1490 resultaten.
irisdame
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 309 nog steeds verborgen
achter de thans woekerende iris
aanschouwt zij de rimpelstroken
rond haar geloken ogen
in het spiegelglas van haar serviceflat
de handschoen over haar knoken
tegen 't jichtig reumavuur
herinnert haar het verloren uur
dat zij nog het mes hanteerde
voor het avondeten
vlak voor hij thuis zou komen
de straten stromen…
Skylge
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 151 Schilderijen hangen daar
van een hoge hemel neer
keer op keer verandert
beeldend zacht het oog
breed en rustig mijn wil
stranden blauw ingebed
de branding van het leven
sereen toch verzandt de vloed
op onnoemlijk veel waarheden.…
vertragischt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 269 ze haken zich Siamees in elkaar
twee verloren zielen die dienen
wat ooit eens geweest vandaag
het leven laat gevoelen
tijdens de laatste tango
het vuur brult laaiend op
tussen de wervelpassen door
de magie volop herlevend
voelen ze zich weer even
mens in elke wereld met
een deugd in iedere twist
te lang zwegen ze toen
praten nog kon…
ongezien
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 611 op de korrel, snel
zo wil hij er van af
ook zijn geweten belust
op een moment van rust
ze weet haar lot
is wat het moet zijn
niet gekozen toch daar
altijd te vroeg
zoveel nog te doen
het einde te gewaagd
bedenkt een dodelijk man zich
in haar ogen moeders wil
voor het vagevuur te pril
niet langer door het leven
gevreesd geeft hij…
Siberisch koud bevonden
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 330 welkom in Siberië waar
de plicht verplicht bestaat
bij eindeloos sneeuwgetij
het water warm te schenken
aan wie daar gewoon om vragen zou
dit land bestaat erin
rijk te zijn in alles
waarvoor het gekend
zomaar uit te delen
in de vorm die helpt
al heerst er soms wat droogte
ieder hoogseizoen zijn mind're kant
dan komt dat ander bod
wat…
moderne tijden
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 275 tot zo en dan gewoon
puur op karakter zij
aan de vaat en hij
alleen met zijn verlangen
een droge vaatdoek in de hand
elk kopje een gedachte
nat achter het oor
zij alhaast in dromenland
de nacht alvast in het hart
vertederd door het keukenneon
hij droogt wel zijn verlangen
als een Robin-theedoek-Hood
tegen al het eigentijdse bloeden…
klein retoriekje
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 417 zullen we dan maar
blijven wachten, nachten lang
palaveren over het leven
dat het toch zo schoon
en onderwijl wat adem halen?
zullen we dan maar
de uren gedogen die ons resten
samen nesten en de eieren leggen
die ons verstand zo prachtig
en nadien alles weer vergeten?
of zouden we de volmaaktheid kennen
onder al wat is gewoon verborgen…
uit het hart
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 470 hun tempel in goud
temidden het bruin der bergen
schittering onder loden zon
op haar lokroep tot over de horizon
miljoenen uit hun schulp
ter openbaring hunner wereld
haar ingewanden opengesteld
consumering binnen haar muren
het hoogste goed der net gehuwden
met menig zaad geplengd
voor ‘t eerst op koud plavuis
onder 't oog van niets gezien…
FV - aanzoek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 2.996 ontelbare dichten schreef hij
het onderwerp verscholen
in een letterwoord van
eenstammige grepen en
afgebakende abc-termen
om dan, toen het moest
de zinnen verloren waren
weggelopen van de man
die zo nodig en eindelijk
het één en meest belangrijke
om dan stil te worden
deze woorden zullen niet
gerecycleerd, eenmalig zijn ze
zouden…
dromenvanger
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 382 op het talud overdag
luistert hij, gedegen man
naar de bevelen links en rechts
ten uitvoer te brengen wat
uitvoering werd opgelegd
niet voor niets is hij
de gids voor wie geleid
het doel wil bereiken
in de sterren reeds gesteld
en ook naar waarde ingeschat
na het landen van de zon
onder het eenzaam geluid
van koor na koor verstomd…
effie zonder
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 352 jou pluk ik
elke nacht
zo zacht
de buren weten
niets, jouw pracht
op water, op de schouw
water ieder uur
en tranen
altijd weer
als ik je sterven zie
zo zonder wortel…
aangekleed
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 524 sla!
bezwijkt zijn hand
de zwaartekracht van haar wil
een wereld van verschil
tot stilte
ze is bijzonder
in staat tot leven
hij wil, hij moet
en zal begeven
ooit vergeven
geel, rood, blauw
geen kleur zal haar nog
sieren uit liefde uitgedeeld
geen klap nog ergens terecht
haar ogen
niets meer dan ooit
een blik in moeders ogen
hij…
voorgespiegeld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 300 de strak geknoopte das
twee woorden per uitdrukking
noch de dure polsen geur
verbergen ook maar iets
van de man
elke ingekorte nagel
afgebeten zin noch ooggeknipper
er staat een verhaal dat
niemand kan ontwijken
net zo min een pas gedoopte
het water kan vergeten
nog blinkend op het hoofd
hij zet een ontzette pas
achteruit, geen afwerend…
gedichtenschilder
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 362 zou hij een schilder zijn
dan nam hij telkens weer
het penseel ter hand om
neer te strijken wat zich afspeelt
achter die werelddronken ogen
waarmee alles geobserveerd
nu eens met lange halen
onderstrepen wat moet bekeken
dan weer met ontelbare stippen
zijn zware puntjes op de i
af en toe gewoon de spons
als het allemaal wat luchtiger
het…
contra ana
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 846 hier sta ik dan
dit prachtig lijf gekneed
naar het beeld dat ik
en ik alleen voor ogen heb
het beeld waar ik nog in geloof
dat ik soms wankel
ondersteuning nodig heb
en haren dons soms
slechts een beproeving
die ik rauw wel lust
deze overwinning is er
opgedragen aan het hoekje
dat ik diep in mij nog weet
zo ongeschonden
en bovenal…
zijn afkomst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 492 één leven, dat heeft hij
te geven, van geboorte tot
ongeboorte, die ene korte zucht
van een kosmisch langverhaal
dat nooit een grens heeft erkend
niets ervoor, niets erna
hij accepteert het niet
gelooft niets van het iets
omdat het zou bestaan
en wat dan, onbestaan?
dus leeft hij zijn dagen op
te vullen met daden
groots en klein, veelal…
Nu jij er niet meer meer bent
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 657 De leren bank
oud en versleten
loert mij wat
wezenloos aan
wil mij niets
laten weten
van al wat
hij heeft verstaan
De tafel waaraan
we zaten
is zo ijzig stil
jouw woorden hangen
nog aan de muren
als ik ze horen wil
Het bed waarin
we samen lagen
omarmt ons niet meer
de leegte naast me
voelt als een afgrond
jou niet hier te weten…
baaldag
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 935 hij gedraagt zich als
een roestige spijker
die eerst het hout verteert
waarin hij ooit geslagen werd
dan zelf in tweeën splijt, hij is
weggegooid vakmanschap dankzij
wat zure regen van elders
de glimlach is verdwenen
naar het land van ooit
hier regeert alweer nooit
regent het buiten buien
alsof er geen zon
alleen maar wolken
de laatste…
uit haar zicht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 449 zij is de man
genegen, hij die haar
hart hardhandig veroverde
spelt ze de aangename les
alsof ze al jaren
niet voederen, ze weet het
en toch strooit ze stukjes
geeft kleine rukjes aan
de honger van een verloren vent
die ooit anders was gewend
nu denkt in stoer en hey
niet met mij
zij maalt niet
maar draalt ook niet
wat binnen gehaald…
over het graf
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.138 hoor dan, de wind huist
in de bomen, onbesuisd
speelt ze de bladeren
op een kleurrijk hoopje
waar kindervoeten vrolijk
verder met hen dansen
in het park de mensen
meestal op hun eigen kluitje
met verhalen vol herinneringen
aan al die hen reeds voorgingen
in waarnaartoe iedereen ooit
eens zijn weg zal moeten gaan
de laatste dag van oktober…
opoe
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 190 lange stroken vel
over uitgebloosde kaken
ze maalt het leven
tussen haar afgebeten kaken
en maalt niet om de spuug
die sporen trekt
naar d'r behaarde kin
de veranda kraakt
in dezelfde oude voegen
wanneer ze opstaat en fel
haar vuist de lucht in gooit
geen vlegels in haar hof
ook niet vandaag
oma doet niet altijd
een tukje na de noen…
goor hoor
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 510 liefdeloos, het woord alleen
te grof voor de dag
die vuig straks op ons wacht
het vuil te verneuken
dat zelfs de regen niet
kijk me in de ogen
en zie dat wat ik zei
op en top gemeend dus
zwijg nu en spreid
dat bed voor ons
over deze nacht
meer mag je niet
en ik ook niet…
kleine zieligheid
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 643 het is niet omdat
maar juist vanwege
in stilte rusten
zal je nooit
en verder
leven ook wij
slechts schimmen
bij de herinnering
aan al wat wij zoal kunnen
dus nee, toch niet
zwijgen doet er niet toe
meer nog, zwijgen pas
kindermoord, maar dan echt
met voorbedachtheid beraamd
omdat het spreken toch
veel te moeilijk…
wij twee
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 318 een opgestoken hand
van de overkant van
een opgebroken straat
zomaar onverwacht staat
de buurman te zwaaien
voor het eerst na maanden
laat de wereld maar groter
hier verkleint ze elke dag
hand over hand
per knipoog ook
of even de deur tegen
en mag er suiker bij?
tegen de kranten in
verzuring tot begroeting
getuigt het leven hier
van…
In retraite
gedicht
3.0 met 25 stemmen 32.271 Stilleven, waarop ik mij blijf bezinnen:
het bord met mes, broodsneden op de schaal,
het helder glas bezij mijn oud missaal,
en rode meidoorn op het tafellinnen.
Het koele zonlicht schijnt sereen naar binnen;
de wielewaal zingt hoog en madrigaal,
accoord met het Gregoriaans koraal;
en ik wil vredig mijn ontbijt beginnen.
Maar onverwacht…
verdrietige liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 488 bij elke aanraking
groeft hij echo's in zijn hoofd
gigabytes aan data
voor de dag dat zij
soms aarzelt hij, dan trilt
zijn bovenwimper licht
in twijfel over het moment
hier maar vast te houden
om dan toch
hij leeft hun liefde
gisteren het aandenken
aan een morgen die
misschien wel nooit…
nachtvers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 347 het uur van de wolf
straten gehuld in het gehuil
van blitse wagens
dit duister dient niet
om te slapen
er moet overdacht
in de nacht beslecht
dat bij zon alles goed
of toch genoeg verlopen
volgens wat verwacht
hij neemt zijn pen
getuige tot verstillen
van wat geweest
voorbijgeraasd alweer
en af te leggen kleed
voor de naakte rust…
Liefste
gedicht
2.0 met 125 stemmen 51.293 ik leg mijn handen
op het water, voor jou
bega ik sneeuw,
die naderhand gevlogen,
snijdt tot op de huid,
de riem van wind, aangetrokken
en smal het bed van slakken,
de natte voeten onderin,
de lucht die warm en zwart,
vol van ijzer, aanbreekt -
als - weleer.
-------------------------------------
uit: 'Vlammend Marmer', 1984.…
door de tijd gejaagd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 510 ons verhaal staat hier
even op papier, maar vroeger
toen wij niet schrijven konden
maar gelezen aan de kleuren die
zo vrij en uitzinnig gegeven
je bent gewoon geworden
kent de rij, de keuterboerderij
oogst alleen maar meer
moderne tijden
waar ze zijn gebleven
je handen op m'n lijf
zo stijf, ik zal ze weren
als de pest in een postpakket…
porno of erotica
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 3.062 op de man af
of hij porno schrijft
misschien erotisch dicht
blijft hij droog
op zijn vlakte
thuis, de deur gesloten
zweept hij zich al eens
een spierscheur op zijn geliefde
die blijft vragen zelfs smeken
om ja, nog ja, meer ja, oh ja
en als de lichten dan
gedoofd, de wonden van die dag
gelikt
- ze kreunen soms met twee -
blijft alleen…