Alle inzendingen over lightverse

Of het nou door de hitte of een dichter kwam die sneller dan de haas een fraai sonnetje pent op zomerzotte billen, of een ballentent. Ik kwam, ik zag, en kocht warempel een van Dam en dacht een prachtig dichtwerk op mijn kont, dat went. Maar op m’n achterkant, daar prijkt een oude prent. Of het dus door de hitte of een dichter kwam die Willem…

Zodra de zomerzonneschijf haar hete stralen zengend brandt, gaat op het blotebillenstrand de laatste kleding van het lijf. Je ziet dan onvoorstelbaar veel aan glim-metaal en glittertooi, gestoken door een lichaamsplooi maar meer nog in een edel deel. Vagijntjes met een ring versierd, de navels door een edelsteen en eikels -schrijnt dat…

Bij ’t Schaken dien je om de beurt te zetten Wie doet er mee? Wie durft? Goed, jullie twee Gladiatoren: Russen tegen Letten, Gewiekste wevers van mentale netten Dan is er ‘t Dammen, dat men speelt met knopen, Je wordt strontziek: waar is de dynamiek? Slechts Sijbrands’ simultaanspel onder d’ open Mokumse hemel boeit vanwege ’t lopen! Ik…

Het lijkt een fluitje van een cent: Het schrijven van sonnetten Maar toch is er een heleboel waarop je dient te letten Het eindrijm zit vaak heel niet mee: wat simpel twee aan twee Terwijl het toch veel mooier is ‘t omarmend neer te zetten Dan heb je nog het metrum, volgens welk sonnetten lopen: Het beste is toch om de pen in ~jambe-inkt~…

Ik heb een doosje waar ik alles in bewaar Aan dingen die hun waarde zijn verloren Maar die ik toch met goed fatsoen Niet zomaar even weg kan doen Omdat ze ook een ander toebehoren Een prille zoen door Greetje mij gegeven Een lief gedicht van mij aan haar geschreven Een rode lok, die kreeg ik van haar toen Voor wat er kwam, een poosje na die…

Het is niet allemaal sonnet wat uit mijn laptop komt. Ik ben nog niet geheel besmet al denk ik af en toe temet dat ik ben afgestompt en slechts nog veertien zinnen schrijf heel keurig bij elkaar gestoken in een knellend lijf gehouden aan het metrum vijf; nou nee, vergeet het maar. Soms spring ik wel eens uit de band en heb aan regels schijt…

Wat kan een vliegtuig mooie strepen trekken Kaarsrecht en als een bruidsjapon zo wit ’t Is jammer dat er heel wat troep in zit Waardoor we rondom Schiphol haast verrekken Wat kan een vliegtuig toch een stank verwekken Door kerosine eindeloos verhit In wolken roet en net zo zwart als git Die alles met een kankerlaag bedekken Nee, zonder vliegtuig…

(een liedje) Bakker Janmaat uit de Panstraat nummer zeven besloot het water bloem en gist er aan te geven, want elke morgen rondom vier de spond’ uit rollen ter bereiding van de bruin-en witte bollen dat zag de bakker op de duur niet meer zo zitten, hij wilde voortaan ietsje langer blijven pitten. Zijn vrouw Keetje kon met dit besluit goed…

De slang God schiep in den beginne twintig poten aan de slang Het lijkt wat ruim bemeten maar zo’n beest is aardig lang Dat aantal bleek noodzakelijk om recht te kunnen staan En tevens om van 't aardse slijk en modder vrij te gaan Ook kreeg de slang als enig dier beheersing van de spraak En wat hij te vertellen had was af en toe goed…

Ze waren gevlogen. Zo’n vier jaar geleden zag ik er niet één meer bij ons in de tuin. De borders waarin ze hun spelletjes deden vertoonde nadien nooit een spikkeltje bruin. De dakgoot en windveren werden gemeden, ‘k ontwaarde ze zelfs niet in heester of kruin. Zij hadden wellicht een plausibele reden om elders op zoek te gaan naar het fortuin…

Naar aanleiding van de voorgenomen beursgang van ABN-Amro Het synoniem voor Bank was ooit Vertrouwen. Ik schrijf bewust in de verleden tijd, want dat vertrouwen ben ik nu wel kwijt: Er wordt nog steeds gegraaid met grote klauwen. Geen bank komt er bij mij nog aan te pas. Ik houd mijn spaargeld thuis, in het matras.…

Van de Ghazel wordt meest verondersteld dat hij van erotiek en wijn vertelt. De erotiek daar ga ik wel in mee maar wijn, gelul, dus naar de vuilnisbelt. Dit rijm stamt uit het Islamitisch land Arabië, waar wijn als zonde geldt. Wanneer je daar één druppel tot je neemt, dan wordt voor straf je neus of kin ontveld. Je hebt in dat geval…

ik wens je bergen chocola rivieren vol met rode wijn een overvloed aan zonneschijn die blauwe jurk van Maxima ik wens je wijsheid, praal en pracht een glimlach en een perzikhuid een eigen psychotherapeut zodat de toekomst naar je lacht ik wens je feest en drinkgelag champagne, oesters, kaviaar een stoere minnaar (zelfs een paar) wel…

Het leven gelardeerd met mooie dingen die hem ontgaan vanwege ergernis, waarmee hij meestentijds druk doende is, zet hem niet aan tot onbekommerd zingen. Hij vult zijn dagen slechts met chicaneren. Zijn mond braakt niets dan eindeloos gezeur, bij voorkeur in de toonsoort fis-mineur. C-Groot zal nooit zijn strottenhoofd passeren. Zijn kop…

Wat is dat lekker, even na te dromen; ik ben het ledikant niet uit te slaan en laat de dag niet bij me binnenkomen, die houd ik nog een poos bij mij vandaan. En voor ‘k het weet zaag ik weer aan wat bomen. Mijn vrouw wordt wakker en zij stoot mij aan, want zij ligt ook zo lekker na te dromen en is het ledikant niet uit te slaan. Het is…

Te midden van het zwarte woud naast eeuwenoude eiken Beoefende een oude heks geheime schrijfpraktijken Haar toverwoorden vlogen rond een donkergroene ketel Al pruttelend op 't grote vuur met soep van pad en netel "Met jambe!", riep het heksenwijf en maakte zich wat groter "Met lettergrepen twee dozijn en veertien lepels boter!" Zij…

Het is voorbij, de strijd is nu gestreden En ‘t gaf ons weer een alleraardigst beeld Hoe of er in Europa wordt gekweeld Het allermooiste bleek dat toch in Zweden De Kaiserschmarrn die mogen we vergeten In ’16 gaan we Kanelbulle eten…

Ik dagdroomde een keer dat ik kon vliegen. Nee zeg nu niet: ~Toe man doe niet zo mal op scheve tegels maak je al een val, heb je soms last van kronkelende psyche.~ Ja, ik ben hierin echt bloed serieus. Ik vloog in één ruk naar de hemelpoort en klopte aan en ‘t werd ook nog gehoord; de deur ging open, toe geloof me, heus. ’t Was Petrus,…

We hebben nog maar 40 uur te gaan Dan is die flauwekul goddank voorbij En is Europa weer een jaartje vrij Van deze opgeklopte liedjeswaan En over 50 uur is iedereen vergeten Hoe of die Festival-artiesten ook weer heetten…

Het is avontuurlijk te leven in een land vol elektriciteit, waar de dingen eendrachtig streven naar een beetje beweeglijkheid. Je drukt op een knop en ze zoemen, ze schudden, bewegen en draaien, of laten zich 'bruikbaar' noemen omdat ze op hun manier naaien. Maar in werkelijkheid zijn ze alle (contant of met winkelkorting) uit de hemel…

's Zondags in de zijkapel, vooraan de eerste banken Zaten Jan en Mien de Heere trouw en vroom te danken Na de Mis gelijk naar huis, voorbeeldig als zij waren Nimmer trof hen een verwijt of enige bezwaren Eenmaal thuis klonk geen geluid van leven door de muren Geen uiting van passie in ochtend- of avonduren 't Was wel zeker, zo dacht men…

Een zeer beroemde Diva van de Weense Opera kreeg naar gelang ze ouder werd steeds vaker wat problemen en zweette peentjes als ze op moest voor de aria ~Der Hölle Rache~, om dan raak die hoge F te nemen. De hoge D was geen probleem, die kon ze zuiver halen en met wat pijn en moeite lukte ook nog wel de E maar moest ze naar de F dan merkte zij…

Je voelde het al tijden op je beide klompen aan: Met zingen weet die Trijntje best wel weg maar gaat het om haar kleding raakt ze danig van de leg, vandaar is het in Wenen fout gegaan. Had zij van die Tiroler leren pijpen aangedaan Dan had zij vast als winnaar op het podium gestaan.…

Daar lig je tussen ‘t eikenhout, gekleed in nette kleren Er is zelfs niet vergeten om je nog één keer te scheren De fris gewassen handen op de borst tesaam gevouwen En een gelaat dat roerloos stilt, in blindelings vertrouwen Daar lig je dan in ’t wit satijn door ieder te aanschouwen De naasten laten nog een traan omdat ze van je houwen En op…

Ze waren een voorbeeldig stel Geen kreukje te bespeuren Ze wisten precies hoe het hoort Nee, niets kon hen gebeuren Des zondags altijd naar de kerk Vooraan de eerste banken Hij nette broek, zij stijve rok Geen vlekje of wanklanken Het huis was altijd spik en span Daar at men van de vloeren Er kwam ook alleen chic bezoek Nee…

Laat Trijntje Oosterhuis maar rustig gaan Ze is beslist niet voor één gat te vangen Mocht ooit een moslim-omroep het verlangen Dan trekt ze met plezier een boerka aan En als ze voor nudisten op moet treden Dan draagt ze niets van boven noch beneden…

Een lekker vers met veel sentiment doorweven een echte tranentrekker zo eentje over hoe zwaar het leven van een boer wel niet moet zijn voor dag en dauw gaat zijn wekker en dan de huismoeder niet te vergeten, ja ze zullen het weten, zij zorgt voor Pa en de kleintjes voor haar dertigste krom haar leven is niet zo fijntjes als van…

Er is bij mij een poes aan komen lopen Wat klein van stuk en magertjes in ’t vlees Ze lijkt een beetje op een Siamees Zo eentje zou je nog voor niks niet kopen Aanvankelijk wou ik het beest best missen Zo’n aanloopkat je weet het toch maar nooit De kans is groot dat zij het huis bevlooit Dan wel het vloerkleed onder zit te pissen Ze keek…

De reacties van Ton en Gabriëla op mijn versje ~Onveilig vrijen~ brachten mij op het volgende sonnetje. Reeds in de brugklas wordt het onderwezen aan knapen van ’t geslacht der Bidsprikhaan: Blijf als het kan bij ‘t vrouwvolk ver vandaan en wees vooral voorzichtig bij het kezen. Als de natuur je tot vrijage dwingt vang dan een vlinder of…

Een bidsprinkhaan kreeg op de Drentse hei een niet te onderdrukken drang tot paren en zocht een wijfje om die klus te klaren, doch vrouwtjes stonden er niet in de rij. Maar na wat zoeken in de paarse pollen vond hij er een en dacht: ~Die is voor mij, mooi vol van lijf en o, wat lacht ze blij, met haar wil ik de hele dag wel snollen.~ Het…