Netgedichten

netgedicht (nr. 17.414):

moderne tijden

tot zo en dan gewoon
puur op karakter zij
aan de vaat en hij
alleen met zijn verlangen
een droge vaatdoek in de hand

elk kopje een gedachte
nat achter het oor
zij alhaast in dromenland
de nacht alvast in het hart
vertederd door het keukenneon

hij droogt wel zijn verlangen
als een Robin-theedoek-Hood
tegen al het eigentijdse bloeden
is hij best bestand

hij bespringt pas als
alle lichten zijn gedoofd
met genoegen
en zeer genegen
een echt moderne vent