Alle inzendingen over Bang OR Vergeten

De zon wordt onverbeeldbaar schoon Boven de mist die houdt omhangen Der wereld windestille woon In dit vertederd dagenlang verlangen. Weer blankt de boskamp, een besloten zaal, Een witte kamer die de bruid verwacht, In smetteloze glanzeloze praal Op uit de zwarte nacht. 't Berijpte hout van alle kanten In gaasgeplooide wand verscholen…

overmoed en passiviteit kiest voor genotterigheid   wentelend in water drijvend in nevels zompend in modder slaat hij zijn slag op de grens van gaan en komen vergrijpt hij zich aan taal letterledig spreekt hij van verpozen en grammatica beweegt zich als een slang tussen twee gedachten spreekt niets nieuws het heeft geen zin te vergeten…

soms is er van binnen iets kapot je snapt de dingen niet zo goed dan ben je bang als een marmot voor het vechten mis je de moed soms sla je trotse vreugdekreten op het leven hef je het glas en dan ben je allang vergeten hoe in en in bedroefd je eigenlijk was…

ik maak mijn voeten los al voel ik de weerstand in mijn tenen en begroet aarzelend de vrouw die weet dat ze vergeten zal langzaam loopt ze naar de zee haar bange hand in die van mij geef me een zoen, zegt zij en veegt een schuimvlok weg…

Ik vecht Voor mezelf Tegen mezelf Ik weet het niet Ik zoek De juiste weg Maar elke weg Eindigt in verdriet Mijn verstand begrijpt Niets van mijn gevoel Van wat ik bedoel En wat ik verlang De tweestrijd Maakt dat ik vergeet Wie ik ben, wat ik weet De tweestrijd maakt mij bang…

in de lakens nog de bekende plooien gestempeld in mijn hoofd, dwalend en bang omdat ik probeer te vergeten een handvol gekruiste vingers, als stof licht en doorschijnend zwak verliet vandaag en in een zucht en niemand sprak wat gisteren nog was gedacht…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ze huilen in mijn hoofd maandenlang Het raakt niet gedoofd zijn ze bang? Bang dat het niets wordt? Ook vlinders voelen dat er iets schort.…

radeloos en bang vecht ik al zo lang eenzaam en verlaten te bang om over angsten te praten iedere dag en ieder uur sloopt het mij dooft 't mijn levensvuur…

Ben je wel eens bang geweest? Bang voor het leven, voor alles wat erbij hoort. Bang om liefde te geven. Wat beangstigt je het meest? Het kwijtraken van je dierbaren? Het openen van je hart, je ware ik laten zien met alle gevaren? Bang zijn hoort erbij. Denk niet dat je zwak bent. Wees blij dat je angst kent. Dit maakt je vrij.…

Je zult het blijven dragen je hele leven lang het zal nooit echt verdwijnen want altijd blijf je bang.…

Ik merk steeds vaker, dat je bang bent, bang om alleen te zijn, alleen met mij. Niet bang voor mij, maar bang voor jezelf, bang dat je dan, jezelf niet meer in de hand hebt. Bang dat je liefde blijft stromen, niet meer te stoppen, niet meer los te laten, en zoveel kapot maakt.…

Ze drijft haar ouders tot wanhoop Ze gaat totaal haar eigen gang Trekt zich niets aan van regels En is voor niets en niemand bang Ze wil de hele wereld kennen Stapt overal stoer op af Lonkt vrolijk naar alle mannen En lacht alleen om straf Ze wil alles diepgaand onderzoeken Ziet echt nergens enig gevaar De ouders halen nog hun schouders…

een volk dat in angst wil leven verdient meer dan schaamte en pijnen een volk dat de moed verliest zal uit zijn land verdwijnen…

Ik ben zo bang Dat het niet gaat gebeuren Als een hap lucht Een droom, een vlucht Ik vrees Dat de wereld doordraait Verdort en van steen Met of zonder iedereen Ik ben bang Voor de pijn die komt De tranen die het kost Voor de dood verlost…

Ik, bang voor het spook onder het bed... Kruip onder dons. Je weet wel, zo'n gevoel van, ons kende ons.. En dan de zoetstofwisselingstherapie die je te lijf ging met bloemenhoning, appelstroop, pastachoco en eenvoudige huishoudjam.…

Ik durf niet meer zo goed ben bang voor wat de liefde met me doet Ik stelde me weer open even heel fijn Het duurde heel kort het mocht niet zo zijn Mijn muurtje staat er weer ik durf niet meer Niemand komt er meer doorheen wel zo veilig zo alleen…

De angst lijkt ver weg alsof het boven de wolken zit. En soms als een regenbui komt als ik het zeg Maar dan zeg ik het niet het is geen bestelling. Hij komt vanzelf en niemand die dat ziet. Hoe verdwijnt het weer dat enge gevoel. Gewoon door sterk te zijn want ik wil het niet meer…

Als jij een traan was, zou ik nooit meer durven huilen....bang om je te verliezen…

bang om mezelf te zijn en om me te geven misschien ben ik eigenlijk bang om te leven bang om alleen te zijn en om me te binden misschien ben ik eigenlijk bang om mezelf te vinden…

ik ben niet bang voor het leven ben niet bang voor de dood niet bang om het ergste te beleven niet bang om te belanden in de goot niet bang om te worden vermoord niet bang om niet te worden gehoord niet bang om te vechten voor mijn en de ander zijn rechten voor niks ben ik bang bijna niks...…

Ik ben bang voor het leven En ik ben bang voor de dood Bang voor de momenten Dat ik niet genoeg genoot Bang voor de zon En bang voor de maan Bang voor de tijden Dat ik niet meer zal bestaan Bang voor het horen En bang voor het zien Bang voor het moment Dat ik niet meer genoeg verdien Bang voor de dagen Dat het niet meer gaat Bang…

bang voor leegte en stilte dus hou ik me vast aan herrie aan schreeuwen zodat je terugschreewt en ik weet dat je er nog bent…

Je ligt naast me en vertelt je levensverhaal Ik zie een kleine, bange jongen Hunkerend naar liefde Ik streel je lief gezicht Je ogen zijn ver...…

Ik ben bang. Bang dat ik te laat ben, Bang dat ik het fout heb. Dus ik zeg het niet. Maar ik blijf bang! Bang voor jou, Niet voor jou, Maar voor jouw leven. Ik wil je helpen Maar je hoeft mijn hulp niet. Ik ben bang dat ik je kwets. En jij niet.…

Ben niet bang Voor de nacht Want het is de dag Maar dan donker Ben niet bang Voor het donker Want het is het licht Maar dan anders Ben niet bang Voor anders Want dat is normaal Maar dan uniek…

Kwam ik thuis - vermoeide ledematen - Bleek moeder aarde helemaal intact Ze was niet door een proefneming verzwakt De nachtelijke hemel droeg geen gaten Ik was not amused: de oerknal hield zich koest Zodat er snel een vers geschreven moest…

Bang voor het gevoel bang voor de mensen bang voor het verdriet bang voor de woede bang.. voor de onzekerheid bang dat iedereen me weer laat vallen bang dat ik weer alleen ben bang voor het verleden bang voor het heden maar het allerbangste ben ik voor de toekomst.…

Je hebt me bang gemaakt... Bang om weer van iemand te gaan houden, bang om dezelfde fouten te maken... diezelfde fouten, die jij óók niet tegen kon houden... Bang om mijn hart weer zoveel ellende aan te doen... En bang, om niet alleen mijzelf, maar ook anderen te vertrouwen...…