Alle inzendingen over Men-

Wat moeten Nederlanders veel verduren... Waar moet het met ons 'arme' landje heen... Dat er bezuinigd wordt snapt iedereen, Toch zien we dat het liefste bij de buren. Want nu wordt zelfs mijn 'backyard' niet gespaard, Ik krijg steeds minder slagroom op mijn taart...…

Ik heb weer meer te kiezen in mijn leven Dankzij mijn multifunctionele bril: Als ik de wereld scherp beschouwen wil Draai ik de beide glazen op min zeven En als ik even niemand meer wil zien Stel ik mijn bril gewoon in op plus tien.…

Wij ergeren ons dikwijls geel en groen Aan al die grote waterige bollen Die her en der door onze ijskast rollen, Doch nu is er de vierkante meloen. Toen ik dit las, dacht ik meteen: Waarom - Waarom zijn de bananen nog steeds krom?…

Zij vroegen of ze tevreden was, In de stad tevreden en daar. Het jonge meisje knikte ja, Zij waren zo goed voor haar! Zij knikte ja, zij zweeg en ging In de kelderkeuken staan, En zag omhoog door 't vensterraam, Op straat de voeten gaan. Toen dacht zij aan het groene veld, En aan haar ouders hut: Daarover waait hoog de populier, En de…

O, wat een eiland was Schiermonnikoog! Wij hadden het niet beter kunnen wensen! Wij hebben er genoten van de mensen En hielden het een zomer lang niet droog. Wij komen daarom dit jaar graag weer terug. Tot spoedig weerziens! De familie Mug.…

Al daalt volgens berichten in de krant Bij mij als consument ook het vertrouwen, Ik blijft het als een dure plicht beschouwen Dat ik nog steeds een gat heb in mijn hand. Want als ik al mijn euro’s niet besteed Dan ben ik weldra arm voor ik het weet.…

Die bytes die traag als stront het huis inkropen… De kabelaar kreeg een briljant idee, “De kabel moet naar binnen door de plee”, Het deksel van de beerput gaat dan open: Begrijpelijk dat al die bytes gaan racen, Het is daar van de stank niet om te wezen.…

De Duitsers vinden – echt waar – alles toll, En zeker als wij daar straks tol betalen. Hoewel, ik kan dat ook nog zelf bepalen: Ik rijd nooit meer voorbij het bordje ‘ZOLL’. Dan merkt men wel dat tolwegheffing faalt, De tol wordt ook in Duitsland duur betaald.…

Publiek is welkom, maar niet te massaal De burgemeester heeft het zo besloten Als altijd klinken de vertrouwde noten De trompettist van dienst blaast zijn signaal Om acht uur wordt het twee minuten stil Of zijn er toch verstoringen op til…

Zoekend in het donker Zoek ik naar het licht Op een oplossing die ik zoek Heb ik nog lang geen zicht Mijn hoofd zit vol met zorgen Telkens vraag ik me af Komt er nog een morgen Ik leef telkens van dag tot dag Dat zie je wel aan men gedrag Binnenin ben ik aan het schreeuwen Langs buiten zie je alleen een lach Hoe lang hou ik dit nog vol…

Straks komen hier weer vreemde vogels fluiten En fluitend nemen zij hun virus mee, Dus dienen wij al ons gevleugeld vee Uit voorzorg in hun hokken op te sluiten. Maar opdat hier geen onheil zal geschieden Zou ik gewoon de vogeltrek verbieden.…

Wie veel per trein reist, weet wat hem bedreigt: Het is een lange zit en straks nog langer En daarom wordt zo’n reiziger steeds banger Dat hij trombose in zijn benen krijgt; Iets wat onze NS goed blijkt te snappen, Want straks mogen wij vaker overstappen.…

Uw uitvaart kost uw naasten een vermogen, Maar dat wordt minder als u donor bent: Het scheelt voor hart en nieren twaalf procent, Tien voor de milt en acht voor beide ogen, Terwijl de kostprijs nog weer verder zakt Als u op uw organen jokers plakt.…

Men deed het al in eeuwenoude tijden, Het was dus geen oorspronkelijk idee, Maar opa krijgt nu weer van alles mee, Wat men lang niet meer deed bij overlijden. Er worden zelfs mobieltjes ingepakt: “We hebben binnenkort wel weer contact.”…

Waar komt die angst voor 'U' toch vandaan? Als het woord 'U' nog op m'n lippen ligt. bij een spontane ontmoeting wordt veelal gereageerd zeg maar 'jij' Maar dan reageer ik ondeugend en spreek::: "Mevrouw, Meneer, laat ik U dit zeggen mijn Franse vrouw en ik tutoyeren zelfs niet tijdens het vrijen en zeker niet als we een beetje vies…

schone en trieste melodieën rozengeur en passiflora hangt in 't wonderbaar licht waar we de liefde voelen stromen in dichterlijke aandrift met wenende ogen zich baant een weg door ruimte en grotten waar ze de poëzie door 't trots gemoed bespotten het regent klachten die op beredeneren wachten verloren voor de poëzie…

In tegenstelling tot wat wordt beweerd, Betalen met de pin kent ook beperking. Vooreerst doet niemand nog aan rouwverwerking, Je ziet nog niet wat er is ingeteerd. Daarna zie je de leegte van de kas, En inderdaad, de klap komt later pas.…

Je rijdt toevallig een gehuchtje in En moet dan tanken. Maar dat kan niet, want Je kunt alleen betalen à contant Terwijl je nooit meer cash hebt. Enkel PIN Zo wordt de consument in kleine dorpen Door de vooruitgang achteruit geworpen…

Mijn ‘levensvraag’ wordt simpel opgelost: Ik laat mij niet begraven of cremeren, Mijn lichaam laat ik netjes composteren, Wim Overweg wordt na zijn dood compost. Dan hebt u na mijn dood nog wat aan mij: Ik sta garant voor vele joekels prei.…

Ik gun de dieren een menswaardig leven, Vandaar dat ik aan kat en hond en schaap, Aan varken, schildpad, koe en geit en aap Mijn Europese stem zou willen geven, Maar op piranha, gifslang en muskiet En teek en vlo en stinkdier stem ik niet.…

Wat ‘demissionair’ nou echt betekent, Dat snap ik niet, want Els praat rustig door, Nu roept ze weer, ze schaamt zich er niet voor: “De wachtlijsten zijn dus verkeerd berekend.” Daarom mag volgens mij nu wel gesteld: Minister Borst: u bent echt uitgeteld.…

De geelstaartwolaap zei: “Ik heb zopas Vanuit mijn schuilplaats in de nevelbomen Een zeer bijzonder zoogdier waargenomen Dat naar ik meende uitgestorven was. Maar die veronderstelling was dus fout: Er liep een mens rond in ons nevelwoud!”…

Ik prijs mijn stad waarvan ik vruchten pluk, Mijn appels en mijn peren en mijn bessen, En waar ik uit de gracht mijn dorst kan lessen; Het kan gewoon niet op met mijn geluk. Ik ben alleen nog hongerig op zoek Of er ook huisjes zijn van peperkoek.…

De zon werd weer verwelkomd door ons allen Daar was ie na 'n lange winter dan Maar zondag slaat de vlam ècht in de pan Dat zal ons zeker minder welgevallen Want zijn wij door de hitte straks gevloerd Dan wordt die zon snel omgedoopt tot ploert…

Discreet en eerzaam ga ik door het leven, Fatsoenlijk en beschaafd houd ik mij in. Nou had ik mij met heel veel goede zin Voor een coronaschreeuwtest opgegeven. Hysterisch schreeuwend telde ik tot elf: Tien tellen was ik helemaal mezelf.…

de klok hakt zich een weg door de nacht en knabbelt de seconden van mijn leven waarin niets gebeurt maar in ieder geval is de nacht gratis in de nacht of beter gezegd: de ingekeerde dag wanneer buiten de motor van de waanzin tikkend afkoelt en de aanwezigheid van de voorouders haast tastbaar is in mijn kamer en mijn schuldvraag zwaar weegt…

Ik heb als zeer bewuste consument Natuurlijk een diervriendelijk geweten En daarom wil ik ook geen kip meer eten Zolang die beesten niet zijn ingeënt. Dus krijg ik af en toe enorme zin Dan ent ik zelf mijn diepvrieskip wel in.…

De keuzes van mensen zijn te vaak ingegeven door zelf niet te kiezen maar zomaar te volgen ook niet na te denken wat de gevolgen zijn het effect, het resultaat voor hem of haar als individu en de mensen om ons heen laat staan de collectieve massa In die negatieve spiraal zit onze Nederlandse samenleving gevangen ons als geheel niet beseffend…

Er is een aardig linke complicatie, Een darmbacterie zit er in mijn bloed. Het ziekenhuis bestrijdt het beest verwoed, Zelfs lag ik eventjes in isolatie. Ach, was onder het motto 'Hoop doet leven', Het beest nou maar klysmatisch afgedreven.…

Een dagje Hoge Veluwe, natuur! Er even lekker uit, zo met z’n tweeën We spotten zwijnen, herten, dassen, reeën De lucht hier is zo helder en zo puur Geen angst wanneer zo’n wolf dichtbij gaat komen Ik heb mijn paintball-gun ook meegenomen…