Alle inzendingen over verdriet

Ik dacht dat ik je vergeten was Ik dacht, ik kom er wel over heen Toch zie ik je in mijn dromen Ik hoor je stem en zie je lach Dat is wat niet mag Mijn tranen rollen over mijn wang Ja ik ben erg bang Bang dat je me vergeten bent Alles wat je zei was zo hard Alles wat je zei raakte mijn hart Toch blijf je me kwetsen Kwetsen tot dat ik je haat…

hier teken ik een mond met lippen en daarboven ogen blauw met zwarte stippen en dan de neus klein en fijn; van voren op haar hoofd loopt een diepe rimpel, papa zegt dat komt van de pijn dan komen de schouders met twee armen in een warme jurk met heel veel kleuren, want die vindt mama het allermooist; ze is nu wel kaal maar ik maak veel…

het is zo moeilijk jou te vergeten om al die mooie herinneringen daar ver in het verleden achter te laten om steeds maar weer te denken dat je niet meer bestaat het is zo moeilijk om me gelukkig te voelen zonder jou om je te haten en toch te weten dat ik dat niet kan om te doen alsof ik niet meer om je geef het is zo moeilijk…

ik was verblind en dacht met jou een liefdeskind te baren je lichaam zag gevaren en was gekneusd door een onheus ervaren in je jeugd behoedzaam zochten wij naar wegen waarop we steun en warmte konden geven we koesterden ontluikend leven en spraken in de uren van de slechtste dagen met elkaar jij wilt niet meer en kiest om weer…

Een boompje dat werd geplant Ergens op deze planeet Het boompje staat nu vast in Nederland En vroeg zich af wat het daar deed Het voorziet de mens van zuurstof en kijkplezier Het wordt "gebruikt" voor hout De bladeren die als voedsel dienen voor het dier De boom nu volgroeid en houdt zich staande in het woud Het woud omringd door gevaar…

Een dag in april, een dag in de week. Jan liet Jo alleen, hij liet haar in de steek. Het ging zo snel, het idee was er niet eens. Nog maar twee maanden erna, had Jo de kracht niet meer en verliet ons eveneens. Zo snel als het ging met Jan ging het met Jo, ze is nu samen met haar man, op een plek hier ver vandaan. Zo hebben twee…

Eenzaam dwaalt een zielige vent door de verdroogde woestijnen niemand die hem nog kent hier komt hij dus wegkwijnen Het is zijn eigen domme fout Dat hij de liefde van zijn leven verloor Hij was immers ontzettend stout En wat hij deed was vreselijk goor Nu heeft hij toch zo’n hartenzeer Terwijl hij denkt aan zijn vrouwtje Clara Er rest…

ik huil... als een kind... snikkend, schokkend zonder te weten van ophouden... mijn kussen is doorweekt mijn tranen stromen... ik schreeuw en ik huil en ik snik... als een kind...…

Een reis door mijn hoofd mijn gedachten banen zich een weg doorheen een wirwar van zorgen langsheen een waterval van verdriet... een reis door mijn hoofd op weg naar mijn droom maar ik geraak er niet...…

Ik ben nu een roos in een knop eventjes een beetje gesloten maar eens komt die dag dan gaat ze weer helemaal open Nu trotseert ze weer en wind op de aarde waar ze staat door het geluk dat ze weer terug vind met het ongeluk dat ze nu zo haat Eens zal ze weer bloeien open staan met haar mooie kleur bloeiend door het leven gaan als de…

Ik weet niet wat ik denken moet. Ik weet niet wat ik missen moet. Ik weet niet wat ik voelen moet. Eén ding weet ik zeker dat leven zonder jou pijn doet.…

Ik zag je komen, vlotte meid. Een stuk. Vriendinnen aardig wat, een enkeling die jou vertrouwen gaf zo dat je ook jezelf vergat. Zachtjes boog de weg naar links. We liepen hand in hand. Ik leidde en jij leed. Je was wat zenuwachtig druk. Weten deed ik, toen ik naar je ogen keek, ze leken stuk. Waar licht had moeten vonken, vertroostte donker…

Kassandra veegt het stenig pad het losse eikenloof tot hoop rust even uit en kijkt naar de afdrukken op vlakke steen verzamelt dan het blad handenvol in een lichte blauwe vuilniszak. Kassandra rekt geeuwend haar rug koestert haar geheven gezicht in het eerste zachte zonnelicht en denkt zichzelf eeuwen terug. Een man een vrouw…

Hier staan we dan hand in hand huilend kijken we naar je foto zo ineens voorbij geen afscheid meer hier staan we dan hand in hand verbijsterd om je dood...…

Dat klinkt weer erg vertrouwd, Je hebt het weer reuze benauwd. Helaas weet ik wat dit is, En het dus als kiespijn liever mis. Op naar Katwijk aan Zee, Daar doe ik nu aan de revalidatie mee. En die psygologen ;ze zullen wel flink gaan wroeten, Maar wil ik me beter voelen zal het wel moeten. Maar echt het is reuze top, Want je knapt er op…

Twee mensen die ik lief had liggen hier naast elkaar... omringd door allemaal bloemen twee mensen die ik lief had kijken me aan... blijf me nog steeds afvragen... waarom moesten jullie gaan...…

Liefste, waar ben je, waar blijf je nou? Wordt wakker, kom alsjeblieft terug. Je weet toch dat ik zielsveel van je hou. Dit kan niet, onze tijd ging veel te vlug. Had ik verdriet, was jij mijn troost. Was ik blij, was jij dat met mij. Had ik geluk, zei jij snel proost. Deed jij gek, kwam ik niet meer bij. Geen tijd genoeg om te verwoorden…

Je zat in een tehuis voor ongehuwde moeders Waar je voor je twee meisjes moest zorgen Al was je nog een puber, je kon het aan Maar het stil verdriet hield je verborgen Toen was daar de dag die je nooit zult vergeten Je kwam van je werk en je kinderen waren weg Een gevoel van paniek overspoelde je Want met jou was geen enkel overleg In de…

De herinnering aan jouw geurtje aan je warmte, je gezicht doet het donker vaak verdwijnen schenkt me af en toe wat licht Ik kan uren naar je foto’s kijken en steeds weer praten over jou en één ding is heel zeker dat ik van je hou Zo intens rustig zag je er steeds uit en zo intens tevreden zo vredig lag jij erbij toen het leven uit je…

zware dagen van droefheid en gemis verdriet om degene die er niet meer is zware dagen waar geen einde aan lijkt te komen... en jij die terugdenkt al je nare dromen... ik neem je hand en zal er altijd voor je zijn wil je troosten je helpen met al die pijn... zware dagen als een nachtmerrie die je herbeleeft…

Bij elke herinnering aan jou, Sterf ik een beetje. Bij elke traan, Sterf ik een beetje. Bij elke gedachte dat ik je kwijt ben, Sterf ik een beetje. En als ik al die beetjes samen tel, Voel ik dat ik samen met jou gestorven ben...…

Ik sta hier, jij staat daar. Oneindig ver van mij. Een grote leegte tussen ons in. Zo onbereikbaar, zo pijnlijk ver. Ik sta hier, jij staat daar. Oneindig ver van mij. Gisteren is slechts een herinnering, morgen hoeft niet meer. Want elke dag zonder jou is een dag te veel.…

Ik haat je! Omdat je me zoveel pijn doet. Ik haat je! Omdat je zomaar mijn hart meenam. Ik haat je! Omdat je van alles een leugen maakte. Ik haat je zo erg! Ik haat je! Omdat ik van je hou...…

Tranen vullen mijn ogen, ze blijven maar komen, totdat ze talrijk, ...over mijn wangen stromen... Ik weet, het is enkel een lied, maar het voedt, ...mijn intens verdriet...…

Scherpe stukken ijzer snijden en krassen Rode strepen worden zichtbaar, pijn, angst en verbijstering vloeien door elkaar. Helder denken gaat niet meer, armen en benen doen overheersend zeer. Maar snijden is de oplossing niet, ook niet als je geen andere weg meer ziet. Pijn van binnen zal langzaam overgaan, maar littekens blijven altijd op je…

Ik had je, maar ik liet je gaan. Ik had tranen van geluk, maar ze droogden op. Ik had een hart, maar het brak. Ik had je, maar toch liet ik je gaan.…

Vandaag ben ik je kwijt En toch zal morgen de zon weer opkomen Vandaag heb ik je laten gaan En toch zal morgen de klok weer verder tikken Vandaag ben je vertrokken En toch zal ik je morgen missen Vandaag ben je gestorven En toch zal je morgen verder leven in mijn hart…

Je kleine meid, schuilde altijd in jouw armen Alleen jij kon haar hartje verwarmen Als ze weer eens ziek of bang was Hield jij haar altijd liefdevol vast Mam, je kleine meid is nu groot geworden En toch, ze kan haar eigen zorgen Niet alleen te boven Mam, je kleine meid kan de wereld niet volgen Haar vroeger zo kleine zorgen Zijn nu grote…

Ach als ik opeens kabouter was Dan wist ik wat ik deed Ik schudde alle lasten van mijn schouders af En maakte nergens van een punt Behalve van mijn muts Waarna ik in de badkuip gleed Vanaf een grote hoge trap Dat lijkt me echt een stunt Ik luierde de hele dag En lunchte wel 3 keer Waarna ik dan een tukje deed Verscholen in een grote struik…

Laat me achter en ga weg Mijn verdriet zal verdrinken En bezinken Op de bodem van je bloed Want niemand is als jij Je hoeft het niet te weten Zal je wel vergeten Als het moet…