Alle inzendingen over Opzij

huid Ik draaide me om, m'n hart sloeg over Dacht: mijn God mijn droom komt uit Je knielde naast me neer in het zand Keek diep in mijn ogen en gaf me een zoen Mijn hart stond als de zon in brand Ik wilde maar één ding met je doen Jouw zwoele lippen raakten die van mij Vol spanning begon ik je lijf te strelen Je wierp hete blikken van opzij…

Eerst was ik bang om iemand te besmetten Met open tbc en helse pijnen Maar daarna zorgden goede medicijnen Dat ik mijn angst voorgoed opzij kon zetten Alleen nu achteraf denk ik verschrikt Dat ik voor niks die pillen heb geslikt…

haar ogen bedriegen zijn liefde broeierig kijkt zij opzij sluimerend verwacht ik een teken maar wat verwacht zij van mij? haar mond, haar tong, haar tanden het spel beheerst zij goed mijn zakken vul ik met smoesjes maar verlies daarbij de moed…

voor moeder Zoals mijn moeder met haar vingervlugge handen (bijna onzichtbaar voor een leek) een balletje van rechts naar links, omhoog, opzij, omlaag, zó in de pan, zo zie ik het een speler toch maar zelden doen. De afzuigkap en ik, haar enige publiek.…

ik blijf aan je zij verwachtingsvol blij voel ik je vingers haken kijk opzij hoe onze blikken elkaar raken hemel maken zonder bed liefde in het net onze lach is de ontlading samen in aanvaarding…

Bij monde van de voorvrouw der partij wordt Job Cohen onzichtbaarheid verweten, maar Peper, - ja, je was hem haast vergeten - zet háár het liefst onmiddellijk opzij. Gelukkig maar, dat na al dit gepraat Jobs leiderschap “niet ter discussie staat.”…

Een plek opzij van het kijken. Verwachting loopt naar de rand. Niet te bereiken. ---------------------- uit: ' Raster', 1998.…

zal de tijd onhoorbaar oorverdovend toeslaan of moet ik haar koesteren en zachtjes in mijn armen wiegen en bezwerend zingen van opzij haar laten kabbelen op de stroom van al mijn verdwenen angsten het papier mijn oude vriend noemen om niet te vergeten wie ik verloren heb…

zal de tijd onhoorbaar oorverdovend toeslaan of moet ik haar koesteren en zachtjes in mijn armen wiegen en bezwerend zingen van opzij haar laten kabbelen op de stroom van al mijn verdwenen angsten het papier mijn oude vriend noemen om niet te vergeten wie ik verloren heb…

Wat maakt mij zo blij door de documentaire-serie 'Hij is een zij' dat ik ook veel vrouw voel in mij maar zij is ook een hij bij de vrouw zit er ook veel mannelijkheid bij wat maakt mij nog meer blij door de documentaire-serie 'Zij is een hij' ze horen erbij en niet van opzij met zoveel doorzettingsvermogen als een kei invoelend veranderen…

Schiet ik nu of leg ik mijn geweer opzij? Dit is niet het moment te luisteren naar gevoelens… het is het moment voor verstand. Zou hij mij ook zien en denken: Het is hij of ik? Ik kijk opzij naar mijn geweer dat naast me ligt. Ik pak het op, leg het aan en hoor een klik. De trekker haalde ik over en in mijn gedachten klonk dit gedicht.…

Haal me over, verras me, duw mijn angsten maar opzij, trap de deur in, steel mijn hart, breng het beste terug in mij....…

als het leven mijn lichaam ontvlucht en zij mij levenloos achterlaat heb ik -die nu levend lichaam is- slechts een stap opzij gemaakt voorwaar ik zeg u: vrees niet het lichaam komt uit stof vandaan de geest -die het leven is- zal eeuwig blijven voortbestaan…

Zet je zorgen opzij, Maak jezelf vrij, Alleen of met mij. Wees niet boos op het verleden, Geniet van het heden. En maak jezelf vrij.…

Je komt tijd te kort vooral als je ouder wordt het leven gaat eigenlijk veel te snel wat is nu een seconde een tel de tijd raast aan ons voorbij kon je het maar weg doen even opzij het klokje slaat op hol de dag is al weer vol…

Opzij Met die koffer Ik moet er Snel bij Geen tijd Te verliezen Vanaf nu Ben ik vrij Genieten werd mij Vanaf start Reeds beloofd Maar 't gedrang Naar de vrijheid Gaf Hoe wrang Mij al snel Véél te snel Een lelijk Ontsierende Schram op het hoofd…

hogerhand mist, zeg nu niets veel is opzij gelegd in spaarzaam veel nauwelijks beweegt het woord zo goed als in de wind die nergens is zeg nu niets borstel niets uit in het teruggetrokken vlak van de avond waartegen nauwelijks en nergens het bestaan van hogerhand uitbreekt.…

Ik ben zonder gevoel, zonder emotie en zonder ziel als ik mijn mond opendoe zijn er steevast mensen die alles beter weten, mij opzij gooien en me op de ziel trappen een voorwerp dus! En ik laat het toe.…

Kleinkinderen; verder in de pas keken toen opzij en zwaaiden allebei. Het was al bijna tijd voor school Ze waren al wat laat driftig liepen ze samen verder in mijn straat.…

willoos mooie dageraad zuchtende dag begint licht uw licht verraad bemind en onbemind hoe moede zo uw benen welk nopen los van mij nederliggen laten wenen nacht laat rusten zij opzij…

Maar ik sta er toch bij Ik weet ik ben ziek Maar vergeet MIJ niet Ze durven het niet aan jou zelf tevragen En dat begint aan je te knagen Ik ben diegene waar het over gaat Niet mijn partner die voor je staat Nee, het is niet besmettelijk Maar vraag het mij letterlijk Het gaat namelijk over mij Zet mij dan voor een antwoord niet opzij…

verdriet verstikt vanaf vandaag schrijf ik de zon terug in mijn leven jaag donkere wolken opzij maak plaats voor wat geluk en zie vroege lentebloem toont haar kostbare inhoud hoopvolle bode…

De firma SuitSupply brengt herenpakken Met schaars geklede vrouwen aan de man Al spreekt Opzij-publiek er schande van De omzet blijkt toch allerminst te zakken Ik test nu of een titel met wat bloot Mijn lezerskring vandaag ook flink vergroot…

Verveeld slaat ze een paar vliegen opzij en sjokt met haar dikke lijf langs de schuur. Ze loeit een paar keer hard op de boerderij en zet dan de aardappelen op het vuur.…

Hier zit ik, net weg Mijn goudgele vrienden staren me na Even opzij, naast je Ja, ja, problemen Donkerbruine ogen, verblind Het is gezellig daar Laatste ronde Ik kijk je na Omlaag... terug... naar huis... Dan maar drie keer in het nieuwe jaar…

Dus Volkert kreeg die pet van v.d Steur Vandaag kwam dat de Kamer pas ter ore Een foto van opzij en een van voren Was afgesproken werk, geheel in kleur Maar kun je een minister nog vertrouwen Die dit onder de pet had willen houen?…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

ik bied je vleugels aan om samen eens te vliegen schuif de wolken wat opzij om ook het blauw weer te genieten jij aardt teveel in klei die steeds meer aan je voeten zuigt kom met mij mee ga naar de zon en sla je vleugels weer eens uit…

Haar nominatie is al bijna binnen, Dus Hillary kan aan haar klus beginnen, Want Trump zet zij waarschijnlijk wel opzij. Natuurlijk zegt ze, voor d’r goed fatsoen: “Ik ga het (weer!) volkómen anders doen!”…

Mensen die hun eigen noden opzij zetten om te zorgen voor de anderen. Mensen die in de puinen een hongerbloempje zien.…