195 resultaten.
[ Schepping: geesten die ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Schepping: geesten die
uit vlees lichamen blazen --
en zich bottelen.…
ModeShow
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 911 Sprankelend Universum
Vol sterren en glitter
Honden langs de Catwalk
Elle en Voque rakend door elkaar
Zomaar Liefde
Schoonheid om niks
Heerlijk Damelijk zijn
Lekker Puh-Pumps
PreFeb MaKe-Up
Push-Up to the Top
Krolse katers spinnen in een web
Flitsers vliegen kleven
speels de touwen op en neer.…
Meisje
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 896 Leest het geluk van de schorpioen in 'Elle'.
Alles wat volgt O
Marineblauwe parel
Ontwakende schoot
Giftig teken
In een knip schoof ze uit de vruchtenzee,
rijk aan diepte en gesis.
Blije kreetjes galmen in het hoofd.
Het brandt onder mijn navel.
Avond na avond waakt ze
over geduldig strand dat wacht op een zoutbad.…
Zeespiegel of matglas
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 186 Die daalt en stijgt
Bij de gratie van
Het tij dat goddank
Niet door mensenbrein
Werd uitgevonden,
Maar ons wel de
Ultieme vrijheid verleent
Om zorgeloos te ademen -
Geen plaats op aarde
Waar groter vrijheid
Ervaren wordt en de
Mens zichzelf ten volle
Kennen laat - zo veel meer,
Zo veel scherper, zo veel
Helderder dan het…
Uitvaart van het uitzicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 Het droombeeld waar ik
Zo lang naar verlangd heb,
Dat mij nachtenlang
In haar fluwelen greep hield
Zonder ooit dichterbij
Te komen, is langzaam
Uit het zicht verdwenen -
Uitvaart zonder bloemen,
Zonder sprekers, alleen
Een ik dat zielloos achterblijft…
In de Kracht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 De oude mensen op de soos
zijn vrolijk en mobiel
genoeg om te komen
Andere bejaarden zijn gebrekkig
thuis in hun lichamelijke ongemakken
Ik denk me wel eens in, dat het 2050 is
en ik in een gemakkelijke stoel zit
te fantaseren hoe het vroeger was
en dat ik door een wonder
ineens terug ben in die tijd
weer 24 volle uren per dag
mag voelen…
[ Herinneringen ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 28 Herinneringen
razen rondjes om het huis –
trillen voor het raam.…
[ Zijn geheugen stuurt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Zijn geheugen stuurt
zijn gedachten steeds op pad --
langs haar ogenglans.…
[ Mensen denken wel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Mensen denken wel:
hij heeft een goed geheugen --
maar ach, het heeft hem.…
binnen de lijnen
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 3.115 wil haar kleuren
tussen de regels door
ongeschreven
woorden vullen
het mijne tegen het hare
aan…
Advies
gedicht
3.0 met 43 stemmen 20.871 Van omgelogen dromen geen
museum maken en een ander
middelpunt aannemen dan de
verwarmde holte van de eigen hand
het prentenboek van kinderlijke
teleurstelling verbranden
de spiegel uit zijn recht ontzetten
van de eerste bezienswaardigheid
de afgepaste vakken van de tijd
niet meer te buiten willen gaan
het ruiterstandbeeld van het zelfbedrog…
De bloem
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.794 Zoals de bloem ontluikt
ontwaakt de levensvreugde in mij.
Bij 't horen van de muziek, duikt
hij in het diepe, in mij
de bloem van vreugde.
Ik juich, ik dans
Ik voel de vreugde
Ik buig voor deze kans
En stil is de rust van binnen,
nu bij 't horen van de beek.
's Ochtends als de vogels beginnen
bij 't krekelen van de kreek
zie ik…
Een appel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 706 Ik lig hier in de fruitmand
helemaal aan de rand.
Naast me ligt een banaan.
Een banaan?
daar heb je niks aan.
Ze zijn te lang,
ze kijken uit,
hoog boven al het fruit.
Als ze nu eens iets zouden zeggen,
kon je vragen hoe ze daar beneden hun brood beleggen.
Misschien kan hij het zien?
Misschien…
Zondagochtend
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 516 Dat zondagochtendse gevoel,
je weet wel wat ik bedoel.
De stilte, de zon,
de klokken die luiden.
En verder nog vrolijke vogelgeluiden.…
Nadagen
gedicht
3.0 met 34 stemmen 45.545 Langzamerhand ken ik veel
te veel doden
vervagend vervallen
aan vroeger zij hebben
meer tijd dan wij
veinzend geen verleden
ontledigd te hebben
geen ruimte
aan ons ontstolen
te hebben
geen boodschap
aan ons.
------------------------------
uit: 'Kaalslag', 1999.…
een kind kwam om in het verkeer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.346 Als zo ons zaad
Langs weg en pad op wind vergaat
Vertaalt ons hart dit kwaad
Als bitterdiep verraad:
Dit kind van ons reed op een doodgewone straat
Waar kruiste zij Uw weg die hoger gaat
Wij hebben enkel borden voor normaal verkeer
En ook geen kinderen meer
Dan die wij hebben Heer
Dan die wij hebben Heer
O God wat doet dit zeer…
S.O.S.
gedicht
2.0 met 56 stemmen 15.677 De telefoon opnemen op de grens
van het bestaanbare ten einde raad
een wildvreemd nummer draaien
roepend:
ik ben doodongelukkig dood
en ongelukkig zeg iets
wat mooi klinkt lieg iets
wat beter lijkt ik ben
doodongelukkig red mij.
-----------------------------------------
Uit: 'Proeftuin', 1953…
Nachtbestaan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.357 Het was voor haar de daad
tegen vergetelheid
met haar onuitwisbaar strelen
van huid en al haar
lippen die je binnen mocht, en
bij het verlaten
trok zij de gordijnen dicht
tegen het opzien van de dag.…
Kijk je?
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 738 Ik pretendeer niets
te zijn, maar
nu ik er toch ben..
mag ik even - voor
even maar
dan ben ik weer
en zo weer weg.…
Wals
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 3.763 Mijn handen om haar ranke hals
haar heupen licht rakend
lach ik, flirt ik, dans mijn wals
volle lippen, zaligmakend
een spoor, waar ik haar kuste
haar lieve buik, oh, warme dijen
mag mijn hand er laten rusten
waar lijven zich nader vlijen
ritme, de zwoelte, doet tijd vervagen
genot is hoorbaar, zo is haar zucht
adem aan adem, samen vertragen…
JE BENT
gedicht
3.0 met 595 stemmen 85.506 Je bent gewoon je bent
gewoon een mens dat is
een warm en onontwarbaar wezen
en toch kun je gebeuren als een wonder
want ik heb je geroepen in mijn slaap
ik riep je liefde
door eigen honger
in de eigen stem ontwaakt
zag ik: ik heb je niet gedroomd
hier ben je je bestaat
ik heb je liefgehad
dit is de nacht
ik heb je lief
ik heb je…
Changement de décor
gedicht
4.0 met 52 stemmen 15.915 Zodra de dag als een dreigbrief
in mijn kamer wordt geschoven
worden de rode zegels van de droom
door snelle messen zonlicht losgebroken
huizen slaan traag hun bittere ogen op
en sterren vallen doodsbleek uit hun banen
terwijl de zwijgende schildwachten
nachtdroom en dagdroom haastig
elkaar hun plaatsen afstaan
legt het vuurpeloton van…
Achter glas
gedicht
2.0 met 215 stemmen 60.238 Jij wil de kathedralen van de taal
zes letters gotische liefde achter
gebrandschilderde ramen
daarin zie ik ontstaan
het staaroog der vervalsing
geloof me niet in woorden
woont de adem
zomin als goden wonen in de tempels
ik kan wel liefste zeggen
een mondvol waanzin
die buiten jou geboren is
maar laat ik je dansen
met mijn schaduw
ik…
zwaartekracht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 431 Ik hield de stenen zo lang
in mijn armen
dat het draagbaar leek
en ogenschijnlijk bedroog
Tot ik ze -wat bezielde me-
op het punt van oplossen
van me vandaan legde
..ik vloog..…
Midden op de dag
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.236 Leunend tegen niets, even
toch, het lijkt alsof de ruimte
om je heen zich heeft samengepakt
om je te dragen
en aan mij te tonen,
tijdloos - eigenlijk geen tijd
maar ik kan niet heen
om je slow motion blikken
en blozen doe ik ook
van je jurk die net ontsnapte
aan dit stilleven en even
naar me wuift…
Lentefris
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 663 Ze draagt bloemen
die niet meer zouden kunnen
maar haar wiegen wekt
roosjes en ander lief blad tot leven,
haar jurk en ik kleuren ervan
Geen wasmiddel kan daar tegenop…
Winter
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 2.311 IJsbloemen vertalen
ons hijgen en warm
raken van elkaar daarna
ademstilte - en ook
in ochtendwarmte
parelt de bloem
nog proef ik - opnieuw
als verse sneeuw…
Cello
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.006 Ik hou van de weemoed in een lied
als van mijn lichaam
dat zich buigt over het jouwe
en met fronzend reiken
zich verzucht…
Buikjes rond gegeten
hartenkreet
3.0 met 65 stemmen 5.919 Vrede op aarde
Twee dagen lang
worden buikjes
rond gegeten
Alle ellende ff
vergeten
arm Afrikaans kind
met je bolle buik
arm dier
anoniem geslacht
totaal uitgebuit
vrede op aarde
twee dagen lang
waar moet het naar toe
waar moet het heen
als wij niet kunnen
en willen delen
't is Kerst 't is vree
wel twee dagen lang…
Niet thuis
gedicht
3.0 met 124 stemmen 30.438 Die mond van niet te spreken
en die ogen van niet thuis
heb ik daarvoor zo'n grote reis gemaakt
langs heuvelruggen achterdocht
en valkuilen onrust?
had ik je maar liever schim of wolk gelaten
blauw-blauw voorgoed vanuit de verte
niet telkens elkaar vragend hoe het met ons gaat
ik ken geen taal waarin wij moeten praten
ik had een mooi grijs…