klein retoriekje
zullen we dan maar
blijven wachten, nachten lang
palaveren over het leven
dat het toch zo schoon
en onderwijl wat adem halen?
zullen we dan maar
de uren gedogen die ons resten
samen nesten en de eieren leggen
die ons verstand zo prachtig
en nadien alles weer vergeten?
of zouden we de volmaaktheid kennen
onder al wat is gewoon verborgen
achter de grenzen onzer ogen
oren, neus en geest ook
de grenzen aan de wereld?
zullen we?
zouden we?
of moeten we dan maar?
Zie ook: http://vlinderman.blogspot.com
Schrijver: Frans Vlinderman, 3 oktober 2007
Geplaatst in de categorie: algemeen