Alle inzendingen over humor

draai de kraan maar open en laat het lekker stromen straks mag u water kopen of er alleen van dromen vul maar vast wat grote flessen want onze dagen zijn zo geteld en dan is de dorst alleen te lessen voor hen die zwemmen in het geld…

mijn naam is Max Verstappen en al ben ik nog een kind het gaspedaal intrappen is wat ik het leukste vind het liefst zonder te remmen want dat is voor oude wijven ik ben niet meer te temmen en dat zal ook wel zo blijven deze zondag ging het fout en ik knalde op een ander maar dat laat me toch wel koud want het was een buitenlander ik…

ik ben een echte lefgozer maar als iets mij niet zint pak ik gewoon een bulldozer en ga dan door het lint je kunt maar beter uit de weg gaan want ik ros door alles heen ik laat dan niets meer overeind staan en geloof maar dat ik het meen het lucht wel lekker op maar toch is er nog één probleem dat spookt me door mijn kop wat doe ik met…

het begon eerst als een saaie vlucht bijna iedereen zat te gapen maar toen ineens die rare lucht het leek wel een chemisch wapen de mensen raakten in paniek een enkeling viel er flauw en al die chaos en hectiek werd veroorzaakt door een vrouw ze had haar parfum opgedaan maar het was echt veel te veel toen sloeg ook het alarm nog aan en…

ik ben ruim dertig jaar agent heb vele dingen meegemaakt altijd het gezag erkend en tevens nooit mijn plicht verzaakt maar in het weekend ga ik los dan wil ik van geen regels weten dronken in mijn stalen ros de wereld om mij heen vergeten toch ging het gisteren fout ik reed aan de verkeerde kant en dacht: dit snijdt geen hout ik ben toch…

ik moest opeens naar noord en dacht: ik neem de pont maar kwam niet meer aan boord en keek toen even rond staan wachten leek me niets dat duurde me te lang ik zag daar wel een fiets maar eentje met een stang toen ben ik maar gaan zwemmen het was toch lekker weer ik kon mezelf niet remmen maar doe dit echt nooit meer want wat ik daar…

we dachten met de feestdagen een potje te gaan bowlen maar het enige wat we zagen was een rokende hoop kolen wij vroegen ons daar samen af wat er was misgegaan een ongeluk of een soort straf of misschien een pyromaan maar lang zullen we niet treuren en gaan nu naar de concurrent er niet meer over zeuren het was toch maar een ballentent…

ik zag daar net een tijger lopen heb jij dat soms ook gezien? of heb ik al teveel gezopen? het is toch nog maar half tien ze zei: ik zou er maar mee stoppen want er loopt hier echt geen tijger je gaat zo langzaam naar de knoppen wat je zag is vast die reiger ik zei: misschien heb je gelijk maar het leek toch wel heel echt ik zag hem lopen…

zit ik daar lekker te plassen verschijnt er opeens een agent die zegt: ga jij maar verkassen je bent geen vrouw maar wel een vent ik zeg: dat lijkt misschien wel zo maar toch is het niet waar want mijn voornaam is Marjo en ik heb toch ook lang haar? hij zegt: dat maakt niets uit en begin maar niet met zeuren volgens mij heb jij een fluit…

vandaag ben ik weer jarig maar toch geef ik geen feest dat lijkt me wat voorbarig want eens geef ik de geest wellicht is dat al morgen maar misschien ook wel wat later toch wil ik ervoor zorgen niet te sterven met een kater…

'k Weet niet met zekerheid Of ik d' aanstaande nacht Wel zal beleven. Maar zo 'k de nacht beleef, Weet ik met zekerheid Dat ik zal slapen.…

Jij, nuchtere machineman, die alles kan, altijd gevraagd bij een verhuizing. Er moesten dingen weg en jij kwam met een vuilniszak vol knuffels aan, omdat je 't zonde, nam een beestje, stak de vingers in de armen, bedacht zijn taal en zijn verhaal, zijn stem, stalde hem en allen in no-time op mijn bank nu op het schapevacht tegen elkaar…

tijdens mijn reis naar Assen liep de treinwagon zo vol dat ik maar ging verkassen want het werd me echt te dol maar de trein bleek veel te kort er was geen plek meer vrij het had iets van een veetransport er kon geen mens meer bij ik kon het echt niet snappen het leek de derde wereld wel ik liep zowaar naar lucht te happen en stond daarbij…

lieve haai, het spijt mij echt dat ik uw rust zo wreed verstoor 'k hoop dat u niet mijn lot beslecht omdat ik hier niet thuis behoor 'k zou graag nog even verder leven dus als u mij kunt verstaan smeek ik u mij genade te geven en mij heelhuids te laten gaan…

terwijl ik lekker lag te zonnen op het drukbevolkte strand kreeg ik van een agent twee bonnen want ik had niets aan de bovenkant hij zei: ik moet u wel bekeuren want wat u doet is illegaal en begin maar niet met zeuren want zo is het nu eenmaal ik zei: agent mag ik u vragen waarom u mij twee bonnen geeft? waarvoor zijn die bedragen? dat…

beste dokter mijn handen trillen en mijn hoofd doet heel erg pijn misschien heeft u voor mij wat pillen of een ander soort medicijn de dokter zei: laat ik eens kijken want voordat ik iets kan geven zal toch echt eerst moeten blijken welke problemen er bij u leven hij zette zijn bril op, zuchtte diep en keek mij rustig in de ogen zei toen…

O gouden zon! wiens licht noch nooit is uit gegaan, Maar die gedurig brandt bij ons, of d'antipoden; Gij, die geen zwavelstok noch vuurslag hebt van noden, Om (of gij wierd gedoofd) u weer in brand te slaan: Gij van wiens vuur al de planeten en de maan Haar leven trekken als de mensen van de broden, Ja, zonder wie ons vuur geen pot zou kunnen…

Jaaaaaa met z’n allen naar een pretpark Vroeg vertrekken zijn we de files voor We zijn er bijna daar staan we plotseling stil in een rij een file noemen ze dat Eindelijk daar aangekomen om een kaartje te kopen Staan we weer in de rij de populariteitsrij Maar niet getreurd eenmaal binnen Eindelijk kan het avontuur beginnen Bij de eerste attractie…

is hier soms ergens een toilet? ik moet zo nodig pissen met instappen niet goed opgelet maar kon de trein niet missen de conducteur zei: nee, dat is te duur maar het volgende station is Assen dat duurt nog ongeveer een half uur daar kunt u naar believen plassen ik stond op punt van knappen en zei: ik moet nu echt ... dat zou hij toch wel…

dit land van sloten en dijken is in één ding kampioen oeverloos over het weer zeiken en dat in elk seizoen het is te heet of het is te koud echt tevreden zijn er weinig te veel wind of te benauwd bijna iedereen is chagrijnig nu komt er weer een zware storm zo is het ons gegeven we zijn hier niet in Benidorm en moeten er maar mee leven…

Wanneer je ouder wordt, worden je wensen simpeler, je vraagt niet meer om het onmogelijke In de ogen van een kind, wat zou je willen doen, zeg je al snel, dat deden wij ook toen! Fietsen, steppen, rolschaatsen, verstoppertje spelen met de jeugd van toen, ach wat zouden we het nog graag in beperkte mate overdoen. Maar fietsen, tja dat gaat…

ook ik heb mijn verslaving namelijk een chronische hang naar spekkies die geel/roze spekken zijn voor mij van een onweerstaanbaar gehalte als ik er één op mijn tong voel smelten betrap ik mezelf op een drang naar nog zo'n exemplaar en zelfs daar blijft het dikwijls niet bij doch ik weiger hiervoor in therapie te gaan dan maar een levenslange…

Jan malde wat met Nel, en 't was wel met haar wil; Nochtans en deed ze niet als roepen: Stil, Jan, stil. Maar Jan kon meer dan Diets en hield haar bij haar pak: Nel was van Londen, en 't was Engels dat ze sprak.…

Geen mens, is zonder fouten, geen individu, zonder een min geen enkel persoon is meer dan 'n ander breng daar maar iets tegenin. Want: we komen allen op dezelfde wijze op aarde, daar valt niets aan te tornen, en zij, die denken te bewijzen zullen van een koude kermis thuiskomen!…

Ga nooit midden in de kring staan, dit is te vaak fout gegaan. Volgens de familieberichten op pagina twee, word je er 'geheel onverwachts' uit weggerukt en doe je niet meer mee.…

Ben van metaal en plat Als het regent ben ik nat Kan jullie vaak zien Nee niet bij tien Jullie hebben me nodig Ben dus niet overbodig Soms word ik gehaat Maar dan is het te laat Ik kijk altijd in het rond Af en toe naar de grond Soms is het koud en guur Maar...ook de zon op de muur Elk uur een vriend voorbij Wat kleiner langzamer als mij…

Ik zag een meisje mutsjes maken: Zij hield, op hare malse schoot, Een mutsenbol, zo zwaar als lood, Mismaakt van mond en neus en kaken, Een kunsteloze beeldtenis, Gelijk dat goedje doorgaans is. Zij kneep en plooide dus haar mutsje, En, onder 't plooien, schonk ze mij Een vriendlijk lonkje van terzij, Dat straks gevolgd werd van een kusje;…

Mijn vrouw vindt mij een zwartkijker, als ze leest in mijn arsenaal, of als ik voorlees voor haar luisterend oor, de kat mijzelf, kortom, ons allemaal. Zij vindt het soms zo somber, morbide, spiegelend, vaak banaal. Zij neemt dan maar een wijntje met ijsklont en duikt met haar koptelefoon op in de Franse taal. Zo zitten wij dan aan de…

Ach, kijk ze nou toch vrolijk staan te springen! De witte veren vliegen in het rond Ook cherubijntjes in hun blote kont Staan stralend van Gods lof en eer te zingen Eén loopt zich door de menigte te wringen Verbeten trek rond de wat weke mond Ondanks zijn blos oogt hij wat ongezond Normaal bij pas gestorven stervelingen Hij spreidt een zelfverzekerdheid…

Terwijl hij haar zachtjes penetreerde, keek hij haar doordringend aan. ‘Wat ben je toch innemend, en ook je lichaam kan veel aan!’ ‘Misschien klinkt dit wat ongerijmd, ja zelfs een beetje ongericht, maar voor mij is één ding zeker: je bent zojuist door mij gedicht!’…