Alle inzendingen over overig

We flappen er vaak zoveel zinloze woorden uit. Soms is het beter te zwijgen en is gewoon 'stilte' nog het mooiste geluid...…

Het ideale gedicht: een met overleg gemorste groene plas verf Een gedicht ligt bij voorkeur in een drukke winkelstraat De een loopt hierheen de ander loopt daarheen en iedereen maakt groene voetstappen ----------------------------------------------------------------- Uit: 'Sorry dat ik het paard en de hond heb doodgeschoten'(2002…

Ieder mens heeft zijn eigen waarde. Ieder mens heeft zijn talent. Verkijk je niet op wat anderen hebben. Respecteer jezelf zoals je bent.…

Ik herinner mij zijn grote handen Ik herinner mij ook zijn sigaar Ik herinner mij de sigarenrook Ik herinner mij zijn kachelpook... Ik herinner mij zijn vette soep en ook zijn zaterdagse schollen maar ook herinner ik de immer vette troep In keuken en op tegels, maar ook zijn heerlijke kippenvleugels... Ik herinner mij dat ieder…

Geboren, leven, sterven deze drie simpele woorden geven hopelijk 'n hele lange tijd met mooie slotakkoorden... Tussen geboren en sterven in valt er een hoop te beleven Je moet er wel voor openstaan niet alleen ontvangen, maar vooral willen geven ! Met vriendschap om je aan te warmen ook met verdriet en vreugde gevuld is het leven best…

spreid mijn vingers armen wijd vang de dromen om me heen van de mensen, die als vlinders overal even komen kijken dromen die op alles lijken toch apart zijn en alleen begrepen worden door de mensen die moeizaam sparen tijdens hun lange leven de vele jaren alle dromen op een rij zorgvuldig weggeborgen achter luiken in het hart soms komt…

Mensen die dichten zijn mensen, die hun ogen open hebben, waardoor ze zien wat er om hen heen gebeurt...…

De sleutel van de fiets wordt niet altijd gevonden De sleutel voor de deur is men meestal kwijt De sleutel van de auto ligt nooit op zijn vaste plek Maar de sleutel naar mijn hart is voor iedereen bereikbaar ! De sleutel van de kast valt altijd op de grond De sleutel van de schuur daar is men altijd naar op zoek De sleutel van de kluis…

Wat ik ook doe, Waar ik ook heen ga, Wat ik ook van plan ben, Jij bent er. Ik probeer je over te halen om te wachten, In een hoekje van mijn gedachten. Maar je bent een invasie. Je zit in de lucht. Bij elke beweging, Kom ik je weer tegen.…

Gedachtenloos verdronken. in de wijn van je ogen, Draag ik je als zevenganzedonzen. Gewichtsloos in mijn hoofd. Soms zweef je op de adem van m'n lied. De wind voert je mee. Maar een kind, Een rieten fluit en een zonnestraal, Of wat bladgefluister. Brengt jou weer terug, Pasklaar in mijn glimlach. Maar vaker nog verblindend zacht, Als een…

Je geeft je liefde aan de verkeerde je dacht, hij houdt van mij maar dat zijn holle klanken, want toch ben jij niet blij... Hij moet zijn liefde verdelen, tussen jou en tussen haar... Ik moet er niet aan denken... het is zo onuitstaanbaar... Even wil je wel vergeten, dat een ander op hem wacht... Ik moet er niet aan denken…

Ik gooi een steentje in het water kijk het na en zie't niet meer Dan ineens een kring in't water Ik doe het nog een keer... Ik zit hier in gedachten eigenlijk ben ik er niet bij Hier bij 't meer, kan ik ontspannen 't Is zo rustig nu in mij Nog een steentje keilt over't water En nóg een, achter elkaar... Met mijn handen om mijn knieën…

beelden van hoe het ooit was verschijnen bij het zien van kinderen spelend in het gras vader en moeder dichtbij zo was dat ook voor mij maar nu nu het niet meer zo is ervaar ik steeds sterker het gemis van jou om mij heen want zonder vader of moeder ben je zo maar ineens half minder kind en een beetje meer alleen…

Ze zijn er, maar we zien ze niet Ze zijn er echt, in mijn verdriet... Want, er is meer tussen de hemel en de aarde Wij hebben alleen de juiste ogen niet... Het mysterie van dat alles, is geen hysterie Er is zoveel wat wij niet zien... Onze ogen zijn daarvoor gesloten Maar engelen bestaan wel, ook al heb ik ze nog niet gezien…

Een ketting zoveel schakels zoveel parels Zoveel ! Waarom ? Niet vragen accepteren niet ontleden Geen verleden Parels tellen oneindig veel Vormen één ketting een geheel !…

zuiver zijn zoals je was als kind jezelf geven voor honderd procent in blind vertrouwen telkens weer eigen belang eigen behoefte verstoren die droom en stukje voor stukje gaat het langzaam kapot vertoont die droom meer barsten dan welke kapot geslagen spiegel dan ook is het dan zo dom zo naief te blijven dromen of moet je meedoen…

Denken vluchtig... Denken diep... Denken geloven... Denken hopen... Denken verwachten... Denken weten... Denken begrijpen... Wanneer is het eens stil in mij ...?…

Waterval vol diamanten verstijfd van kou een wit pad kronkel tussen de bomen naalden van ijs drie kleine boezoes lopen over het pad van sneeuw op het einde draaien ze om ze zitten op de slee van klein naar groot we woezen naar beneden we schreeuwen, lachen, krijsen van blijdschap ow ow we gaan scheef me broer springt eraf me zus…

Ik geloof in tuinen waar bloemen zingen Ik geloof in gras nog groener dan groen Ik geloof in vogels die kunnen praten Ik geloof in een hemels plantsoen...…

Tropische landen Tropische stranden Tropische luchten en Tropische vruchten... Zonneschijn buiten Vogeltjes fluiten Zonneschijn binnen Wat moet ik dan in Nederland beginnen??? Ik verlang naar de tropen om daar weer te zijn Kan alleen hopen en dromen van zoveel zonneschijn...…

Ik op de fiets: een lijn door de straat, een pijl naar de school. Ik op de fiets peil het kind in mezelf, dat schooltje wil spelen. Ik op de fiets en de regen de regen verregent het verscholen kind. Ik arriveer, zet de fiets in het rek, hang een slot aan mijn ziel en geef tamelijk tamelijk les.…

als liefde vergaat voel je de verlammende kracht van een niet te beredeneren angst ervaar je de kilte aanwezig in gegeven warmte en op de vlucht voor de binding die jou langzaam maar zeker wurgt besef je dat gevangen in het pijnlijke proces van niet meer kunnen niet meer willen jij verlangt naar de stille rust van alleen…

Ochtendnevel Dauwdruppels op het gras Dromerige gedachten Worden werkelijkheid Middagzon Stralend aan de hemel Zonnige gedachten Worden realiteit Avondrood Terugkijken naar verleden Rustige gedachten Vertalen in tevredenheid Duisternis Donker en onverwacht Sombere gedachten Verdwijnen in de nacht...…

Even de weg kwijt Naar binnen kijkend Op zoek naar mezelf Schrikkend en Vragen ontwijkend Moe van top tot teen 't Antwoord op vragen Weet ik zelf niet eens 'n Week helemaal alleen Begint er dan iets te dagen ? 't Is niet te omschrijven Geestelijk uitgeblust Lichamelijk helemaal top Schrijven om te overleven Vind ik dan de rust ?…

je vingers glijden zonder erg langs en over het papiertje dat zich als bij toeval nog in je hand bevindt je bent anders dan anders nerveuzer misschien toch is je glimlach vertrouwd al lijk je niet op je gemak je bent er wel maar toch ook niet mensen spreken je aan je hoort ze maar toch ook niet in gedachten zo ver weg van iedereen…

een laatste sigaret een laatste glas wijn toe vertel me nog iets een verhaal een anekdote een mop als je niets doet gaan we naar huis sterft het feest en is het gedaan maar ik wil nog niet weg dus zet wat muziek op en laten we dansen ontsnappen aan de lethargie vertel me over vroeger vertel me och laat maar ook de muziek…

in jouw ogen zie ik de spiegel gebroken een niet te voorspellen pijn in woede ongrijpbaar regeert jouw lichaam en geest nu wil je niet zijn niemand zien niet herinnerd worden aan het onontkoombare van de waarheid een waarheid die in de weerschijn van het heden de toekomst zo onzeker onbetrouwbaar zichtbaar maakt jouw verleden…

Het is begonnen alles te vervangen, de dingen hebben hun gezichten anders- om op hun lichamen, telkens valt er iets en schepsels aan elastiekjes opgewonden schieten aldoor knallend los. Het laat zich door geen waarheid ontmoedigen kijk onze open monden krakelingen, wat wij bijna zeiden brokkelt langs onze wangen. Het is als een hoos in ons…

Het is vast en zeker opruimingseizoen de buren kochten een nieuwe leren bank en een paar weken terug al een surfplank ik begrijp niet waar ze het van kunnen doen Zij zit uren aan de telefoon te debatteren de stofdoek is door haar niet uitgevonden hem vind ik behoorlijk kortaangebonden Stug? Dat zou ik niet durven te beweren Ze eten pas…

Zoveel mensen als er zijn met allen andere gezichten en dat alles, op zo'n klein oppervlak, maant mij om te dichten... Miljarden gezichten en niet een is er gelijk hoe wonderlijk kan dat wezen als ik naar al die gezichten kijk... miljoenen verschillende ogen, monden, neuzen en oren, behoren aan allemaal verschillende gezichten Als…