Alle inzendingen over Volkert van der G

Zij wandelde langs blauwe open luchten Langs hemels vol met zwart omrande wolken en slaakte duizend zuchten Openheid en ruimte had zij nodig De afstand des te meer De klanken van herinnering deden nog vaak te zeer Alleen met wind en met geweten met troost voor eigen ziel moet deze weg gelopen om al die pijn te kunnen gaan vergeten…

Het mooiste heeft ze voor het laatst bewaard De vedette van 't toneel, de grand old lady De grote koningin van de komedie: De première van haar stuk 'De Hemelvaart' Bestaand uit één oneindig lange claus Begeleid door oorverdovend warm applaus…

Tweedehands winkels ik ben er vaak Vergeten spullen voor een grijpstuiver mee te nemen Oude jasjes keurig op de haak Afgeschreven zijn de boek en plaat Letters die vragen om nog één keer Vanuit een luie stoel te worden bekeken Rijen liedjes op gekrast vinyl Waar tikken voelen als een warme deken Tafels staan op elkaar gestapeld…

Wat heeft ons op die morgen toch wel mogen doen lopen langs de Regentesselaan, waar ons de blaren om de oren vlogen? Waar kwamen we in 's hemelsnaam vandaan? Hoe dan ook, er kwam een mannetje aan waardoor je blik opeens werd aangezogen, een en al zwarte hoed en zwarte ogen, voorzichtig schuifelend, - en jij bleef staan. Kloos, zei je, toen…

Je kijkt net de andere kant op Alles glijdt onder je vandaan Je denkt in je hoofd Hoe het verder zal gaan Je kijkt in de zaal En de plek waar je wil staan Je kijkt in de lucht Je ziet de volle maan…

Een knijper die de was niet op laat hangen Zodat de wasser weet: de regen komt! Techniek is soms nog iets wat ons verstomt En naar hogere bestemming doet verlangen Zoals een auto die niet wil gaan rijden En zo een ongeluk dat komt weet te vermijden…

rondeel Aanstonds, toen ik wakker werd, Scheen de zon mij in de ruiten En de vogeltjes daarbuiten, Van nabij en in de vert, Sloegen, 't bekje opgesperd, Aan het zingen en het fluiten, - Aanstonds, toen ik wakker werd - Dat de englen met hun luiten Niet zo vrij en onbenerd*, - Als de doden 't oog ontsluiten - Hunne vreugde kunnen uiten…

Voor faam hoef je echt niet per se te leven Ook dood liggen er mensen aan je voeten Die vanaf komende week proberen moeten De Peace van Converse 'ns een kans te geven De eerste keus gaf pas een echte kick, maar Toen bleek 'Nike en Tina Turner' niet beschikbaar…

De Brit heeft z'n progressie weer bewezen De mensenembryo mag er gekloond Omstreden, maar de uitkomst wordt beloond Door ziektes zonder kuur te doen genezen Ze staan ook met nog wat anders aan de top: Je kunt er al de kerstafdeling op!!…

Haat, nijd, geweld… het intolerante ‘zijn’ ’s Werelds snelle leven, vol egoïsme en venijn Normen en waarden, de grenzen verlegd Ons eigen gevoel… is het nog echt? De verlegde grenzen overschreden, bekeken met angst De massa kijkt toe… wie is het bangst? Afgekeurd met afgrijzen, maar wie staat op? En geeft het teken: dit gaat te ver, STOP!…

op m’n vraag hoe het met haar gaat zegt ze bedrukt ‘ik ben mijn leven kwijt, misschien wel verloren’ we lopen samen door de tuin, ze bukt zich, plukt een bloem in haar gelaat verschijnt ‘n lach zij heeft het leven weer betast de geur nog lonkend geroken…

De drempel half belopen haalt het licht in de kamers. De ochtend schrikt met nog slapende gewrichten. De nacht kleedt zich om in de kasten van het huis. De ene voet voor de ander in de ene dag op de ander. -------------------------------------- Uit: 'Zandloper', 1997.…

't Was buiten stoffig, warm en druk Door 't hete zonneschijnen, Maar ik zat neer in stil geluk Achter de dichte gordijnen, In 't rustig, gedempte licht Dacht ik alleen aan mijn doel en mijn plicht. Maar toen zij de kamer binnentrad, Waar ik stil te werken zat, Over mijn boeken gebogen, Toen viel een straal van het zonnelicht, Over mijn…

Uren tikken langzaam weg Het wordt steeds sneller nacht De voetstappen maken weinig sporen Langzaam kom ik op kracht Verloren Ik blijf altijd zaaien De wijsheid heb ik soms in pacht Zoek naar iemand die mij kan horen Langzaam kom ik op kracht Verloren Ik ben op zoek naar handvaten Niet specifiek naar de macht Kijk in…

aan de oever van de wiel fluit ik het oude zonnelied over zuster aarde en water, broeder zon en wind de kloosterkat komt naar me toe, spint haar plekje in mijn schoot ik streel en noem haar schuchter zuster poes…

Jezus, de laatste der nachten, Ging naar de hof der olijven, Liet zijn discipelen blijven Buiten de duistere gaard; Toen koos Hij drie uit hun midden, Met Hem te waken, te bidden, Maar door het bidden en wachten Werden hun ogen bezwaard. Kon dan niet één met Hem waken ? Eén in die smartelijke uren Met Hem de droefheid verduren Van Zijn…

gaandeweg verzacht de rijpe zon het land in vloeiend avondrood verwoordt de einder wat onbenoembaar is vouwen mijn handen zich tot heilzaam gebed…

Ze gaan de vaste volgorde ontbinden Hoewel ze vast nog jaren kunnen vullen Met recycling, want veel oude auto's zullen Zich nu toch niet meer op de weg bevinden Maar het veilig rijden knapt er wel van op Als je rondrijdt met een nummerplaat met 'BOB'…

In mijn catacombe-stem in de echo van hoog naar laag en andersom A singer I am not Kon ik zingen zonder muziek en taal in het oor van God een speld laten vallen.…

Op zaterdag begint de omroep MAX Charles Groenhuijsen komt vast bij 't journaal Het nieuwe Glamour-blad gaat nationaal De strippenkaart wordt flink wat duurder straks Veel nieuws en anders, maar bedenk u wel Ooit komt alles weer op marktplaats.nl…

rond het klooster in gewijde stilte schuilt het land in nevel en mist lijkt de tijd met rust gelaten ontwaakt de dag in zuiver licht…

Ik heb van binnen vele lagen Die je niet zomaar dichtvouwt Ik stel geen pompeuze vragen Jouw verhaal laat mij soms koud Alleen Ik heb geen hart van steen Ik heb ook geen kop van hout Ik kijk altijd om me heen Aan eindes knoop ik een touw Alleen Alleen zijn in mijn diepste In de grond van mijn hart Daar wil ik zijn het…

Huisdier zijn betekent álles geven Er klinkt een blaf om stressrelief en rust Niet zomaar stilte; klanken zijn een must Voor kalmte en balans in 't hondenleven Een hit, die hondenlounge ontspanningsplaten Dat lijkt me nou muziek om uit te laten…

dat alles louter lucht is, slechts het najagen van wind, lees ik in ruisende woorden van een wijsgeer die bevlogen waarheid spreekt sla de bijbel nederig dicht, sluit de oude Prediker in mijn rusteloze ziel…

Op je blote voeten rennen, langs de zee, over het strand. Samen leeuwen, tijgers temmen, en dan zwemmen, hand in hand. Onze rijkdom is onmeetbaar, en iedereen die geniet mee, als we varen in de slagroom, en zwemmen in een suikerzee. Iedereen mag met ons meedoen, hoe meer zielen hoe meer vreugd, Iedereen kan hier fijn spelen, in een oneindige…

De schoolkantines bieden weinig goeds Want hoe houd je je clientèle binnen? Dit snackcontest is enkel maar te winnen Met een onbeperkte hoorn des overvloeds Zorgwekkend, maar de ernst is nog te sussen Want Vlaamse Liga zit er nog niet tussen…

Elke keer denk ik weer Heer het valt waarachtig toch niet mee. Ik redeneer en constateer dat mijn psyche is in twee. Begrijp mij God 't is geen gespot al mijn kritisch vragen. Evenmin heeft het zin om bij wie dan ook te klagen. Vaak gedacht in de nacht is het fictie of een feit. Ik ervaar weliswaar steeds meer uw aanwezigheid…

It systeem is wer yn oarder Nei in tige slimme fout* Is wat de Fries straks veel aanschouwt Velen registreerden al een order Van Windows in 't Friese dialect Die de errors in de eigen taal verstrekt…

tussen bloesem en vallend blad verwaaid, schijnbaar verloren schuilen nog tastbare sporen van vroege kinderjaren vol onschuldig verlangen nog heimelijk geloven in oude verhalen en prille dromen hunkerend naar geborgenheid tussen bloesem en vallend blad in het snel vervlogen leven is het broze kind…

Ik hoorde uw voetstap naadren op het pad, ik wachtte en zag u na een korte poze. - Hoe geurden 't dennenbosje en de rozen! - Toen gij mijn open woning binnentradt. Gij waart dien avond toen gij tot mij kwaamt, o dood, niet overmoedig, niet vermetel. En toen gij plaats naamt in mijn zachte zetel gelijk een knaap, zo schuchter en beschaamd.…