Alle inzendingen over haiku

alweer verkouden meer bacillen in de lucht dan centen op zak…

gekleurde bomen neervallende bladeren natuurlijke pracht…

neerkomend water van boven naar beneden wat een waterkracht…

De euro lijkt goud elke keer, gebeurt het weer mijn beurs sneller leeg…

Weer een sigaret De rook verteert mijn longen Ik hoest me kapot…

De wind waait heel hard. Ik kom de regen tegen, weer geen nieuwe start...…

verbrand mijn lippen aan jouw vurige woorden ze zijn te gekruid verlies mijn geduld bij jouw uitgesproken zin het is te vluchtig vergeet mijn angsten in jouw warme lettergreep beschrijf mijn lichaam verwoord mijn liefde in kapitale letters laat mij jou lezen…

Ik ben winterkoud de sneeuw vlokt schier oneindig het haardvuur is goud…

als geblazen glas een baarmoeder van sneeuw en ijs warm en koud gelijk…

Een oude grijsaard bekeek de wereld lachend maar stierf van verdriet…

De diepste angsten in de nacht zijn je grootste kracht als het vuur dooft.…

als een aureool glinstert tussen ijsbergen een ketting van goud…

schuw als een fantoom verschijnt uit het woestijnzand een droom van water…

bleekblauw is de lucht gewassen door de regen een zomers kleedje…

stil wachten dieren op de nachtrand van het woud tot de morgen breekt…

Rimpelloos water weerspiegelt de witte maan licht in duisternis Ongeziene wind laat bladeren bewegen bewijst haar bestaan Roos, bloem van liefde alom word je bezongen je doorns doen mij pijn De rododendron laat na een fikse regen de aarde blozen…

Zomers fietst zij blij met rare capriolen... Daar is hij, de zon!…

verscheurde wolken zon kust het zwarte water nog slapen golven…

donder en bliksem lichtflitsen vanuit de lucht inslag in een boom…

allerlei lichtjes dansend in de schemering sfeervolle avond…

ondergaande zon avondwandeling aan zee wat een rust geeft dat…

een grammetje "G" voor wat uurtjes van bevrijding veel te duur betaald…

hij stapte weer met het verkeerde been uit bed verkeerde bed ook…

hij plakte watten tegen muur en tegen wand zij hebben oren *** nimmer heeft een muur één woord tot mij gesproken bang voor snelle sloop…

loodgrijze sluier bomen legen hun takken van stervende bladen…

avondrood sluimert nacht aarzelt op de drempel zonlicht neemt afscheid…

uit water en steen rijzen witte pilaren op zoek naar de lucht…

resten van geluk in het profiel van mijn schoen ben er ingetrapt…

golven gevangen in het web van getijden bestuurd door de maan…

druppels gestold licht duizend jaar opgesloten bevrijd uit de grond…