Alle inzendingen over Homo OR Ziek OR genezen

angst maakt zich meester homo geweerd door EO de hoop verloren…

In Zeeland ervoer je benepenheid en haat jegens oprechte homofielen, je streed moedig tegen hun verwijt, dat homo's met aids pielen. Ware liefde is niet sekse-normaal, juist homo's zijn supersensitief, zeer sympathiek en geniaal, en in relaties liever dan lief!…

In alle stilte drogen woorden op papier roepend om vrede in de schreeuw te worden gezien ecce homo ‘zie de waanzin’ hangen ze zichtbaar in roodwazig licht nog druipend van bloed ecce homo achtmiljoen geteld de thuisblijvers drogen hun tranen thuis ‘terreur is menselijk’ drogen mijn woorden op het papier waaraan ik mij snijd…

Dus, beste Adriaan, wil gauw genezen; ik denk aan jou in mijn gebed en 'k hoop dat niemand mij belet je dit te zeggen en jou dit te lezen. We missen hier heel erg je mooie zinnen, straks schiet mij mogelijk iets beters binnen.…

Tientallen kinderen zijn hier al naar toegestuurd, om te bidden en via bijbel-studie en therapie te genezen....…

In Amerika zijn ze tevreden Het zijn weer de homo´s die het hem doen…

Toen een homo, woonachtig te Ede, zich bij een lesbienne ontkleedde, gaf dat enkel verdriet - beiden wisten ze niet wat te doen, hoe, met wie en waarmede.…

Hartendief, mijn meisje lief Dit kan je toch niet maken Gevochten voor je als leeuwin en tijgerin Je leven gered, zoet hebbeding Troost in nood en lachebekje zo innig met elkaar verbonden Meidje, met rood geweende kijkers ben 'k toch zo machteloos Dit kan je toch niet maken Slapen of eten doe ik ook niet meer Kaarsjes staren me verbaasd en…

heeft iemand een broeder een behandelplan zien schrijven Geld was voor bedrijven, ambtenarij was voor de staat Zorg kon zorgzaam zijn, het gesticht kon gasthuis blijven Zwervers en zieken woonden niet op straat Waar zijn de tijden de tijden de tijden van weleer Keren zij weer, en wanneer?…

Het huwelijk van dezelfde seksen Tussen acceptatie en mutatie Het gerechtshof geeft nu gratie Om zo democratie goed te kletsen Ergens in de verte klinkt Het woord van een christen Kortzichtig de homo te betwisten En zo acceptatie in een hoekje wringt De homo loopt verloren verder Een droevige stilte valt Totdat hij zijn vuisten balt…

Ik vond mezelf terug in stoffige handelingen met de halsband van liefde om mijn nek onderging ik psychiatrische behandelingen ik masturbeerde als een verdwaalde gek op school was ik het slachtoffer van pesten ik verweerde mezelf als een eenzame held maar ik werkte me steeds weer in de nesten ik vond geen liefde en ik had geen geld er doemde…

Een Roomse homo uit Schagen wilde de bisschop behagen Hij greep naar zijn staf en zoog hem af om daarna een biecht aan te vragen…

Zo heet die nare ziekte Die ziekte die spieren verzwakt Je kon niet meer lopen In je rolstoel weggezakt Hoe vrolijk jij altijd was Zullen we niet vergeten Na maanden tegen dit te vechten Heb je de strijd verloren Lieve meid het leven heeft je gelaten, je bent hier niet meer We blijven aan je denken, iedere dag weer.…

In de helse hitte Blijft homo sapiens maar pitte Het wordt heter en heter Maar het besef wordt niet beter Dat er méér achter blijkt te zitte.…

Zon, warm mijn hart Zon, vul mijn leven Zon, geef mij licht dat ik dóór kan geven. Wind, streel mijn geest Wind, laat mij zweven Wind, geef mij kracht Die ik dóór kan geven. Zee, spoel mijn ziel Zee, wees mijn steven Zee, geef mij hoop Die ik dóór kan geven. Aarde, wees mild Omarm mij nog even Geef mij wat tijd Om nog dóór te leven…

Ik ben ziek, ik heb kanker Mijn lijf voelt als lood Maar lang voel ik dat niet Want morgen ga ik dood. Het kan niet anders, het is goed En sterven doet geen pijn Ik drink een drankje en ga slapen Dat is zo wel fijn. Sta niet stil bij mijn dood Maar denk zo aan mij: Treur niet dat ik weg ben Want ik ben daarboven heel blij.…

dan alleen maar verliefd geloof me, ik ben het graag maar nu komt hij me te dichtbij alles is nu zo vaag voel me net een klein kind dan niet door speelgoed, maar door de liefde verblind Ik moet u vertellen tot mijn spijt ik ben ziek van verliefdheid…

de forse broeder met de harde handjes de trippelbroeder met de wollen wantjes de hoofdzuster, imperatief, vult massief de kamer dreigend met haar zwarte hamer gejaagd telt het infuus 66 druppels per minuut een half uur lang onrust een nieuw infuus: 7 druppels per minuut traag geruststellend getik kam en zakdoekjes vallen oprapen? vergeet…

' - niet ziek, maar slinks ontsnapt aan financiële moeilijkheden. De waarheid of riooljournalistiek? Wat het ook zij, 't is ongeneeslijk ziek.…

Ik voel me ziek Ziek van de tegenslagen Ik tref het niet Ondoorgrondelijk voor mij Een waas van bitterheid Een bedachtzame tegenslag Niet door mij Nee, door iemand De betere eenvoud Laat zijn gezicht verschrompelen Om mij te laten zien Dat je ergens voor moet vechten De moeite waard Zal pas blijken Als de eenvoud zegt Dat het leerzaam…

Je mag homo’s voor zieken uitschelden Dat bepaalde vorige week de rechter Daarop protesteerden de homo’s echter Door zich massaal ziek te melden Toen ik maandag op mijn werk verscheen Was ik helemaal alleen…

Voel je je niet zo lekker? Voel je je een beetje ziekjes? Een rot gevoel ik ken het, je eet je bord niet leeg, je probeert te genieten, van enkel wat kliekjes, en zelfs dat blijkt teveel, het komt over je heen, als een lichte wind die optrekt, en als het je te pakken heeft, krijg je je deel, Voel je je niet zo lekker? Voel je je…

Ooit was het mooi Een leven zonder verdriet Toen gebeurde het en nu kan ik het niet Die verschrikkelijke dag Begon de doodstrijd Het was over ik was mezelf kwijt Ik heb mezelf gevonden Diep in mijn hart Tussen angst en eenzaamheid Een plek zo zwart.. Deze nachtmerrie Die nooit stoppen zal Mijn leven Eindigt in een diep dal…

Bewegingloos wacht ik op het helende voorbijgaan van de nacht de oude comtoise meldt drie-en-twintig uren en dertig minuten in één gongslag Mijn God, wonderen bestaan.…

De stilte lijkt gevallen Het einde van mijn geloof Hoe hard ik ook om hulp roep iedereen lijkt doof Blijkbaar spreek ik verwarrende taal niemand die me kan begrijpen Geen mens die zijn hand uitreikt Ik ga hier geheel alleen aan bezwijken Gebroken tranen slenteren over mijn wangen Mijn geloofwaardigheid volledig verloren Mijn lijf boeit…

Er waren eens twee konijntjes Die hadden overal pijntjes  In hun buik en poot O, we gaan vast dood Schoolziek, zei hun moeder fijntjes …

CVS, fibro of ME. Wat doe ik ermee? Er is helemaal niets aan mij te zien. Ben ik dan een aansteller misschien? Moeheid en pijn is te meten, als men mij maar wil geloven. Maar velen weten mijn vlam van hoop al weer snel te doven: “Niets te vinden op röntgen of in bloed. Dus is het psychisch! Dag...het ga je goed!” “Ja…

vanwege ziekte van de dichter heden geen snelsonnet! Redactie…

Nog even wachten, tot ik ben genezen.…

een ziekenhuis een kamernummer en heel veel genummerde spuitjes heel veel wit van lakens en schorten en zijn gezicht een bel die niets doet behalve vervelend teuten bezoek dat meelijden veinst maar zich niet kan inleven en ik die wacht op beterschap…