Wat maken we met zijn allen toch een takkeherrie, de stilte te vinden nog in de storm van leven waar kabaal van alles en iedereen letterlijk verstomt. Simpelig gekwetter kwam u maar uit vogelbekjes waarvan de helft reeds verdween, die horen kunnen, of zien, door mistig vuur, flarden essentie blinden en binden aan verloren of gewonnen…
Marije Geerts15 november 2019Lees meer >

Boomtown

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 232
Het kroost naar school brengen Is tot een martelgang geworden Als je niet steeds eerder van huis gaat Komen de kinderen chronisch te laat Door de pendelende matatu's De wegpiratende rücksichtslose boda's De snoeverige bazen uit de buitensteden Met hun geblindeerde ruiten Die je hinderlijk de loef afsteken En situatief denkend Moet je…
Henk Jonker15 november 2019Lees meer >

Zwart verwarmd de kamer

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 158
de aarde is een grote klomp vlees lage landen hoge rotsen mensen die met elkaar botsen tot in de verte klinkt het echo van geweest een vogel met geverfde veren wil de taal leren krap in de portemonnee valt het niet mee zonder studiebeurs al helemaal niet; o nee niet in de krappe huizen met in de hoeken luizen en bleek gele kringen…

ik kroop eens in de huid

hartenkreet
5.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 286
Ik kroop eens in de huid van een doorgaand puber leven boven alle twijfel verheven wilde ik er na één dag al terug uit was me dat schudden en beven al die drukte en voorbedachte leugens waanzin, idioten met flitsgeheugens pubers die flirten met het helse leven ik stond op en blies de grote fluit de stoom verliet mijn zere oren... met een…

Oog om oog tand om tand?

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 175
Een lading die bestond uit vlees en bloed De vrachtwagenchauffeur ging er vandoor Een droom van vluchtelingen ging teloor De zeis van Magere Hein maaide verwoed Hoe leg je mensensmokkelaars aan banden? Die vraag blijft alsmaar op mijn lippen branden…

Familiebed

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 130
Schiet me, schiet me schiet me naar de hemel boven in de eik, iedereen blootvoets op het familiebed .....Kom erbij, hier ben je vrij! Wij hoeven nergens in te geloven behalve in elkaar, ook de zanger is los, hij lacht om zijn amulet en zwaait naar de oude man: .....Kom erbij, hier ben je vrij! De grijsaard ziet alles met pretogen in zijn…
Zywa25 oktober 2019Lees meer >

Sympathie

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 152
Met een beetje fantasie geef je wat sympathie zodat er misschien weer iemand even iets gelukkiger is en het geeft jezelf ook een beter gevoel meestal maar een kleine moeite dus je kunt het best vaker doen…
geeraardt4 oktober 2019Lees meer >

Nog nimmer wonnen zij een Nobelprijs

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 177
Nobele duiven vliegen voor de vrede met in hun snavel een maretak. Nobele duiven bepalen voor het heden hoe wij samenleven onder een hemeldak. Nobele duiven maken nimmer ruzie met hen die ijveren voor een bestand. Nobele duiven brengen vrede aan alle burgers van ieder land. Nobele duiven willen welkom heten in hun wereldse duiventil. Nobele…

Fado aan de Lima

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 153
Bij de brug onder de Tuin der Dichters zit ik te kauwen op de wereld zoals ze is Ik zie de mensen gaan jong, moe of roekeloos de beschermheilige tartend die aan de binnenspiegel bungelt Laat in de avond lopen ze in de berm met bagage of sprokkelhout op hun hoofd, kruizen om hun nek op de schouders van hun ziel en als hangers in de kledingkast…
Zywa26 september 2019Lees meer >

Eilanden en bruggen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 159
Bruggen zijn geen rijkdom meer, ze bieden geen ruimte maar drukte boven mijn hoofd, ze scheiden mensen af en sluiten ze op op een eiland zonder energie een leegte die me uitput en die ik niet kan vullen met de contacten die ik leg over al de bruggen waarmee ik me behelp bij gebrek aan tijd om de deur uit te gaan en mijn eiland te…
Zywa25 september 2019Lees meer >

Het is maar schmink

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 249
Als ik mijn gezicht schilder word ik geen clown of hindoegod maar bang van mezelf ik ren naar buiten de mensen wijken uit, ze laten me voelen dat ik gevaarlijk ben het trilt in mijn bloed op het ritme van de hamers van de slopers achter de schutting Midden in de stad sta ik alleen met gebalde vuisten en vuur- spuwende verwensingen…
Zywa24 september 2019Lees meer >

Tussentijd voorbij De Poortloze Poort

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 174
Voorbij de Poortloze Poort gaf ik mijn spullen weg – thuisloos zwierf ik onder de Vissen aan de hemel, hun tijd is een lange tijd op de klok van de aarde De steden waren snel gesticht in het korte uur van de Ram – maar Waterman, jouw eeuwen liggen nog ver in de toekomst na de sterke mannen Jij en ik wachten niet meer we lopen voor, in…
Zywa20 september 2019Lees meer >

Addergebroed

netgedicht
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 225
Wespennesten, slangenkuilen Oordeel, uitspraak, achterklap Heksenjacht, een foute grap Nergens schaduw om te schuilen Massa, maaiveld, grote muilen Buiten dat, behoorlijk slap Wespennesten, slangenkuilen Oordeel, uitspraak, achterklap Tal van dingen die ik schrap Vrede stichten, stap voor stap Leugens voor de waarheid ruilen Wespennesten,…

Jij bent anders

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 163
Valken pakken geen schoeisel voor hun nest, niet de slipper die de farao in de schoot valt .....Hij kijkt omhoog en iedereen .....kijkt met hem mee .....naar de valk in de lucht Het moet een teken zijn een opdracht uit de hemel en de zoektocht begint .....Het welzijn van heel de natie .....staat op het spel, de vraag .....is: vinden…
Zywa14 augustus 2019Lees meer >

Anachronisme

netgedicht
2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 165
Verborgen blijft het schoon van vrouwenbenen en and're vormen, zelfs hun lief gelaat zij hullen zich occult in zwart gewaad in wiens moraal en welk dictaat, in welke kluister waant zij zich, gebukt onder een klaaglied, zonder wenen? Ik zie hen door de dorpen gaan anachronisme in het heden, contradictio met short en shirt in binnensteden…
Olean13 augustus 2019Lees meer >

De bomen vallen

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 148
We hebben muzikanten besteld maar kunnen we hen betalen? Geef ze maar thee .....Luister, de bomen vallen .....Heerlijk, het geluid van bijlen .....die de boomgaard kappen .....De tijden veranderen .....Speel! Ik wil het vieren! .....Dan kunnen jullie daarna vertrekken Ik weet het niet, ik wil weg Waarom zijn we zo oud geworden? Ik herinner…
Zywa13 augustus 2019Lees meer >

Jargon

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 228
De deskundige sprak in deskundigentaal zeer authentistisch…
geeraardt12 augustus 2019Lees meer >

De nacht een nikab

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 173
Overdag schuilend, verborgen, ontheemd zijn de rijen vervreemd van de wens die men had om zich hier te vermeien Marsman gaf Holland de stem mee van water, hoe vreemd en ontheemd klinkt een halve eeuw later de stem van de wind over steppen, woestijnen en over de bergen steunend en zwijgend onneembaar de rots van 'n onwrikbaar…
Olean11 augustus 2019Lees meer >
Meer laden...