Pablo Neruda
geprangd tussen oceanen
en Evita’s tranen
uitgestrekt gerekt
slingert je land je lief
langs de rand van een continent
zo zwanger van tragiek
in die smeltkroes van
smeulende strijd
stromen je woorden
als linkse lava
strooien in wonden
van de kolkende massa
de kiemen van Hoop
de kracht van Geloof
met die oer-natuurkracht
maar dan lipzacht
- zoals de Stille Oceaan de
stranden van Valparaiso kust -
zo lipzacht zo sensueel
streel jij woorden tot
beelden in een Poëzie die
tot ver buiten de tijdsgrenzen
van je continent
haar gelijke niet kent
en zo leef jij voort
in de harten, in de hoofden,
in herinneringen, in mijmeringen…
Passie, Politiek en Poëzie:
de driehoek van Neruda;
zovele zieltuigen zoek.
Geplaatst in de categorie: overig