Alle inzendingen over suite

roxanne je naam zingt en borrelt door mijn bloed door annemieke ijzige stilte na het dagelijkse nieuws van overlijden hij ligt uitgeteld de luie kat van maurice de hond hij kent de toekomst hij pakt de nieren hij beademt haar ruggelings het gevulde buikje hierna te wenden tot hogere algebra en yoga suites…

de hele nacht door verandert de tijd in licht klokt driekwart fles door er is een foto in het collectief geheugen geheid stampede rennen ogen dicht staan daar een paar regeltes over kudde instinkt met de vetbulten transpiratie gespiegeld pijnlijk pianospel fietser aan het strand zij trekt haar jasje uit - vijf zadels met kant…

de geur van verfval 's ochtends na een lange nacht de slaap verkwikt niet werken en frites en voor de televisie wegzakken in bier het kantelend blad achter het raam in de zon kan maar één kant uit de witte panters zijn bijna uitgestorven wilde poezen ook kijk een unicorn haar mooie bokkensprongen maken me hoornig…

oh taaie tante je shampoo verspreidt de geur van herinnering gelukkig alleen gassen onder de dekens ondertemperatuur om vier uur wakker ik steek mijn nek uit naar haar onwillekeurig ejaculatie kus van het pruimenmondje hogere chemie ze heeft altijd nog haar zacht gedroogde pruimen wachten in de koelkast…

de lente is kaal engelenhaar prikt mijn hoofdhuid als ik ga liggen op het brede strand ligt een dikke laag glacé feest der herkenning vegeteren - met een appel in eden en het vijgenblad het lauwe lichaam lava borrelt onderhuids een slaapwandelaar een grijze wants op de rand van de broodplank loopt er onder door…

dag en nachtmerrie en de vermenigvuldiging eindeloos klonen het is niet mijn lichaam maar dat van een ander zonder tuit of fluit een bel etage waar is de verborgen trap naar het souterrain overmorgen is het collectieve geweten weer groter geworden een zwarte noordzee we staan vast in een file voor een diep gat -…

de ramen open het gorgelen van de stad in de zomernacht net overleefd - een bus met zweedse toersten net iets te traag - de arm dwars leggen de arm langs het lichaam - de pijn blijft bestaan vroeg of laat genen kankerfouten hier en daar omstandigheden ondermijnd door chemo geinfiltreerd door virussen wachten op een kus…

zit en buig het hoofd in de donkere spiegel van de piano je krijgt geen kussen voor ik je het huis uitdrijf ik ben verlaten gloednieuw brengt dat ding toch maar duizend euro op en wat geeft de gek witte haren - in het duister achter het raam recht overeind - sonatine 100 ligt op de pianoklep half ingestudeerd…

een hartje van goud ze wist het niet van zichzelf het goud houdt afstand twaalf en een half jaar herinnering in het brons kleurig eikenhout onder eigen helm grote ogen gesloten wanneer vlieg je weer het rode gezicht paars van ingehouden kracht op gouden tors - de paarse vogel in de ondergaande zon kan elke wolk zijn…

verdwaald op het strand waar overal dezelfde zandkorrels liggen gestrest en gestoord ik hoor een stem in mijn hoofd die mijn naam roept een klemmende kaak het hoge woord moet er uit een open kerkdeur de drie engeltjes die je gevonden hebben glimlachen slechts het vlees van de roos wordt vertederd tot zijde en een stukje zeep…

Het blanke ras beheerst de wereld op één land na Japan! Japan beëindigt door zijn aandeel in de oorlog 'n tijdperk Koloniale! Japan bereikt zijn doel bevrijdt de wereld van ‘n dwingeland Europa! Blanke ras verdreven het gevaar geweken winnaar van de oorlog…

Periode met toenemende spanning en geweld tussen twee oorlogen in Vrede! In de schaduw van de aarde stroomt rijkelijk het kwaad Onderwereld! Hersens gespietst op splinters van het verleden, vergroeit tot darm Fundamentalist! Als boom vermomd verbergt hij zich in het uitgestrekte woud Terrorist!…

Tu es le faucon qui m'entoure et qui me suit dans la fuite que je prends pour les risques les plus rouges de ma vie comme des oiseaux sauvages et surtout ceux qui me mordent pendant que je plonge en te cherchant dans les profondeurs de l'océan. Maman! Volons, nous deux, volons donc dans l'eau jaune de notre simple vie, maman!…

Heerlijk om bij de klanken van Händel weg te dromen Gedachten te kunnen verruimen als de oceaan zo wijd Woorden druppelen als watermuziek op het papier Dit gedicht aan het menuett suite no.3 G - DUR toegewijd In een snel tempo fluit de klarinet in alla breve maat De violen laten zich veroveren door het "Rigaudon" Een volksdans uit de Provence…

Een kamer en suite een piano prevelt Ludwigs Maneschijn. De avond is beneveld of is dit slechts schone schijn ? Jouw jonge hart verklopt oude smart hekelt ernst in diepe lagen, zoekt de humor in de zwaarte wil slechts behagen.…

Waar je ook bent en wat je ook uitspookt, lief gelovige stoeipoes, het ga je waar dan ook goed en wees innig gegroet vanuit mijn suite in Hotel des Indes, waar ik voor de lol voor twee heb gereserveerd tijdens het diner van vandaag. Als je bord gaat zweven of je mes gaat draaien, weet ik dat je bij me bent, maar Chantal eet mee.…

de stad ontploft tweevoudig als de daders galopperen in het lagere dal - want ik ben eertijds met de helm geboren en zie, met verdeeld gemoed, in de stand van je ogen de verborgen toegang tot het koninkrijk der doden o wee, ik zet een stap achterwaarts en neem met overleg mijn hoofd in mijn handen reeds heeft de aarzeling de tover verbroken…

onder de burka hoe zacht ze ook mogen zijn de grote borsten op siliconen het grote borsten geweld woedt in de lijven het gevulde hart loopt over van gouden bergen met zon en zoet bloed lekker warm in bed pijn en geen pijn tegelijk hoe wonderbaarlijk modieuze meiden bijna de hele winter ontblote nieren…

Gevoel en denken een danspaar voor 't leven verbeeldt onze geest hun dans is ons innerlijk de ikheid, die we zelf zijn Geluk is gevoel als U, ondanks de wereld zich gelukkig voelt bent U het per definitie het is slechts 'n gevoel Onze gevoelens sterk beïnvloed door denken U bent gelukkig als U denkt dat U 't bent half leeg stroomt…

in nevel gehuld en door mystiek omgeven deze vulkanen welke geheimen bergen zij in hun kraters en die hete as? laat het maar rusten beter dan natuurgeweld in stromend lava…

G.O.D Grote Originele Designer der schepping Onze kennis neemt toe daarmee krimpt de ruimte voor een aparte G.O.D G.O.D woont niet tussen de sterren in een villa met zwembad G.O.D is immanent doordringt het universum ook U en mij Bij de mens vormen lichaam en geest een ondeelbaar geheel Bij de schepping vormen G.O.D en universum…

Europa eeuwen brullende leeuw nu schildknaap van de zeearend Europa tolerant in intolerante wereld pleegt zelfmoord Europa lengt volkswijn aan tot azijn en volks onbehagen Europa's poorten belaagd door holle handen en lege hoofden Europa's prachtig lichaam metamorfeert in Balkan mozaïek Europa eind'lijk oorlogvrij zaait nu…

Voor de psychopaat is lijden van een ander goed te verdragen- wat hij zelf niet ondervindt dat bestaat namelijk niet. Psychopaten zijn bij een crisis de laatste graaiende wezens- schaamtelozen schuwen niets golfbanen zien er zwart van.…

twee watjes sneeuw boven’s honds ogen - zijn hesje sneeuwvlokkentapijt zijn hond is niet te houden - sneeuwdolheid de beste buren hun sneeuwvlokken vermengen zich met de onze op de rustbank - mijn roggeboterham - een sneeuwvlakte in de poedersneeuw een handvol rotte appels - hmmmm – smoutebollen…

het rauwe geschors van het mes rond de appel - zij luistert naar vo met zijn oogappel chilt vo de namiddag rond - niet één twistappel de wangen van zijn oogappel - pratende schillen nanoen op het hof - een appeltje tijd voor elkaar…

Ik zie het voor me in gedachten kopje thee in de kamer en suite Zij vlijt zich aan zijn voeten hij zingt voor haar zijn liefdeslied Kinderen liggen lekker te slapen in de bedstee tegen elkaar aan Het zilver glimt is mooi gepoetst In het theekastje waar ze staan Buiten gaan de lantaarns branden paard en wagen komen voorbij Het haardvuur…

het rode truitje het diepe zwarte water de witte lotus er is wat met haar te praten of fluisteren ze tegen de ruiten op de rotonde de dikste vrouw van de stad voorrang op de fiets iets in mijn ooghoek de wind ratelt de ruiten beweegt schaduwen het haar van mijn lief geelbruine treurwilgen bijna tot de grond…

commissaris flipse storm op de eerste verdieping een bloempot valt - met kinderbedtijd wordt de pannenkoekenheks naarbinnen gehaald wolken voor de maan in het donkere water niets dan straatlantaarns zweven in water dorre bladeren langzaam tot op de bodem het utrechts jaagpad een meeuw jankt als de honden ´s ochtends heel vroeg…

koningskind Pavane Maar in de niet te stuiten maten van het repeterende en eindeloze dansen op de rand van de vulkaan Steeds luider golvend obsessief het monotone klankmotief Voorwaarts stuwend naar de monding van de stroom in een extase Boléro een ostinato van een Baskische cascade Maar ongenaakbaar is de suite…

In de huidige zee van veranderingen dreig ik kopje-onder te gaan, althans, mijn wrakhout is niet bepaald een suite in The Ritz en de hongerige haaien glijden al dreigend langs mijn spartelende voeten. Ik probeer uit de psychologische kluwen te komen, maar de misverstanden en noodlottigheden stapelen zich ongenadig en wreed op.…