Alle inzendingen over ontlasting

Bloedrode nerven Vijgenblad die schaamte ontlast Schuldvrij onbelast Rode Klerendracht de draak steken Chinees eten Schulden afrekenen Kerstgebruiken Nieuw leven vreugdekreten vredeswensen Chinees Nieuwjaar Proficiat Praalwagens uitbundig feesten mannen in vrouwen-outfit gendergelijkheid prediken rijstpap serveren zich omkleden…

Een brute kermis van verwarrende emoties draaiend als een donkere gedachtemolen in het beschadigde hoofd van het misbruikte kind is de kleine speelhut nu een zwarte holle leegte scherpe geur van verschroeide geweerlopen ontlasting, urine, door angst losgelaten in duister ontsnappen, de duivel naast de dood draait het kind nu de kast weer…

Kan nog steeds niet wennen, getijden gaan vluchtig, ik vermijd dat ik hang aan een onvoltooide tijd, waar meisjes onbetaalbare kransen halen uit de lentezon, getooid met gekleurde linten, geschetste aquarellen van hun vragen, waarin schuld en schande is ontlast,toch zullen dragen, de kleine danseressen op de spitzen, stelen dansend…

En vrede vind ik naar de nieuwe morgen wanneer alles van dauw en bloemen zingt ieder mens vrij en ontlast van eigen zorgen in U en in zijn naaste, de ware vrede vindt…

In het kleinste kamertje van het klassieke herenhuis bedenk ik mij een grote ruimte omdat we nergens samen zijn het moet er toch ooit uit benauwde vorm van ontlasting er is niemand anders dan mezelf die dit voor elkaar krijgt lichtelijk beschonken vrijwel zonder zielglans onder het strijklicht van de lamp in de hal begeef ik mij…

Hij is snel weggegaan: z'n ontlasting was hem aan 't benauwen. In nood begon Erik te balen. Hij kon een toilet nét nog halen, maar daar op bezoek deed de man in z'n broek, toen-ie drukkosten niet kon betalen.…

‘t Is nat alom: de zoden zijn doordronken; al de paden zijn modder, moze en vuiligheid geworden; overladen is ‘t loof, dat op de bomen zit en weent; de daken leken, het stroomt alhier, aldaar, het schuimt, het schommelt in, de beken, die spoeiende, om ontlast te zijn, door dik en dunne varen, door weg en aweg, roekeloos, alsof het mensen…

Mobiele kasten bedden meubilair Tienduizend boeken in bananendozen Chinese vazen zonder plastic rozen De hele mikmak handlen wij with care Een mountainbike een kleine molshoopfiets Met lage instap zonder middenmotor Met toeter voor een snottebellenkoter Die gaan op spierkracht, gratis en voor niets Wij kunnen tegen meerprijs u ontlasten…

Ontdek wat ontlast en jou bevrijdt. Ik zou met jou die vogel willen zijn. Langs einder en langs werkelijkheid kent iedere tijd een nieuw begin. Zoals een ooievaar kent zijn wiegen. Ik zou met jou die vogel willen zijn. Oh, wat zou fierheid ons bevliegen. Op vleugels na de aardse regentijd kent iedere bitterheid zijn einder.…

Of neem de drab die in riolen staat en die zich pas roert, zij het maar voor even, na ontlasting van een poelepetaat, bijvoorbeeld, of een Griek of Biets de Bever. Een beek met water dat van leven spat, dat reinigt en werk maakt van stimuleren, die elementen zijn vereist opdat de heilige vooruitgang niet stagnere.…

zowaar de “Redder” Abrahams zonen broedermoorden Ham in bloed verwoorden Abrahams zonen en zijn neven vasten in beheersen, De Grote manitou, De Grote Geest, De Thora die spreekt: ”Wie één leven redt, redt de hele wereld” mensdom en dierenrijk zonder onderscheid Zwaar beladen,vrijdenkende schuldvragen wereldwijd belasten Schaamte ontlasten…

In vrede, 't oog geloken, stil sluimren onder geurend mos, van alle leed ontlast, alle aardse zorg ontdoken, alle aardse kommer los, en zalig, onbewust zelfs van 't bedrijvig leven geen klank meer horen, ver of dicht, van 't eeuwig schaduwfloers, als van een wade, omgeven, blind voor het aardse schitterlicht, de lang gewenste rust, de…

besmet met het moeten nee, daarvoor is mijn levensgang te traag tevreden draai ik een shaggy dat leidt mij af van de finale vraag daar wil ik u noch mijzelf mee belasten en blaas de rook strak voor mij uit u zult het wel begrijpen dit zijn die momenten waarin ik mijn hoofd bevrijd en mijn wereld kan ontlasten tot de schemering in…

besmet met het moeten nee, daarvoor is mijn levensgang te traag tevreden draai ik een shaggy dat leidt mij af van de finale vraag daar wil ik u noch mijzelf mee belasten en blaas de rook strak voor mij uit u zult het wel begrijpen dit zijn die momenten waarin ik mijn hoofd bevrijd en mijn wereld kan ontlasten tot de schemering in…