Alle inzendingen over erotiek der elemente

Libido is pure lichaamskracht, de geilheid van onze aarde, die het dier doet leven in de mens. Gebido is zuivere geestkracht, de oerkracht van de hemel, die de mens doet leven in het dier. Strijd tussen hemel en aarde, is strijd tussen gebido en libido. Libido is de vader van angst en geweld. Gebido is de moeder van geluk en vrede.…

met het oog op jouw verleden desondanks jouw onvolgroeidheid bewogen tot op het heden alsmaar zoekend naar dat wil's gerief zo gemakkelijk als je bent des te zieliger is die vent waar jij jezelf aan geeft voor de lust die jij begeert door onnadenkend luisterend naar die woordjes verblind door de erotiek genietend nolens volens ben je…

helder niet meer dat is geweest hoewel de elementen schreeuwen huilen laat ze even voel de leegte in mij voel de leegte helder als nooit tevoren helder verloren…

zij heeft erotiek verwoord in gevoel en laat dansende vingers ontsluiten ze jaagt melodie door het bloed in een passie die zich niet meer laat stuiten in brabants hees wordt de liefde geprezen als het bourgondische feest ze drinken en klinken haar woorden tot boek en ze glanst want die eer doet haar goed zij wist hoe het moest…

Als sneeuw voor altijd die zon verliest soms ook mijn hart Natuurlijk niet van alle elementen Slechts van de medemens die kracht dácht te kunnen elimineren tot en met de allerlaatste vezel in onvolbrachte missie…

Deze kunstvorm beeldt zich uit In magische elementen. Hier een soort tafeltje-dek-je Met onbewuste supplementen.…

de elementen? De kanovaarders als poppen in ruim sop Is dit niet 'n rivier bevaren vol gril en gevaar? Dit is de kille stroom willen oversteken in een notedop?…

woorden op schrift te stellen die menigeen niet eens in handen durfde te nemen (tenminste niet in het openbaar) alles omtrent de daad en wat daar zoal bij komt kijken wist hij te vangen in tederheid en toch bleef het opwindend menselijk bijna met alle zwakheden en verlangens kortom hij had de lef poëzie te verrijken met een scheut erotiek…

Als sneeuw voor altijd die zon verliest soms ook mijn hart Natuurlijk niet van alle elementen Slechts van de medemens die kracht denkt te kunnen elimineren tot en met de allerlaatste vezel in onvolbrachte missie…

Zweten bezeten zijn schaduw zichtbaar op de muur verbeten kreten neemt hij haar heilige vuur Dierbaren paren explosief vanuit het brein gevoelssnaren doordringbare begeeft hij zich op haar terrein Erotiek magnifiek stijgen zij naar het ultieme dramatiek fotogeniek zweven ze uit het anonieme Buitengemeen…

krakende takken die gewillig soms breekbaar een buiging maken de tedere reus zuigt de ingeblazen nieuwe levens van de reizende elementen in zich op de regen bevrijdt hem na een drukkende onweersdag hij blijft om niet weg te gaan…

Wanneer je de woorden in je oren knoopt, en alle elementen uitvoert, kun je niet meer zonder?!…

Het is een chaos in mijn hoofd van woorden buitelend over elkaar heen op zoek naar volgorde een begin een eind wat is zijn slechts elementen van taal los zand verstoven in de eindeloze wereld van gedachten…

De godsdienst, dat is nu wel evident, is steeds opnieuw een bindend element.…

over een klap in je gezicht het leven heeft wat aangericht heeft je doen sidderen in je element de kanker die signalen in je lichaam uitzendt het vreet je op je lichaam wankelt de genezing moet komen als een hemeldaad zodat voor altijd vernietigd wordt het kankerkwaad…

Er zal een nieuwe wereldoorlog komen De mens blijft toch een destructieve soort Het gaat om wie en waar zijn schachten boort De aarde wordt door ons te hard genomen Wellicht dat zij ons voor is in die strijd De elementen inzet in haar nijd…

Dat ik hier struinen mag aan de oever van de rivier dat ik hier dromen kan de levendige stroom in m'n oren dat ik hier het vertier van de elementen zien en horen kan Op de man af gevraagd.... ik lijk hier op vakantie.…

Vuur is de passie die in ons opwaait Lucht is dat wat wij inademen van elkaar Water blust het vuur in donkere tijden En aarde is dat wat alles bedekt als het zijn tijd heeft gehad!…

glijend door de sneeuw op een slee van prachtige kleuren trek jij mij voort en ik heb het nooit zien gebeuren ik werd ondergedompeld in een zee van mooie vormen windkracht nul op de schaal van liefde maar het begint nu toch hevig te stormen rollend van een helling prachtig rood ik ruik de heerlijke geuren en bijt weer stevig in onze…

En het leven daarentegen, heeft in al haar elementen laten blijken, in alles onzeker te zijn. Dat zij, in haar kloppend hart, liefde doet breken, geeft wederom teleurstellend haar onvolmaaktheid aan. Maar ik moet verder gaan. Ik denk op weg te zijn, maar zie dat het de tijd is.…

As en ijs: het is dinsdag en winter. Zalen vol verkouden moeders bespreken de voordelen van vet. De dikke man, in tabak of textiel, kauwt op zijn sigaar, vloekt op een fietser. De wind, kaal als een geschoren rat, rent langs de huizen, knabbelt aan de kranten, de vuilnisbakken, de rokken van kleine meisjes. De stad is gelukkig tezamen…

De zee weet zich te roeren Eb en vloed in een etmaal Maar soms heeft ie dat stoere Springt huizenhoog door volle maan geholpen We noemen dit springtij Voorspelt wordt het en soms beloofd Wordt niet door iedereen geloofd: De kracht van het element water.…

De Psychoticus beleeft zijn waarneming zeer tragisch Hij leeft zijn mythe en tot groot verdriet van het Hermetisch Kind in hem, wordt hij de Cynicus die hij tracht te vermijden, maar niet kan verlaten De Psychoticus gaat de Cynicus haten Het is balanceren en schuiven met gegevens Een oneindig leven is er nodig, om de som der delen hun…

Ik wens je de schoonheid van de stilte, de glorie van het daglicht, het mysterie van de duisternis, de magie van het vuur, de zuiverheid van het water, de zachtheid van de lucht, de kalme kracht van de aarde, de liefde die aan de wortel der dingen licht. Ik wens je alle goede dingen, vooral het geschenk dingen los te kunnen laten.…

De wind waait door mijn haar zoals alleen jij kan kroelen met je hand geaard zit ik met gesloten ogen en bewonder ons eigen wonderland het zonlicht verwarmt als je adem achter mijn oor als jouw thuiskomst door regen opent mijn gedachte zoals jouw kracht van inspiratiebron.…

We voelen de warmte van de zon liefde, geluk en hoop Schijnen op ons neer, de zon straalt, daardoor stralen wij Een helderde lucht geen wolken aan de horizon, geen zorgen, verdriet of problemen: totale rust is waar je van geniet Soms hebben we bewolking, donkere wolken verduisteren de zon er zijn problemen er is verdriet er is onrust die niemand…

Vuur Vlammende golven Oranje, geel en vuurrood Verbinding met Al Lucht Adem na adem Leven we bijna vanzelf Totdat het op is Water Soms hartstochtelijk Soms een sereen oppervlak Niets is wat het lijkt Aarde Voeten op de grond Hoofd in de koele regen Een idee ontkiemt Geestkracht In de stille nacht…

Uit diepe wateren kruip je over stille gronden aan land waar paarden grazen. Je richt je op, bestijgt en omklemt er één, met je armen en benen, voelt de warmte van zijn hals in je aderen stromen; je spoort aan, ontvouwt je in galop en rijdt naar het heiligdom aan de horizon. Terwijl je daar in de binnenkerk de lagen eeuwenoude pleister…

Ze stapt uit de douche en smeert zich in met creme uit 1 tube. Met scheermesje haar van benen en smal streepje beneden op buik. Glad + zacht loopt ze de slaapkamer in. Kleren over 1 stoel. Ze bekleedt zich. Zwarte body en dito netkousen tot halverwege dij. Ze bekijkt zich in de spiegel en rekt haar lijf, voelt borsten en kijkt over schouder…

Hij komt net op tijd Tergend langzaam trekt zijn broek en trui uit We zien een sportbroekje “O, wat is ie mooi” Onze harten gaan te keer Dat broekje geeft veel te raden “Zit er wel een onderbroek onder?” Zijn benen gespierd en bloedmooi Ontdooien zelfs een klomp ijs met spoed Hij rent van het ene vak Naar het andere De machtigste man…