Alle inzendingen over ziekte

Het verliezen van je verstand nadenken lukt niet meer je hebt het niet in de hand herhaling keer op keer Elke dag dezelfde toestand maar dat weet je niet meer de zuster leest voor uit de krant herhaling keer op keer Van zeer sportief naar een halve kasplant goed lopen gaat niet meer in de rolstoel gebracht, van kant tot kant herhaling…

Het is wolvenweer versleten en eenzaam hangen de daagse woorden in de ruimte ze spreken marteltaal de heuvel ligt er bloot bij een gulzig slagveld - dat levens en dromen wegvreet - verliest z'n laatste pluimen begraven in lange schaduwen zoek ik naar het serene nu elders thuis wordt met een huivering wordt de doodsklokken de taal…

Jij zo ziek en zo moe wat heb ik nog te klagen wat doet het er toe De dagen duren lang wanneer je zo ziek bent en zo moe mijn dagen maak ik vol en ga nog ergens naar toe Alles moet je zelf verdragen ook al ben je zo ziek, zo moe dit is geen menswaardig bestaan geef dat nou maar eens toe Ik weet waar ik over praat ook ik ben vaak zo…

Hoe raak je mij , "MIJ", in mijn diepste ziel waar transparant de wereld ligt, die mijn glimlach van verdwaasd zijn voor jullie in verborgenheid zingt en mijn kijken zeilt langs wateren van oneindig veel (on)wetendheid ? Het is slechts mijn denkende wereld, die verwarring zaait.. Wanneer mijn gelukzaligheid gespiegeld wordt op mijn…

In de wachtkamer van het leven Is het donker en benauwd Je wilt naar buiten Naar de zon waar je van houdt Maar je benen kunnen niet Ze moeten eerst helen Je hebt te hard gelopen Nu kun je niet meer spelen Het is blessuretijd En je weet niet voor hoelang Misschien wel voor altijd Dat idee maakt je bang Want je had nog zoveel dromen Je wilt…

En zo ligt die kleine meid, van amper twaalf jaar, nog steeds geveld, te vechten voor haar leven. Botten gebroken, bewaking aangesloten, in diepe slaap gehouden, zit mamma bij haar bed, wrijft haar voeten en kijk het is net, alsof ze beweegt! Dan loopt een traan over je wang, zou je weten wat er gebeurd, ben je soms bang? Kun je voelen…

Het woord kanker zou in geen enkel verband met de mens mogen worden gebracht, sprak zij in pure overmacht. Kanker is echter bijna het gesprek van de dag, alhoewel dat niet zo wezen mag. In geen enkel gesprek wat wij tegenwoordig voeren, is het woord kanker afwezig en toch hebben we niet het gevoel te schelden. Want wat begin je in…

een gekooide kamerplant ben ik geworden het leven kabbelt traagzaam aan me voorbij als goudvissen in de kom op de kast die eindeloze cirkels zwemmen, sierlijk en onbenullig zingen ze hun mantra maar luchtbellen zeggen niets de zon schijnt nooit in deze troosteloze kamer op het noorden waar ik stof vergaar een verworpeling opgesloten…

als de zon opkomt dan omarm ik mijn dromen, innig… dankbaar (geef ons nog wat tijd) het verleden en sommige mensen heb ik reeds achter me gelaten ik ben nog niet klaar wij genieten van de zon, van elkaar van de natuur, en wederom van elkaar de herinneringen die gemaakt zijn vastgelegd ik ben nog niet klaar en ook zo bang…

Het voordeel van een zéér ernstige posttraumatische stressstoornis is dat als ik het koud krijg... jij me mag verwarmen. En als ik het ineens warm kreeg, tot bloedheet werd jij het vuur kunt blussen. Je moet iets van de positieve kant benaderen, nietwaar? Ik wist niet wat het was, totdat ik mijn genezing in jouw ogen las.…

Honger voelde ze al lang niet meer ofschoon..soms toch wel heel even Bij vreetbuien ja dan ging zij tekeer om hierna alles weer over te geven Vermageren ‘t kon haast niet meer stukken bot restten van haar benen ‘t Ging al lang niet meer om de eer meer echter om lichamelijk wenen Energie, bezat zij al lang niet meer; toch kon ze haar strijd…

Ongesproken woorden hangen voelbaar in de lucht ongenaakbaar onbesproken voor de waarheid op de vlucht. Zeg maar niets en hou de schijn op beter dat men nog niets weet maak geen zorgen het wordt beter geen problemen dus vergeet. Alle leugens, alle onzin, maken dat ik sterk vermoed, dat al heel snel zal gebeuren wat een ieder heel…

als het lichaam ballast wordt als je leeft van herinneringen enkel 'nooit meer' in het verschiet hebt nooit meer hand in hand met haar wandelen in het bos of langs het strand nooit meer met haar dansen, nooit meer bloemen voor haar plukken zelfs nooit meer , zon voelen op je huid wind in je haren malse regen of prikkelende vrieskou…

Waar is die zon die jou zal verwarmen waar is die zon die jou zal omarmen waar is die zon die jou weer vreugde zal geven waar is die zon die jou zin blijft houden in het leven De zon geeft zoveel warmte de zon geeft zoveel licht de zon blijft eeuwig schijnen de zon doet narigheid verdwijnen Behoefte aan warmte behoefte aan liefde behoefte…

De helende meesters en meesteressen buigen zich over mijn welzijn ° ziekenhuisopname Het lijf is verzwakt en doodmoe Het ochtendritueel loodzwaar Ik zink in het bed op zoek naar nieuwe kracht ° koffieronde Ja Graag Mijn ogen vallen dicht Als ik ze open staat de koffie voor mijn neus Moeizaam en traag kom ik omhoog en is mijn hand…

Mevrouw, helaas, het zat al in uw genen, daarom kunt u weinig meer met uw benen. helaas doen ook uw armen niet zo veel, maar dat hoort bij dit geheel. Houd de moed er in, want uw leven heeft echt zin. Mevrouw, uw longen krijgen ook wat minder inhoud, maar u moet weten, misschien zijn wij nog wel wat vergeten, houd de moed erin, want uw…

Dementie Ik draai me even weg, van dat moe en bleek gelaat. En luister heel geduldig, als je zacht tegen me praat. Je blijft maar zoeken op die zolder. Je blik lijkt soms verdoofd. Trots zing je oude liedjes, die bleven zitten in je hoofd. Als een oude grammofoon, blijf je hangen keer op keer. En als je weer iets is ontvallen, sterf…

Vechten tegen je eigen lijf Maar ook met je harde schijf Wat spookt er door je hoofd Is er iets waar je echt in gelooft Heb je nog vertrouwen Om weer van je lichaam te gaan houden Maar je bent bang De kanker houdt je in bedwang Je knokt en je bent sterk Maar deze ziekte woekert en doet zijn werk Je weet niet iedereen gaat er aan dood…

De lichten gedoofd Knoop in mijn maag Hamers in mijn hoofd Tulpen blijven groeien Viooltjes, wit en violet Wangen die rood gloeien Vandaag zijn wij beland In een zeer slechte film Zakkend door het zand Hoe het einde zal zijn Zal niemand weten Hevige intense pijn Wij plukken de dag En leven in het nu Dat het maar Voor altijd duren…

Op de uitkijk naar een teken een leven dat aan mijn oog voorbijschuift of toch niet… Lange(r) Hans of Banting/ Best(e) Om het even wie er vaart of het schip wat om de kolk roert Grasduin heilzaam door mijn veste Pancreas briest Diabetes omdat zij zeer lang zijn getrouwd Eiland deel van Insulin(d)e, maar geen Gordel van Smaragd, of…

ik heb je geroepen maar je was al naar binnen gekeerd pakte je handen om je te raken en laten ontwaken uit lethargie je lachte maar keek langs me heen zonder een blik van herkenning leek blij met de aandacht sprak onverstaanbare woorden over wat jij in je geest hoorde keerde langzaam weer terug naar de onrust van zoekende vingers…

Het gaat maar door al 13 jaar het houdt nooit op vergeet het maar Wat zou ik willen wensen even een leven zonder dat gewoon weer doen net als een ander ik ben Parkinson meer dan zat Want ze kijken me maar aan doe normaal of wat wat zal ze mankeren hoe vreemd doet ze dat Maar wat is normaal het gaat allemaal niet zo snel het gaat…

Ik heb een beperking, Maar voel me niet beperkt. Het enige wat ik nodig heb is maar één ding. Pillen die zorgen ervoor dat alles werkt. Ik noem die pillen mijn gaspedaal. Of mijn batterijen, dan snappen mensen wat ik bedoel. Nou ja niet allemaal. Maar wel een heleboel. Eén ding vraag ik me al af een hele tijd. Waarom worden mensen die een…

vier lange poten gelijk op stelten en 'n nog langere nek kennen doet hij ze allemaal maatjes voor het leven zo leek 't, want nu is hij geveld door zijn laatste wens over duidelijk nog een keer die langnekken groeten en 'n kus toe ~ goede reis Mario ~…

Oorlog, oorlog in je lichaam. Oorlog, het vernietigt alles langzaam. Er was eerst vrede, vrede in je leven. Zonder dat vechten en alles te moeten geven. Langzaam gaat die oorlog zijn gang. Ja dan pas, dan pas worden we bang. We verliezen onze krachten En gaan gebukt onder vele klachten. Die oorlog bezorgt ons keer op keer een slapeloze nacht…

weer is de lobby van de dames uitgebreid en groot bij borstkanker gaat er slechts een op tien patiënten dood bij heren daarentegen overleven er maar zeven bij gebrek aan onderzoek en geld dus mannen maak je borst maar nat voordat hij wordt weggenomen geen afgeleide aanpak uit het vrouwelijk genezen maar specifiek gericht op blijven…

Wat ik voel, hoor, denk en zie Zal niemand ooit begrijpen Nee nooit. Ze maken er grappen over zoals "Een schizofreen is nooit alleen" Dat vind ik soms heel gemeen Het is wel waar wat ze zeggen maar niemand weet hoe het is. Er wordt te makkelijk over gepraat alsof het niets is. Het is een zwaar leven en ik kan er soms niet mee leven.…

Zal ik je vertellen hoe leuk het leven is zal ik je vertellen wanneer je zo gezond bent als een vis Wil je het horen als je diep in de zorgen bent wil je het horen als je het mooiste niet meer herkend Moet je het beleven wat ziekte kan zijn moet je het beleven het hebben van heel veel pijn Wil je het voelen ernstig ziek te zijn wil…

Mijn onderrug één doffe pijn. Opstaan een moeizaam proces. Onzeker op mijn benen loop ik naar de badkamer. Wat ik voel in mijn knoken zie ik aan mijn gezicht: ik word snel oud. Sneller en sneller.…

ik zag zijn gezicht voelde en wist deze man heeft te lang in de hemel gewoond op de troon zonder kritiek met een air als god genas hij geestelijk ziek zijn stem droeg woorden die van samen niets hoorden duldde geen weerspraak in hun onfeilbaar geluid zelfs het volume doceerde de rust van het weten alleen ik ben deskundig en maak…