Alle inzendingen over liefde

Ik hou van jou, van je adem en je lach, ik hou van jou heel de nacht en de dag. Ik hou van je handen zo stevig en zacht, ik hou van je zwakte en ik hou van jouw kracht. Ik hou van jouw tranen en van jouw verdriet, ik hou van jouw ziel, die niemand ziet. Ik hou van jouw hart en van héél jouw zijn, ik hou van jouw liefde en van jouw pijn. Ik…

Zijn hartje klopte voor haar. En telkens vroeg hij haar weer of haar hartje ook voor hem klopte. Ja zei ze, mijn hartje klopt ook voor jou. Zijn hartje klopt voor haar en telkens vroeg hij haar weer of haar hartje ook voor hem klopte. Het blijft maar kloppen voor jou zei ze dan. En zijn hartje bleef maar kloppen voor haar. En nogmaals vroeg…

had de golven niet verwacht waarmee je mij zou overspoelen zij bekken schuim met zinnen die mij kwetsen in gevoelens hoog van de toren blaast jouw koude wind mij woorden om de oren ons voetstuk wordt gekraakt door emoties die zijn losgeslagen toch samen door het oog van de orkaan jou laat ik nooit gaan…

(voor Kristien Hemmerechts) Ik krab de korsten van je lichaam, wil je bloedende leed graag verzachten. Ik eet je korsten op, lik je wonden als een onverzadigbare wolf. Zonder tong. In mijn hart schieten scherpschutters mijn passie voor jou aan flarden, zonder psychologische inzichten, als brute barbaren. Ik weet niet hoe ik je kan benaderen…

Ik dacht dat het niet kon: dat iets wat je niet ziet je alle dagen draagt en sterker maakt. Alsof je spieren krijgt van liefde. En kijk, het klopt: Het hart van oma slaat nog altijd over als ze opa ziet. Maar nu hij oud is en te bed, misschien nog net de hemel haalt, loopt oma sinds een poosje krommer en vraagt ze vaker om…

Zo wil ik de zomer spelen, lief fortissimo en groots flierefluitend in mijn hangmat lekker luilak, zonnebloot op muziek in driekwartsmaat met noten die wij samen delen ik op trekzak met wat lucht jij, die in lucht gitaren speelde onder bomen die ons dragen zullen God die het verbood tot de laatste noot zal vallen zinderend in avondrood zo…

totaal overbluft hangen de gebroken zijden draadjes van mijn leven nog ragfijn na te trillen aan het plafond van pijn langs de draadjes glijden druppels van zieleweerschijn, traan en zweet ben driftig op zoek naar mijn laatste hartslag en hoop dat jij dat weet…

ik heb over hoofden gelopen het bieden en loven gezien de kleine tragedies van hopen en kopen het moeten laten misschien inhaal en hebzucht verstolen in lach stiekeme vreugde als de koper toch hapt het feest is geweest het plein bijna verlaten de rotzooi voor ieder te rapen plots klinkt de kreet van een kind dat in de troep zijn…

Eenmaal in je leven ontmoet je iemand die stapt midden naar binnen in je gevoel. Brandend verlangen, ogen doordringend zwoel. Geestelijk en lichamelijk magnetisme zonder ontkomen. Klanken uit verre werelden koesteren diepe dromen. De dans van het leven die feest wil vieren. Goddelijke wil, kosmische wet die ons laat plezieren. Geen diepe sprong…

Als de pijn voorbij is kunnen we dan weer praten of zullen we het laten was het iemands schuld Als de pijn voorbij is kan ik de gedachte dan laten dat wij elkaar bezaten en hoe lang duurt geduld Als de pijn voorbij is weet jij dan de weg of enig uitleg als het zeer is gevlucht Als de pijn voorbij is wil je me dan weer zien en even…

vaardige vingers vlechten de madeliefjes tot krans jij hebt mij in geel wit met lente omhangen jouw armen reiken mij zomerse warmte jij hebt geven tot talent van het leven gemaakt bent daarvoor vaak tot op de bodem gegaan streef naar balans geef nemen nou ook eens een kans…

ze spreidt haar armen naar mij uit, omhelst mijn diepste verlangen ze geurt als de kleurrijke bloemen, ruist als het goudgele koren ze zweeft met de wind en de wolken, zacht als de zomerse zon ze zwemt in de bron van mijn tranen, danst met de pijn in mijn hart…

zo mooi als Joe Cocker kan ik het bij lange na niet doe er ook geen poging toe maar je bent het wel to me…

heb met palmtakken hemel en aarde bewogen het loflied op vrede gehoord maar mijn hart ziet slechts de bloesem die danst in haar ogen de zon op het blond dat krult in de wind een lach waarin ik weer warmte vind ik geloof in verrijzen maar voor zover ik haar ken wordt zij de hemel die voor mij is bestemd…

Ik deel onze stap Emotie in mijn woorden Bekroning op een weg Ergens voor te staan Hij lucht zijn hart Deelt het nieuwe leven Een passend klein symbool Raakt me heerlijk diep Een fijne warme douche Van alle mooie zielen Er stroomt zoveel liefde Vandaag gebeurt er veel Klanken van de Beatles Op de vloer verbonden Ontmoetingen in de…

als rode gloed wil ik je groeten want jouw schoonheid is oh zo groot heb jou menigmaal willen ontmoeten mijn liefde zo devoot heb jouw stralen willen kussen teder omarmen op het strand nu ik jou uiteindelijk zie is mijn liefde niet te blussen ben ik door jouw kleuren overmand…

jouw ontspannen gezicht dat op het kussen ligt je verwarde grijze haar je armen gekruist over elkaar het is allemaal zo vertrouwd na al zo vele jaren getrouwd zelfs je snurken kan ik verdragen vast gewenning na al het klagen voor de zoveelste keer daalt jouw rust ook op mij neer ik vlei me tegen je aan zal nu…

de messen zijn gewet een laatste gebed voor het werpen zij is geen doel maar haar aura moet schitteren in licht pijlsnel doorklieven zij flitsend de lucht in dodelijke vlucht roerloos staat zij tussen lemmeten gevangen laat langzaam de armen hangen onder daverend applaus sluit ook voor haar het rode gordijn dan knikt haar…

Mijn gedachten laten zich niet vangen hoe ouder ik word hoe meer het er zijn, er zijn veel vragen er is veel verlangen gedachten soms lieflijk, soms vol pijn. Vele vragen uit een heel ver verleden het leven wordt dag na dag ingevuld, vaak vind ik de antwoorden in 't heden het leven vraagt een leven lang geduld. Geduld in 't leven, geduld…

Je kijkt naar potten je houdt van licht en kleuren bloemen binnenshuis ik kijk je aan met stille ogen hazelnoot je haar…

mijn penselen hebben angst voor het bewegen vrees om plein en straat te vegen kleuren schromen zich te laten zien zij vloeien niet maar blijven aangelijnd het witte doek voelt koel in het ontvangen van de eerste schetsen ten langen leste heb ik mijn ezel in de tuin gezet wind en lentezon deden de rest…

Tussen miljoenen sterren raken er twee elkaar op zich al een wonder Duizeldingen in de maneschijn terwijl ik je kus, streel, begeer schieten onze sterren vonken in het rond De hemel lijkt niet ver meer weg zoals we zweven…

liefde twee mannen dag mag ook is ooit anders geweest gender…

de onbezonnen jaren voorbij bewaar ik jouw gestolen gezicht tussen wanhoopskreten in een lade in de kast soms haal ik jou er weer uit wat was je toch een plaatje…

Ik weet dat achter de zee waar de horizon geboren wordt en de aarde kopje ondergaat dat daar werkelijk geluk bestaat. Ik weet dat verder dan de lucht waar sterren zwarte gaten zijn en alle zuurstof weggewaaid een vuur van eeuwge liefde laait. Ik weet van heel ver weg van buiten mijn bereik maar zover hoef ik niet te gaan als ik maar in…

‘k Had dit nooit gedacht, ’t Kwam totaal onverwacht, Je zei ; ” Ik ga met je mee”, Waarom zei ik geen nee, Je nam mijn hand, En gaf die kus, Het ging zo snel, Zo onbewust, De spijt en schuld, die kwam nadien, Hopelijk had niemand ons gezien, Je hoort bij haar, En niet bij mij, Ze heeft je nodig aan haar zij, We weten niet nog voor hoelang…

Ik mis mijn alter ego, die ik onverwacht mocht vinden en een heel klein beetje van dichtbij mocht leren kennen. Ik mis mijn zwaargeschonden zielenmaatje die de duisternis had liefgekregen, omdat de dageraad hem keer na keer verraden had. Ik mis mijn lief, mijn boomhutvriendje, die klein en weerloos had geleken, maar evenwel tot gruwelijke…

ik bleef uren aan je denken gewoon omdat het kon met je vingers in mijn haren en mijn gedachten, zwevend aan een ballon herhalingen in het doolhof van bestaan zoekend naar de allemooiste dagen ik vond ze waar ik het niet verwachtte terwijl ik verstrikt was in mijn eigen vragen maar die dingen lijken niet meer belangrijk wanneer mijn adem…

Kwam je ineens weer tegen was een lange tijd geleden het was een blij herkennen. We liepen als vanouds naar die oude boom in het park waar we zovaak hebben gestaan. Je neemt me in je armen, streelt mijn haar, jaren glijden weg het voelt weer zo vertrouwd. Een laatste kus dan scheiden onze wegen wij hebben beide nu een heel ander leven…

ik heb teveel gehamerd op de snaren van je hart de klankkast kneep te vaak de hoge noten maar in de wirwar van geluid haalde ik die er niet uit mijn melodie moest klinken al streek ik tegen haren in jij brak het laatste vals akkoord ontstemde de muziek vol zachtheid is nu ons touché de resonans danst in de klankkast…