Alle inzendingen over humor

’s morgens ontwaakte ze met een helder inzicht ze trok finaal haar roots uit legde ze omzichtig maar doelbewust in de pompsteen en waste ze quasi vroom met religieuze gebaren ze schilde ze nauwgezet op het huilen af en deed ze bij de soep later die dag kwamen haar ouders op visite en serveerde ze soep de vlam sloeg in de pan met…

Waar zal ik mijn papieren eens verbergen? Waar vind ik 't groot papieren-paradijs? 'k Wil ook wel eens een anti-fiscusreis naar landen van fortuin en gouden bergen. Misschien kom ik dan in een mooi paleis waar niemand ooit de zwartwerkers wil tergen, of van de rijken wat fairplay gaat vergen, want wie niet graait, die is er niet goed wijs…

EO heeft 50 jaar het Woord verkondigd. En nu ook op een heel nieuwe manier. Want 40 dagen zonder seks is geen plezier. En bovendien weet je je hebt gezondigd. Maar met een christ'lijk sausje overgoten wordt voor de seksmaniak de Hel ontsloten.…

De goede Amyntas zat laatst bij zijn Clorimene, Geheel verrukt van ziel en zin, En puur als spraakloos door zijn min, Sloeg hij geen taal, dan door zijn stenen. Doch juist, wanneer zijn lief hem d'oorzaak hiervan vroeg, Zo springt bij ongeval zijn poort op; En nam (zo 't schijnt) voor hem het woord op, En sprak wat vuil, doch luid…

Waarom nog schrijven zoveel gaat over dood dood en nog meer dood of de liefde onbegrijpelijkwijs Liefde gaat over (in iets anders… of was dat verliefdheid) Of de onbegrijpelijke liefde (ik begrijp dat niet waarom die samen zijn) nog beter het gebrek aan enige liefde en dies meer of wat met de onmogelijke relaties tussen vaders en zoons…

Met de hoed in de hand komt de man door het ganse land Maar, 'deksels' met de hoed op haar kop zal 'n vrouw ook een eind kunnen komen.…

Ze grazen grazen in hun wei ze kijken kijken op naar mij Allebei wil ik ze 'op de plaat' meer dan hun hoofd Morrend.... hebben ze me beloofd mee te werken aan deze fotosessie maar van harte.... gaat het niet zijn ze er met hun hoofd niet bij?…

Ik ben de grote plaaggeest in uw gras Ik mol uw tuin en daarom zet u klemmen Maar ik ben slim en maak -niet af te remmen- Nog snel een ritje onder uw gewas Hormonen gieren door mijn warme lijfje Ik heb een blind date met een mollig wijfje…

Exceptionele manuele transfiguratie pseudo-mentale herijkingsmechanica affreus nefarieuze neuzelarij en kleine zwarte balletjes maar geen pingpongtafel, edoch klossende ossen hunner harige staarten dobberen statig gestaag door de straat van Gazpacho hartig gegarneerde quiche van artisjokken dromerig zo romig werd het dessert elk een kelk dromedariskarnemelk…

Maandagnamiddag rond vieren, Ik zag het aankomen, Om van te genieten, Ik kreeg als het ware een extra kinebeurtje, In jouw aanwezigheid zo aangenaam, Op m’n wangen een klein kleurtje, Even voldaan, Doch papa stak een stokje voor, Hij was je jammer genoeg voor, Ik maakte geen kans, Daar brak m’n lans, Met de rekening in de hand, Het was…

Een kikker met een spraakgebrek En dikwijls sprak voorbij zijn bek Hipte vrij door het boerenland Picknickte aan de waterkant Daar sprak hij met de boerenknecht Maar die verstond hem uiterst slecht En zond hem maar naar juffrouw Loes Die had ook heel wat in de bloes Maar leerde hem het ABC En van de slag bij Heiligerlee Daarbij kwam ook nog…

Vandaag ben ik in de wolken Ik ben geen wolkenkrabber geen vliegenier, geen kosmonaut Ik was even 'stout' -driemaal raden?- Daarom... ben ik 'in de wolken'.…

Ik ben een masculiene haan maar mijn grandeur is naar de maan m’n kippetje is vreemdgegaan. Oh scharrel uit de kippenschuur mijn liefde was zo groot en puur de jouwe niet van lange duur. Je liftte -bij het buitenhok- voor háár je mooie verenrok en dát bezorgde mij een shock. Ik lig amechtig op mijn zij en shit, er kraait geen…

Ben jij die kwal die mij zand in de ogen strooit? Ben jij mal ik lig hier breeduit te zonnen en spoel -met vloed- terug in zee zodat m'n huid ...niet looit.…

De grote beer in 't luchtruim De late maneschijn Een juffrouw met een breikous Een transparant gordijn Een lang vervlogen reek'ning Een durend carillon Een stukgetrapte otter Een kop gebruikt bouillon Die geven al te samen De tandeloze mond Een hardverscheurend knagen. De Rijn stroomt teugloos rond.…

(non-fictie) alles is fictie zei de fantast en hij ging zitten op een gefingeerde stoel…

Een jonge knaap zag een boerinnetje, zo fris Als melk en rozen, op haar blote benen lopen: ‘Meid’, sprak hij, ‘'k zal u een paar and're koussen kopen, Zodra het paar, dat gij nu draagt, versleten is.’ ‘Is 't zeker waar, mijn beste maatje?’ Hernam de flukse tas. ‘Dan dient geen tijd verspild; Ga dan maar vrij ter markt: want, als je 't weten…

waarom te grabbel gooien ooien oien moet ik mij dan plooien looien ooien oien moet ik mezelf weker maken aken ken dan kan mijn gemoedsrust van gezondheid blaken laken aken euh keulen euvel len gekeuvel de koning zit in slechte papieren euh zit onder de laken -s mijn hart klopt perdeklopt lopt opt enkel ondanks mezelf ezelf zelf ezel nummer ellef…

Een meerkoet wordt wel eens denigrerend een waterkip genoemd. Ik zie er toevallig nog steeds een edel dier met een priesterbefje in. Ik heb dan ook meerdere meerkoeten toegeknikt als toekomstige pausen. In het koeterwaals stiekem beëdigd.…

Jazeker wel, in den Haag, daar woont een graaf of zijn zoon ook Jantje heet, is iets wat ik zo, echt niet weet. Want in den Haag, woont ook een graaf die echt wel zeker weet: hoe of tie, van voor- en achter heet! Da's een voordeel voor die graaf, die woont daar: in 't mooie den Haag zodat in ieder geval iemand weet: hoe of de graaf,…

Ik zag een meerkoet heel koddig voor een groen takje in het water stilliggen. Hij kon er makkelijk omheen zwemmen, maar hij deed dat niet. Het groene takje leek op een neergelaten NS-overgangspaal. Of een dranghek van de zwanen-ME. Surrealisme ten top. Je reinste humor.…

ik ben mijn glazen kwijt en kruip over berg en dal door kamer, keuken en toilet op de tast ontdek ik opnieuw hoe het is aan de grond te zitten en te huizen onder een bed; het is vertoeven aan lager wal nu is dat natuurlijk niet voor het eerst dat mijn neusprothese zich verstopt maar zonder zicht is men op zijn teerst en zoek ik mijn heil…

Ik ben een spin en draag een kanten kleedje Zo sterk, dat storm of regen mij niet deert En dansend wacht ik nu op een dinertje Daarna een rendez-vous met -mijn ideetje- Een Haagse kamerspin en hij heet Geert…

Hun dolle geestdrift is weer niet te stuiten, ze gaan er nog eens stevig tegenaan. De ballenvreugde raast als een orkaan in 't streven van die pezige kornuiten. De toezichthouder holt erachteraan - er glipt al eens een deugnietje naar buiten, waarop hijzelf geëxalteerd mag fluiten tot ook aan zijn behoeften is voldaan. Wie zou die vreugde…

Wat sta je daar versuft en dwaas te gapen? vanwaar die rare trek op je gezicht? Wat heb je nu alweer voor doms verricht? Je oogt in elk geval niet uitgeslapen. Ik wil dat je meteen deemoedig zwicht, probeert om al je moed bijeen te rapen, al ligt je hersenpan op apegapen - hoewel, ze was ook nooit een zwaargewicht. Allée, probeer je nu eens…

Een verkoopwonder ben je pas, een onweerstaanbaar slijtgenie, wanneer je vlot een schriele klant, waarop je heel je kunnen test, een broek waarin hij ruim verzuipt weet aan te smeren, een twee drie, geheel tot zijn tevredenheid, met bijbehorend reddingvest.…

Zij wou zo graag een vogeltje bekijken, hij wou wel eens fleurig bloempje zien. Hun biologisch inzicht wat verrijken, daar hadden ze allang naar uitgezien. Het vogeltje kwam dapper naar haar lonken, ze voelde zich gelukkig en vereerd. Het bloemetje stond voor zijn neus te pronken en voor hij 't wist, was hij al gecharmeerd. Hun kennis…

Vervuld van hoop hol ik erachteraan, hoewel zijzelf me steevast blijft ontwijken, want telkens als ik haar de hand wil reiken, dan loopt ze vliegensvlug bij mij vandaan. Daar staat ze me dan vrolijk aan te kijken, heel eventjes laat ik haar wel begaan, dan ga ik er weer dapper tegenaan en 'k hoop dat zij deemoedig zal bezwijken. Maar…

Het is nu toch al heel erg lang geleden dat jij voor 't eerst het daglicht hebt gezien, en dat jij op de wereldbol sindsdien de meest bizarre paden hebt betreden. Dus vroeg ik mij plots af of jij misschien, daar ergens in je vrij en vrank verleden, met elke strijd die jij al hebt gestreden, al ooit de Ware Wijsheid hebt gezien. Zeg mij…

Mijn rug is glad versleten mijn armen zijn ontveld mijn tijd is uitgezeten en nu compleet ontsteld word ik eruit gesmeten verlaagd van top-object tot doelloos accessoir wiens gat is afgedekt met opoe’s grand foulard.…