inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.137):

Mijn voorouders

Ze zijn tot naam geabstraheerd
waaraan wat data zijn gehangen
geen gezicht

hun rustplaats is de aarde
ergens overal
als stof in wind
en slik in regen
omgezet tot hout
en weer vergaan
in weer en wind

zo kom ik ze vaak naamloos tegen

Schrijver: Gerard Castricum, 31 december 2004


Geplaatst in de categorie: familie

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.935

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)