329 resultaten.
Bepaald - niet stuurloos
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.504 omdat roerloos leven beslist
geen vaststaand gegeven is
kan ik vrijelijk laveren
op de baren in een ruwe zee
hoewel getijden slaafs verkeren
met de verdraaid gedistingeerde
volkomen kaal geblazen maan
ben als de dood voor lieverlee
dus als miljarden sterren morgen
of een dag of week erna
ook maar even gunstig staan
ervaar ik ongeremd…
Requiem voor een konijn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 531 Dag Junior
Het was fijn, dat jij
zeven maanden lang
ook mijn vriendje wilde zijn
Elke morgen even dat snuffelen
het eten geven
een blaadje andijvie
en erna het knuffelen
Vandaag was je te moe
deed je je donkere oogjes
voor altijd toe
Ik zal je missen kleine vriend
ben blij dat ik jouw vriendschap
heb verdiend
Je maatje Cobie
Ook…
Titels
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 226 Voor koning en voor vaderland
loopt u de kans
een tijd erna
hoegenaamd gewild of niet
een extra lintje te ontvangen
op borst of jas.…
Bijzonder klein
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 52 die hele kleine dingen
groots ervaren
zo normaal dan zo speciaal
klein was altijd groot
en goed genoeg
als je toch zag dat het zo mag
kijken, voelen, stil genieten
zo heel gewoon
of toch een klein wonder
zo groots, het is bijzonder…
Ongewis gemis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 140 ik mis
wat mis ik dan
er is niets
te missen
waarom mis ik dan
wat er niet was
en nooit zal komen
natuurlijk houden van
ik kan het wel
het vallen en opstaan
vasthouden en loslaten
het is goed en ofwel
er is nog zoveel
wat mis ik dan
wat raakt me ervan
als ik het zo ook wel kan
ik kan wat ik doe
en doe wat ik kan
zo af…
Wereld Alzheimer Dag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 Alsof de mist om mij heen niet weg wil trekken
sta jij volop in het zonlicht
Ik voel onze liefde en zie je vragend kijken
Het blijft onbedoeld stil
Al die mensen met verschillende gezichten
Al die vragen, ik weet geen antwoord
Mijn boosheid overvalt je
Het gaat niet meer zoals ik wil
Als de avond valt bij dageraad
vergeet mij dan niet,…
Ik weet niet wat ik zeggen wil
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 470 Ik weet niet wat ik zeggen wil...
maar liefste,
je bent de laatste tijd
zo stil.
Is het het leven,
dat je je hoofd zo moede
op mijn schouder legt?
Is dat de reden
dat je ook vanavond
weer zo weinig zegt?…
Knotwillig
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 548 Ga aan mij voorbij
blauw dat me niet
bevroeden kan
wat mijn hart beroert
wordt niet in lucht gelezen
ik zuig met lange tenen
diep uit de grond
afgestompt de treur
van de akker
opdat daar groeien mag
wat bij mij is afgeknot
uitgestrekte armen
naar een heldere hemel
is het mijn lot
of de doem van een religie
knotwilg te willen…
stille wijsheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 als er soms een druppel valt
laat het dan zijn uitweg vinden
een beetje zout en nat
zelfs al valt er maar één
elke heeft zo
zijn reden gehad
als er soms geen woorden zijn
laat de stilte dan maar even
zij weten nog niet waar te beginnen
maar als de regen valt
en woorden overstromen
in onsamenhangende zinnen
laat het dan maar even…
Lenteblauw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 256 vandaag is helemaal blauw
het blauwe blue blauw
stil blauw voorafgegaan
de lucht op deze lentedag
weerkaatst in kabbelend water
een mengeling grauw en wit
en het blauwe blue blauw
nestelt in veren van
de kirrende stadsduif
op zoek naar een droompaleis
niet verdronken of vervlogen
maar vederlicht dichtbij…
Stilzwijgend vermoeden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 128 Hoe stil kan een landschap ademen
zonder het seizoen te verraden dat
licht weerkaatst op zijn roestige grond.
Een kale herfstboom reikt naar lucht
slorpt het blauw op uit een rode avond,
mijn ogen bewaren de donkere lijn,
waarachter een licht vermoeden
het onbekende in mist en nevel groeit,
langs het stilzwijgen van de raven
waarin een…
Versterven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 wanneer ik nu het land bekijk
dan vliegen de raven
niet meer op
alsof ze thuis gekomen zijn
verstommen de dagen
vertraagt het denken in ijs
de herinnering blijft
boven een dun sneeuwtapijt
verdwalen prille lentekleuren
in een verwaterd grijs
trekken daar jaargetijden
tot een puntig gemis…
Lijdensverhaal
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 220 herinnert zich niemand nog
dat nieuws wordt niet herhaald
door tijd verkaald en
eigen aan de mens
gaat hij verder als zwerver
in een luxe bed
ooit zal het zuur opbreken
een spons in azijn gedrenkt
voor wie dit heeft gedronken
is het de natuurwet die geldt
en geschiedenis verhaalt
de sterken staan op
anderen zijn doodgegaan
©Erna…
levensmiddel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 66 met een ontsmette kar
in oorlogsgebied
raadzaam verdraagzaam
“ gaat u maar hoor”
de kaas wordt belegen
er zijn vast omwegen
ingesloten om de hoek
met glimlachende vloek
snel de verkeerde chocola
pure tijden van Corona
de koek is op
het klopt voor geen meter
doe nog maar een halfje…
Gestrand
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 198 het zijn slechts de meeuwen
aan een stille waterkant
geen mens, geen voetstap in het zand
we zijn gestrand
in een onbekend land…
waarheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 Waarheid
Soms wanneer je alleen bent
Komt de wijsheid vanzelf
In alle rust
Weet je
dat je de waarheid kent
Laat het toe
In je hart
In je hoofd
En ben je moe
Laat het los
En kies
wat je hart je belooft
Geloof maar
het is goed
Durf, droom, leef, verlies
Want dan alleen
Win je…
Gevleugelde stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 724 ondoordringbare mist
ik mis het doordringen
tot de einder
waar haar schaduw slaapt
in een gemis aan korenbloemen
en madeliefjes
pluizende paardenbloemen
en sporen van een trein
brengen mij bij haar
zonder lawaai en loopschoenen
die rust vertreden
ik heb gebeden denk ik
de wind steekt op
ik word gedragen
over helder gele velden heen
Erna…
dagdieven onder de brug
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 350 het is fantastisch dromen
in de pijp van een brug
intrigerende takken
bevroede bomen op grasgroene bermen
ze leunen als een beschutting
op de schaduwwand
een schuilplaats, hol maar warm
waar ik stille dromen koester
in de schutting van beton
omsloten en onbeduidend
knieën onder mijn kin
gesteund in de rug
ik zou hier kunnen zingen
de…
Versteend
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 Er zijn stenen
verzonken in straten en pleinen
die als historie verslijten
Er zijn mensen
met blijvende herinneringen
die voor toekomst in verdraagzaamheid pleiten
Er zijn tijden
om stil te staan
op verhard steen
om zacht te helen
bewustwording te delen
van dankbare vrijheid dat ooit verdween
Er zijn boeken vol geschreven
met letters…
Zee dagend leven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 415 Zelf de zee zijn, een donker bed
waarin de pijn zich keer op keer
verheft als een golf en ingebed
het zand bedekt met rimpels
rimpels die vraagtekens trekken
achter vragen van hoe het gaat
op een gelaat waar je jaren leest
een levensboek zonder woorden
zeldzame woorden strompelend
uit dromen van de nacht,
als vuursteen je gebeente splijten…
De Gekte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 40 De gekte neemt grote stappen
in sneltreinvaart loopt het langs de ‘gekken’
die het echte leven nog begrijpen,
zich liever onttrekken aan het systeem
zij die misschien wel wijzer zijn dan iedereen
De gekte heeft invloed
want daar waar het moet
zoals in Den Haag, vult kleutergedrag
het debat van vandaag
De gekte is maar klein
in ons…
Levende liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 396 Ik wil dat liefde leven is
Zodat je even bij me bent
Als ik je liefde mis
Maar als leven liefde is
Wat komt er daarna
Als leven eindig is
Ik wil dat liefde oneindig is
In leven
En daarna…
Bestemming
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 104 Ik heb mijn vleugels in mijn hand
Ze liggen roerloos stil
Te wachten op de wind
Ik heb jouw vleugels in mijn hand
Ze hebben zoveel kracht
Maar beschadigd in orkaan
Laat ons samen vliegen
Ik houd je vleugels vast
Laat de wind ons brengen
Naar bestemming onbekend…
Carpe Diem
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 231 zing, dans, bemin
ontdek, durf, begin
heb lief en vermijd
verspil geen tijd aan strijd
leef en beleef
schreeuw, huil goed uit
pak op waar je was
vergeet wat goed genas
kijk uit naar morgen
houd geheimen verborgen
zeg dank voor elk geschenk
want in een oogwenk
waarin niemand wordt ontzien
is het voorbij
Carpe Diem…
Non-verbaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 130 In de schaduw van jouw licht
streel ik met mijn ogen
jouw lieve gezicht
In de stilte van jouw verhaal
luister ik
aandachtig, naar jouw gesproken taal
Uit alle macht
spreek ik uit
zonder geluid, ik mis de kracht
Je kijkt me aan, onbewogen
en ik weet
er is geen woord gelogen
en jij hebt mij verstaan
In het schijnsel van het licht
raak…
Omdat het liefde is
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 249 wat is tijd als je kunt wachten
wat is tijd als je weet
dat je ooit kunt zeggen
dat het allemaal ergens toe deed
wat is het simpel
als het daar om gaat
ondanks verdriet en wijze les
je weer weet waar je staat
wat is tijd
als je niet weet hoe lang
als je niet weet waarop
of in wie zijn belang
je wacht
wat is het zwaar
als dat het…
ademend stil
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 stil
stille wind
stil van binnen
adem
leven, voor even
bezinnen
storm
stevig, onderhevig
aan kracht
tijd
vervlogen, bewogen
in de wacht
in de stilte
adem ik waarachtig
stormachtig krachtig
blaas ik uit
raak ik kwijt
zonder spijt
een onvoorstelbare tijd…
Hoop
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 136 voorbij deze tijd
zal alles goed zijn
voorbij
de afstand
angst en eenzaamheid
voorbij en vrij
bewust en gerust
omhelzen en samen
onbevreesd
als we dat niet geloven
is hoop en verliezen
voor niets geweest
we gaan voorbij
de overwinning
waarderen in het klein
zo zal het voortaan zijn…
Gekozen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 242 ik kies ons
elke dag opnieuw
zolang het kan
want als je niet
meer kiezen kunt
en houden van
dan verlies je
dagen van geweest
en is niks meer tastbaar
jij kiest ons
elke dag opnieuw
we kiezen elkaar
door dagen van geweest
voor morgen en daarna
en bovenal het meest
voor liefde…
eensgezinden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 laten we nou eens delen
ja zelfs met zovelen
dat het ons wel kan schelen
laten we nou eens inzien
ook als je nog denkt, misschien
dat niemand wordt ontzien
het kan ons allemaal overkomen
de aantallen zijn toegenomen
er zijn dierbaren ontnomen
er zijn eenzamen
er zijn vakbekwamen
en teveel mensen tezamen
we hoeven niet te accepteren…