Alle inzendingen over familie

De baby slaapt en zijn vader slaapt, de witte kater wulps tegen hem aangevleid op de divan. Het huis vol suizend geluid het licht komt gesluierd de kamer binnen en in de keuken komt de waterketel ruisend klaarop de gloeiende plaat. Voorzichtig schenk ik koffie op niet overhaast en niet te traag maar in het juiste tempo. ------------…

Knalrode lipjes die amper een woord uitbrengen kleine handjes vingers zo klein geen woorden voor alleen kijken en lachen…

Zoals zich in het voorjaar soms nog één bruin appeltje verbeten vasthoudt aan de tak die bijna weer in bloei staat zo hangt zij aan het leven. Kogelvrij door crème en rouge maar met het vaag vermoeden dat de dood loert door het sleutelgat. ---------------------------------------------- Uit: 'Oranjebal', 1975.…

Toen de schemering de mensen naar binnen riep en het licht gebroken deze dag verliet, opende ik met groeiend verlangen de deur die een toegang tot het onwaarneembare schiep. Ik liep over de lege straten en keek door ramen naar binnen, waar mensen voor de tv zaten en niets vermoedend hun avondeten aten, terwijl ik keek en ik stelde me voor…

Vader en moeder vergaan niet in de tijd hoewel je steeds minder op ze leunt des te meer je ze benijd En als het moment daar is gekomen en je ze het hardste nodig hebt als je ligt te vechten op intensive care Dan zitten ze trouw aan je bed Ouders blijven je beschermen met mijn hand in de zijne was het weer als vroeger Zij moesten nachtmerries…

Als normen en waarden, bij de geboorte, al worden meegegeven, valt er misschien met de fámilieband ook ooit nog wel te leven. Want hoeveel familie's zijn er nú voorhanden, die alléén maar praten over dóórgesneden banden?!…

Het woord wordt vaak geassocieerd. Met feeks,heks een vervelend mens Maar dat is echt verkeerd. Ben juist blij dat ik haar ken. Ze heeft me vaak geholpen. En biedt een luisterend oor Voor de kinderen een lieve oma En daar bedank ik haar ook voor. Maar wat is ze voor mij, een moeder? Nee,daarvan heb je er maar een. Soms is ze een soort…

Vanuit een dakraam Staar ik naar een plein Waarom zou het nu anders zijn? Brood ligt op de stenen Meeuwen en duiven vechten erom Waarom zou het anders zijn? Had ik maar brood waar ik op af kon Was er maar iets om voor te vechten En te vliegen in een groep Waarom zou het anders zijn? Vanuit een dakraam Staar ik naar een plein Mijn familie…

Oh Broertje van mij Ook al ben je de oudste van ons vier Je bent een gevaar Voor jezelf en voor mij Je ontneemt mij mijn plezier Wees toch eens klaar Wordt toch eens vrij In plaats van schoppen naar iedereen Kijk toch je been Vol blauwe plekken Je vloer vol vlekken Je kranen die lekken Je naasten die verrekken Jouw kar nog te trekken…

Soms loop ik 's nachts naar het Victorieplein, Als kind heb ik daar namelijk gewoond. Aan vader hand zijn zoon te zijn, Op moeders schoot te zijn beloond Om niet. Om niet is het, dat ik hier ga, De vrieskou in mijn jas laat dringen, Alsof de tijd zich ooit zou laten dwingen, Terwijl ik roerloos in de deurpost sta Om thuis te komen. En zo…

Even ben ik er geweest in die korte koude dagen wollen borstrok, kachel aan een liedje nog, dan moet je slapen gaan Even zomaar langs geweest ik zag twee mensen in een tuin haar grijze hoofd, het hoge gras alles was zoals het was Even mocht ik binnenkomen in een leven haast vergeten kom mee, dan gaan we vlinders vangen de warmte van die…

Opa had een smederij smeedde boeren-ploegen paarden stonden in de rij voor 't beslaan van hun hoeven. Tijdens het ijzer smeden stond hij in een vonkenregen met gaten in zijn kloffie Opa kon er tegen... Maar als hij schaftte verbrandde de vurige man zijn mond aan hete koffie ...en Oma glimlachte.…

zo dicht ingebed in de schelp van je schoot kraaide ik op het klikklakken van de koekoeksklok het fluweel in je stem kleurde nooit buiten het lijntje van je harlekijntje gedragen door je melkzachte handen was ik te klein voor de wereld maar voor jou toch een beetje groot vleugellam in warme armen luisterde ik naar je wijsje van het sijsje…

Ik zie de foto waarop wij staan mijn zussen en mijn broers Broer bert is niet daarbij hij stierf, nog jong zo plotseling in mei Onze ouders zijn allang gestorven, te vroeg nu ik zoveel vragen heb Over leven en gewenste dromen in hun hart Het lijkt zo lang geleden soms als vandaag Dat wij kinderen aan de lange tafel vochten om een…

Nog lang geen 1 jaar nu al kunnen staan je beentjes die al lopen gaan stap voor stap om de tafel heen in jouw wereld zo klein dat alleen voor jou mag zijn Acht maanden jong weet je dat je bent nu al een schat Je bent nu al een ondeugd twee donkere oogjes kijken mij aan vragend, laten wij knuffelen gaan lekker samen op de bank eerst…

Zuslief heeft haar droomhuis Een droom van achttien jaar Alleen moet er veel gebeuren En is het nog lang niet klaar Met de handen in het haar Belde ze over de spoedklus Ze zag het niet meer zitten En dan zijn we er “allemaal” dus Met messen en steekwapens Plamuurmessen en beitels Zijn wij zussen en zwagers Tot de aanval overgegaan…

als de waarde van mijn woorden tot het nulpunt is gezakt en de hoogte van de vriendschap door de tijd is afgevlakt is het tijd om te vergeten dat mijn naam jou nog iets zegt en dat ik ooit zal weten waar de oorzaak wordt gelegd als het verdriet om een verleden tot verbittering heeft geleid en het zaad van haatgevoelens opgroeit tot zinloze…

Vandaag op de sterfdag van Mam Iedereen heeft vrij en is gekomen Met zijn allen naar het kerkhof Lievelingsbloemen meegenomen Een mooie koude maar zonnige dag We zijn niet verdrietig of bedrukt Zijn Pap en Mam nog altijd dankbaar Dat niets ons uit elkaar heeft gerukt Daarna aanschuiven aan de eettafel En maar praten over Pap en Mam Herinneringen…

laten we samen strijden broeder tegen de zwarte draak we hebben elkander verzwakt voor zijn grijpgrage klauwen laten we vanonder één schild de puinhoop vlammen overschouwen en met twee zwaarden hakken tot rust uit zijn groene aders bloedt laten we samen over de middenweg tussen hart en hoofd ronddolen zodat we telkens met één oog door…

Zachtjes tikken seconden de naalden rond langs pennen groeien patronen van de jaren waarin je onbelemmerde liefde is te ontwaren tussen de lijnen en motieven van de achtergrond langzaam lussen de uren zich uit knopen tussen stille handen, die op zichzelf gelaten automatisch doorgaan als je lippen praten stellen wijsheid, strikken kennis, blijven…

ik zie je vingers dwalen, handen kunnen ook geen woord vertalen je laat de binnenkanten zien met het eelt van veel misschien je hangt geesten aan de muur loopt op stof van verre schapen in uren voel je nog geen duur je weet dat honger zal doen gapen je ziet wanneer de mannen gaan bent klaar als ze weer komen je schoont de kinderen en…

Als ik weer een kind was Dan zou ik de wereld nog niet kennen Niets weten van verlies en strijd Dromerige kindertijd Als ik weer een kind was Dan speelde ik mijn dagen vol Nog niet geperst in een andere rol Vertrouwend op mijn eigenheid Dromerige kindertijd Vaak droom ik over die voorbije dagen Naieve onschuld, er bestaan geen vragen…

Vanmiddag een familiefilmpje gezien. Oom Karel niets vermoedend in een bootje bij Loosdrecht. Drie weken later was hij dood, niet meer vatbaar voor celluloid. Hoe goed zou het zijn een filmpje van zijn sterven te bezitten als operateur zijn laatste adem af te draaien vertraagd het stollen van zijn blik, het vallen van die hand langs ijzeren…

De navelstreng, die mij met jou verbond, is losgemaakt. Niet abrupt, zoals bij mijn geboorte, maar één voor één zijn alle vezels losgeweekt. De laatste tijd van jouw bestaan is ons bestaan. Nooit was ik dichterbij Nooit was jij verder weg dan half begonnen aan jouw grote reis. Half hakend naar het aardse leven, half verlangend…

Zondagmorgen, het is 6 uur ik ben helemaal alleen mijn uurtje van de dag ik zit, ik hoef nergens heen Zomaar even zitten, gedachten die zweven bak koffie, onvermijdelijke peuk ik kom langzaam tot leven Een ongekende luxe geen radio, MTV of TMF het is stil in "'t Zooitje" van tijd geen besef Ik zou ze niet willen missen écht voor…

1. Rechtop staat zij met naast haar zittend op een stoel haar broertje onder haar rokje dalen pijpjes van een linnen broek met kant tijd 1870 mijn moeder's moeder tien jaar oud Zij huwde een nietsnut kreeg zeven kinderen stierf in 1925 aan anemie en de inflatie Ik ben haar dubbel kwijt: in 1943 roeide Puls haar foto uit 2. Het…

Je was zo trots toen ik ter wereld kwam. Je riep: "Eindelijk een broertje, mam". Dat was wat jij al drie jaar wilde, je was zo blij toen je me op tilde. Samen spelen en opgroeien, oooh, wat moest ik daarvoor bloeien. Want zoals zo vele kinderen, gingen wij ook elkaar erg hinderen. Spelen veranderde in ruzie en vechten, Ik moest het daarbij…

Wij zussen hebben altijd een workshop zo noemen we het voorlopig maar Pasen Pinksteren Kerst noem maar op we zijn dan weer gezellig bij elkaar We maken dan vier mooie bloemstukken voor vijf innig geliefde mensen hiermee willen we de pijn onderdrukken ik kan geen liever zussen wensen Al zijn we samen door een hel gegaan zoveel verloren in…

Mijn oma is erg lief Ze doet ook nog veel dingen Mijn oma is erg creatief Haar moet je niet dwingen Met de familie mee op vakantie Maakt niet uit waarheen Met de caravan en de garantie Met ons was ze niet alleen Op je verjaardag krijg je een kaart Speciaal door haar gemaakt Ze is echt nog niet bejaard Zij is gewoon volmaakt Zonder…

Mijn oma was een mooie vrouw met dikke zwarte haren Die haren kamde ik heel trouw Het was net dik zwart garen. Ze was bescheiden en heel net En vaak mocht ik logeren Haar haar was in een rol gezet maar 'k zat altijd te coifferen En als het dan weer bedtijd was Ging oma zich omkleden in een lange nachtjapon, kwam zij naar bed geschreden…