Alle inzendingen over Bakker

toen was niet alles beter je was eraan gewend er was een tijd voor de melkboer een tijd voor de bakker ze kwamen aan de deur moeders wil was wet en soms die van vader regeerde als een huisdespoot het verlangen naar later wordt nooit meer zo intens beleefd de zondagen nooit meer zo lang de kussen van Annemie roepen nog gras en stenen tot…

Honger kennen we -hier- niet meer 'Wij hebben trek' zoals ik van mijn ouders leerde Hun oorlog nog verser dan brood in hun geheugen Wij keren -dagelijks- weer bij 'warme bakkers' met hun broden Vloer-en volkorenbrood meergranen en zonnebloem worden ons -handwarm-aangeboden In vurige ovenmonden mogen we blikken prikkelende…

De visser vist geheimen uit de zee toch is de spoeling dun want alleen de mooiste neemt hij mee De bakker ziet zijn kans schoon om zijn vleugels op te leuken want hij zegt altijd: gewoon is maar gewoon De koster schildert wolken van weleer zijdelings hangend aan de kerktoren smaken zij alleen maar naar meer De barmeid borduurt in de lucht…

dropjesverslindende touroperators vergapen zich aan hartmassage / bij de bakker / in de bagelstore om het even wat je inlijft een vorkje prikken naast het pleintheater: hij floot de honden en zij zag de valk stijgen diepte lachend iets op uit de zak van haar lief - prikt sushi - betaalt de nekmassage (...één litertje zuurstofrijk bloed…

Maar toen hij 's avonds in de maan- overgoten kerstetalage van zijn tuin heenkeek over het poedersuikeren gazon, de borstplaten vijver, de marsepeinen beelden op hun sokkels van fondant, knorde hij voldaan: 'het kan niet anders of de Schepper moet een bakker wezen'. ------------------------------------- uit: 'Parmentier', jrg. 13, nr…

Ik heb me fraai Uit de dienstplicht geluld Nee hoor, dat kwalijke Militaristische Heeft mij destijds al Met huiver vervuld Marco Bakker (Scheidend commandant van de strijdkrachten Dick Berlijn ziet wel wat in herinvoering van de dienstplicht.…

klankvolle symfonie gevat als een sprankelend lied dat ik zong alleen voor hem die ik zo liefhad de klanken klonken zoet en sereen hij proefde het als bitter water die zijn vergetelheid onderdompelde zijn dorst naar realiteit niet lessen kon mijn tocht was zwaar, elke stap voelde me leeg als een pelgrim zonder boodschap * Anneke Bakker…

De blauwe vogels op het dak zij waren de idolen van onze zomer lang die wij versleten in gemak Ik bracht je eersteklas bonbons en bosjes capriolen en van de bakker om de hoek ons zonnebloemgebak Zo gingen wij de zomer rond op zonverliefde zolen en niemand die ons miste of de liefde onderbrak Ik kuste zacht je huid die ik bestreek…

of moet ik zelf bakker worden, banketbakker d'excellence? ---------------------------------- uit: 'Een langzame val', 1991.…

de winterzon schijnt mooi, maar het kwik blijft onder nul op weg naar de bakker zie ik een man half-opgerookte sigarettenpeuken oprapen en in een sigarettendoosje stoppen in de zondagskrant lees ik dat de directeur van een Brusselse vzw achttien jaar lang 1000 euro per dag verdiende de winterzon schijnt mooi, maar het kwik blijft…

brein alleen wanneer immens verdriet of pijn nog vraagt naar het waarom wordt stilte uitgedaagd ligt het schreeuwen voor de hand dan verlang ik naar intense rust met gesloten ogen vraagt het gemoed geen mededogen waarin ik verzand veerkracht is soms schijn doch het antwoord zegt dat men naast broosheid ook sterk kan zijn * Anneke Bakker…

dijk van een man Hij is ook een alcohollust Hij heeft te hard gereden Hij heeft daardoor gedood Hij is daarvoor gestraft Hij is daardoor besmet Hij voor het, zijn leven Hij verdient geen straat Hij verdient geen laan, weg Hij verdient zelfs geen steeg Hij verdient zijn loon Hij en zij zingen het wel uit Zij, Willeke van Ammelrooy en Hij, Marco Bakker…

De tijd glipt gelijk graan door de handen van de molenaar Malen Kneden Bakken Brood.…

herinnering aan verloren tijd de smaak van weleer die je terug vindt in de geur van het verse brood dat de vrouw van de warme bakker stevig tussen haar borsten geklemd houdt 'melancholie is het vullen van ledigheid' of het zoeken naar een medicijn voor naderende pijn zoals het kneden van deeg met blote handen een proces is voorafgaand…

Als op een dag de moord in mijn handen slaat de hond najaagt over straat worst van de slager niet meer veilig is rondkleumt de bakker zijn warme melkbrood niet meer slijten kan de straat uitgestorven raakt de bom gevallen is moord zichtbaar in scheef gezakte raamkozijnen laat ritme licht en liefde overblijven muziek weerklinkt wat vriendelijk…

Waar velen zich staan af te jakkeren om hevig zwetend kilo’s kwijt te raken, laat ik mij elke maaltijd lekker smaken door simpelweg te sonjabakkeren. De haring vreet zich ondertussen vet en levert zo de visboer topomzet.…

't Gaat slecht met onze zuiderburen, eerst de premier; nu is de koning brekebeen. Waar moet dat met dat arme volkje heen... straks moeten ze vervangers huren. In naam van de verkeersveiligheid.... misschien heeft Vollenhoven tijd.…

Nieuw is uit, bij ons in Nederland Na Heinsbroek heeft ook Nagel geen vertrouwen electoraal het langer vol te houden en zet zichzelf voor langer aan de kant. Ik denk zo maar, dat alles is beslist... Dit was de laatste nagel aan zijn kist.…

Ik stuur U slechts één hartekreet, 't moet... een n vergeten, ja dat weet ik wel maar er is reden dat ik dit zo spel; ik heb slechts één hart dat hiervoor bloeden moet. Ik blijf de regels consequent negeren. U kunt ook dit sonnet dus annuleren.…

Ik zag er nog geen één op straat, vandaag de echte Zwarte Pieten zijn verdwenen, misschien namen ze allemaal de benen.... maar waar naartoe; dat is de grote vraag. Ik ben gaan zoeken en ik zag al vlug hun petten ik keek TV : Srebrenica enquête !!!…

Eens zat een jongen met zijn vinger in de dijk en nam het op tegen de woeste baren; hij wist het wonderwel te klaren en redde zo het hele Nederlandse rijk Helaas de oude tijden zijn voorbij; het is nu waterstaat contra de waterleidingmaatschappij!…

Het gaat niet goed in het gevangeniswezen; twee op één cel om samen niets te doen. Voor werken is er ook niet langer poen heb ik vanmorgen in de krant gelezen. Dus spoed ik mij nu snel naar Albert Heijn voordat er nergens wasknijpers meer zijn.…

Hoe dikwijls stond ik op mijn wandelingen door het weiland niet bij een damhek stil. Een aantal planken die op van streek tot streek verschillende wijze met elkaar verbonden zijn. Op zich misschien niet eens zoveel biezonders maar toch niet zo makkelijk weg te denken uit het landschap als het lijkt; een boom staat ergens op de achtergrond…

Van alle eigenschappen die de vruchten tot vruchten maken, heeft de denneappel er niet een. Meer lijkt hij op een houten bloem want wanneer je een voor een hem van zijn schubben hebt ontdaan, houd je bijna nog minder over dan niets. Ook hoog in de boom, in zijn volle glorie blijft hij een probleem; pas na de allergrootste aandacht tekent…

Europa wier schoonheid gelijk' niet kende zakt nu weer bevend op haar knieën Want waar zij eens haar land herkende ziet zij nu louter rotting schieden Maar helaas, Aphrodite zal haar niet meer komen redden Zij ligt verkracht op de bodem van de zee te grienen En waar Zeus was om haar liefd'vol te beminnen, is hij nu in heel de wereld niet…

Hoor, wat kakelt daar? Snoeshaan, scharrelaar moederhen of kakelaar? Gekakel? 't is gekrakeel! van rottend vlees met veren Lamgedrukt, vergiftigd, overvoerd terend in urine, stront en kanker Netjes opgeruimd en afgevoerd…

Koele zeewind ontspande mijn gemoed schuimkop en vloed spoelde mijn voetstappen weg ik harkte daar rouwverdriet bijeen witte meeuwen schreven cirkels tegen hemelblauw mijn lief hier vond ik jou ik loop hier alleen met jouw schaduw de zee is ruw.…

Als begindecember nadert loopt de spanning bij ons op; zal de Sint ons nog bezoeken, of wordt het dit jaar weer een flop. Schoenen, laarzen en sandalen worden bij de haard geplaatst en we denken weer aan vroeger; wanneer kwam hij voor ’t laatst. De wortel wordt ook niet vergeten en we strooien zelfs zout zodat zijn paard niet uit zal glijden…

Op papier is alles anders. Het woord komt uit als een ei. Aan de hier beschreven hoenderfokkerij komt geen haan te pas. Nu hij achteraf zijn naam te berde bracht hoor ik zijn echo kraaien. Het kuiken is geslacht. -------------------------------- uit: 'De menseljke natuur', 1966.…

laag donderde de zon haar stralen de wereld in…