Alle inzendingen over overig

Ik slip, glijd vertraagd af op mijn verplettering -- De tijd breidt zich uit.…

Elk moment is een deur die openstaat of dicht valt sommige deuren staan op een kier daar is meestal iets mee Draaideuren zwaaien koude mensen naar binnen schuifdeuren lopen op rolletjes klapdeur in je gezicht De ochtend opent haar deur de middag duurt zo lang de avond is voor liegfde de nacht sluit haar dijen.…

De zon gaat midden op de straat staan, roodgloeiend -- zijn hete adem.…

Leef in een eeuwig heden, of blijf keer op keer -- een lesje leren.…

Zout in de koeling, levertraan in de olie: auto winterklaar!…

Zij was als Hadewijch die met Nu Noch Verborgen schoonheid bood in stil geschreeuw Mystieke verzen, voor de Vlaamse Leeuw Ontwaken zou in fierheid - geen bedrog Met mercantiele munten, Veneziaanse Geslagen naar believen en behoefte Voor kooplui, dieven, handelaars, geboefte Maar het patroon van Transalpiniaanse Budgetten en berekeningsmodellen…

Is hij zo machtig? Dat geloof ik niet! Daarom -- zal hij me straffen!…

Vloeibaar pulseer ik schokgolven genot, ik jaag -- getijden in zee.…

Ik vermoed een koe in de wei 's avonds laat, daar -- die zwarte vlekken.…

De verwarming blijft koud, maar ze doet erg haar best -- Ze loeit en ratelt.…

nu haar thuisloos hart de roestige bodem van het verleden raakt ruikt zij de zoete lucht herinnert ze zich hoe stil het was dat daar de betekenis lag…

Ik ga met hem mee, opgewonden, nieuwsgierig -- vooral naar mezelf.…

Vakantie toen: storm, regen -- kon het nog maar eens zo tegenzitten!…

Lentekathedraal: wijd open staan de deuren -- van de beukenlaan.…

Gelukkig zijn is durven dansen met één been -- boven de afgrond.…

Daar stonden we dan, op een afstand, maar toch, een man en zijn gedichten en ik, een jongen nog, of net niet meer. Ik kende zijn gezicht maar ieder woord van hem was vreemd. Later, thuis, alleen, heb ik gehuild bij de gedachte dat de man en niet de woorden, de zon en niet het licht, en dat hij nooit iets anders is geweest…

Alleen. Tussen eenzame harten onbegrepen anderen begrijpend met aandacht, mijn wachtwoord de hoofdsleutel in mijn genen Spartelend deed ik het al verder kon ik nog niets als baby, als volwassene zou niemand het moeten afleren zou niemand het moeten opeisen wanneer hij zich gekwetst voelt door gekwetsten, verongelijkt door de wereld…

Ik leef mijn portie van de eeuwigheid, een kreet -- doet mij huiveren.…

Uit het hart schrijven luistert nauw, elk spontaan woord -- kan een misser zijn.…

Wat heb ik nodig? Weinig. Helaas is er veel -- te weinig weinig.…

( brocante avant la lettre ) een ongehoorde hoeveelheid zooi tentoongesteld op de markt grijpgrage vingers vonden altijd wel iets van hun gading zo was het toen en zo is het nu nog alleen heel anders…

Zon op de dakrand, eronder lijleiden wij -- een schaduwleven.…

vredig in een kalme wijk ontwaart zich onze oude school statig maar ook glorierijk sereen monumentaal symbool is de klok zo snel gegaan? unieke jaren zijn voorbij stil vervaagd uit mijn bestaan gezonken in het wassend tij yuppenschool in deftig zuid mijn plaats onder de zon nog heug ik mij het belgeluid als 't eerste uur begon stemmen…

Echt, er klopt iets niet, als je meer dan anders leeft -- tijdens vakanties.…

De vervulling van een wens is even een geluk, een goede afloop als je daarna doodgaat of een begin maakt, met iets nieuws een volgende fase of stap Voor een blijvend Happy End is het hiernamaals uitgevonden, en de troost die je ontleent aan nakomelingen met de bijgedachte dat later, ooit alles goed zal komen Totdat je begint te begrijpen…

Ik kwam iemand tegen en vroeg 'Waar ga je heen? Wat ga je doen?' Daarginds is een groot veld waar ik ga zingen om mijn ziel te bevrijden Mensen zijn van goud, sterren- stof in het grote, grote veld - eindelijk terug in de tuin 'O, mag ik met je mee? Weg uit de smog!' We tollen maar rond in uitzichtloze nevels maar heel misschien verandert…

Ik heb een winkel vol oude spullen, het is moeilijk om ervoor te zorgen dat ze niet verkocht worden aan snobs zonder besef van hun echte waarde zonder het minste besef dat die in hun geld niet valt uit te drukken alleen in belastinggeld, jaarlijks te innen voor het onderhoud en alles wat erbij komt kijken om de werken te laten bekijken…

Misschien zijn we hier ooit gestrand op de hellingen van deze bergen tussen de witte toppen en het lage land Zeker hebben we woorden bedacht om dat verhaal te vertellen en zijn we de wereld in getrokken met dat antwoord op de vraag Waar komen we vandaan? Uit de buik van de boot als beeld van onze Moeder Aarde, die geboren is waar ze…

Ik passeerde mijn ouders van veel jonger tot anderhalf keer ouder dan zij, serieuzer werd ik, grootmoeder werd ik Ervaring, mijn leven herkennen in vrienden en het terugzien in de kinderen en kleinkinderen Samen optrekken onze lichamen vertrouwd met mankementen, pijn en rommelige herinneringen En nu wil ik naar buiten weg uit het…

Ik daag jou uit, langzaam om jou heen dans ik dwars door de laserstralen heen mijn ogen laten je niet los Ik dring ver genoeg in jou door om niet meteen met je mee te gaan We spreken af voor morgen en daarna over een week Thuis wachten mijn ouders met hun dromen over mij In de stad wacht een carrière en in mijn lichaam wacht alles…