Alle inzendingen over haiku

verwachtingsvol zoekt men het sneeuwwitte begin verblind door de tijd…

Een buitenbeentje kwiek strandpleviertje rennend langs de waterlijn…

nooit meer dwarsliggen ’t gewicht der treinen voorbij verticaal rond wei…

Herinneringen wiegend kijk je naar foto's zo mild was je schoot…

stiltegeluiden de natuur zit er vol van brengen rust in haast…

sterrenloze nacht ik hoor jouw stilte vallen botsend op wolven…

onze adem ruikt de hele wereld stinkt voort parfum achterna…

versleten gordijn beduimeld in de hoeken passie van oudjes…

jij en ik liepen hier, lieten niet alleen de voetstappen achter ook onze harten bij zee strand en vulkanen fuertventura…

het oog van de storm werpt een blik langs de hemel de stilte wacht af…

de zonsopgang zien de dag start in goud gevat zo’n stralend moment…

ontdaan de knotwilg aan de rand van het kerkhof hij houdt zijn stand nog op en het beladen hoofd recht aangetast de geweldige kruin waar leven woont kreunend in de westenwind het half gespleten hart de voet kronkelt zich in de oever vast een teentje is gedoopt in onbewogen water…

zonnenstraal gouden zonnenstraal weerkaatst het licht in water geeft een gulden gloed…

in alle staten gaat meneer de maaier zigzag rond een vogeltje hier en daar als schade collateraal zo maar valt ze in tolvlucht op het tegelpad te pletter en daantje cirkelt om de dood - alles is ook vreemd en groot de kruisspin naast de deur vertrekt geen spier zij evenmin - haar dagen vergaan als rook opgaand in het avondgrauw…

op de kortste dag zijn je dromen het langste over zomertijd bij kale takken werken piepkleine knoppen aan een nieuw begin de noordenwind raast, keukenramen klapperen, het laatste blad valt…

Monumentenzorg kerktoren in de steiger beiert nog klokvast…

Drinkende orgels Voorzien van valse tonen Weigeren soms dienst…

was ik maar een merel kon ik de hele dag zingen zei een mens…

Kille dagranden Zoeken snel hun einde op Intrede van zwart…

Verjaarde dromen Komen dan toch weer terug Nog indringender…

Verjaarde dromen Komen soms toch weer terug Nog indringender…

Druppend als zilver Trieste reis zonder einde Met zoute nasmaak…

in nevel gehuld en door mystiek omgeven deze vulkanen welke geheimen bergen zij in hun kraters en die hete as? laat het maar rusten beter dan natuurgeweld in stromend lava…

Zinloos geweld perst de dagen en nachten tot bittere sappen.…

Verdeeldheid zaaide zaad in verbrokkelde aarde. het blijft aftellen.…

Wilgen weer geknot het lijkt me wel een netjes afgesproken spel…

zonnig terras weer verandert met de wind of zijn afwezigheid…

Een gebroken scherf Gebruiksvoorwerp van vroeger Kapot verleden…

vliegers die zweven zwemmen of klimmen in lucht een luchtige sport…

Roestig eikenblad. Grauw verdonkerd hun ziel. Transparent doorschijnend.…