Alle inzendingen over MEDEMENS

------------------------ Nederland januari: fietsketting vastmaken in de regen bejaarden die grapjes maken tegen lieve kassameisjes maar ik begrijp het wel omleidingen van alle straten je medemens is niet te bereiken nergens kun je aankloppen en er zijn geen pillen voor er is geen wil en niemand neemt op de maand is lang het leven…

Hieruit maak ik op, dat jullie altijd aanwezig zijn dus steeds in mijn omgeving verblijven mijn gedachtewereld als maar bevolken hier kan ik van medemens spreken leef ik dan met jullie in die grote kille wereld waarin ik geen afstand wil doen van mijn gevoelens is alleen de tevredenheid ons grootste goed om te overleven in onze confronterende…

Geef mij iets om voor te leven Verstrek me houvast, zekerheid Meer mag ik beslist niet wensen In deze nare, rotte tijd Geef het minst dat je kan missen Doe een medemens plezier Die doelloos hier staat rond te zwalken Heel ver weg maar nog steeds hier Toon wat van je mededogen Met een geste, een gebaar Ik weet niet waar ik het moet zoeken…

parten speelt ze drupt in regelmaat al mijn gedachten stuk haar monotone vallen schept toch een paradijs voel woestijnen weer bevallen na hun godvergeten zijn juich de bloemen toe in een voortvarend bloeien droom de rijke oogst voordat de droogte hen zal snoeien hier miezert het in somberheid en nostalgie ja ik ben nat en wens mijn medemens…

Leven lijkt net mensenwerk zondags ga je naar de kerk rol pepermunt in ene hand dominee aan de overkant preken spreken aan of niet het is maar net of je iets ziet bij wijsvingeren naar medemens verfrist pepermuntadem je grens dan galmen psalmen door de kerk en blijkt geloven écht mensenwerk alleen ben je met allen samen uniform klinkt…

Gedreven in een verdomhoek De tegenactie die ik beraam De ring, de handdoek Tref ik blaam Ben ik zwak als ik me schaam Is de situatie op eigen verzoek Ben ik zelf degene die ik vervloek Er is zoveel meer dat ik beaam De droom anderen te doen groeien Zelf groot zijn in het klein De ongewenste medemens weer doen opbloeien Is de grijze…

Koningin van Het solitaire vers - Dichtkunst in volle Eenzaamheid geschreven Die zo velen Ook na jouw Heengaan honderd Jaar en meer Nooit ging vervelen - Jij die je aan De hoop nauwelijks Durfde over te Te geven, wist dat De menselijke geest Verder dan het Uitspansel reikt Schreef dit vers Om de medemens Die in…

steen die ik raapte ze rotste aan verkeerde kant heb haar herinnering nog altijd in mijn hand ze liep langs wegen die gevrijwaard leken daar bleven mensen komen die geloofden in het wit gewaad en macht van kabbala’s dromen zag de aanslag op het steen jouw bloed in herwaarderen ook zij beleefden hun bestaan waarom neemt een medemens…

ik heb de spiegel gevraagd niet meer te kaatsen omdat ik mijn beeld niet kan verdragen ik kijk maar het lijkt op geen stukken na op de persoon die ik ben er is niets dat ik herken het is een vreemde maar zonder ziel een ander die als medemens niet echt beviel wij hebben geen gevoel bij het zien van elkaars smoel geen affiniteit…

wij zijn de zorg voor de medemens vergeten participatie wordt nu voorgeschreven hebben aan alles een prijskaartje gehangen om het bestaan economischer te vangen wij zien geen ogen meer maar vraag en aanbod blikken haastig heen en weer verdwenen is arbeid met plezier targets tools en kennis bepalen nu de rendementen hier norm en waarden…

Een kerstgroet voor de kleinen, voor iedereen die zingt, voor ieder die een medemens met tederheid omringt; Een kerstgroet voor wie lijden door eenzaamheid, verdriet, voor ieder die van anderen het leed, de pijn doorziet.…

Australië is steeds in mijn gedachten Voor het geval de pleuris hier begint Het wereldtoneel toont thans vreemde krachten Waar mens de medemens niet meer bemint Zoals het wereldbeeld zich nu laat aanzien Is iedereen straks voor iets op de vlucht Aanslagen, bevingen, orkanen misschien Oorlog of overstroming wordt geducht Waar kan…

Ik ontmoet mijn medemens in het eenzame lot levens lief en leed te dragen, zo wijsheid te vergaren en als baken te stralen voor allen die dwalen.…

Mezelf als mens En de medemens En als dank Zeg ik alstublieft Hartelijk dank Voor alle reacties…

hardheid van het dagelijks bestaan ben het pad gegaan van duizend voeten in het zoeken naar een waan heb mezelf zien veranderen van luisteren naar fluisteren tot de waterval van woorden kwam onstuitbaar stroomt de schat die ik mijn leven lang in stilte gekoesterd had de weg naar santiago heeft mij veel geleerd ben van mens tot medemens…

de berg het zal nog millennia duren voor ze er komen en in hun grootsheid voelen wij ons slechts dwerg tot zo hoog kan een mens alleen niet komen hij wordt duizelig raakt verward hij zal er toch van blijven dromen en het klinkt dan misschien apart maar een mens hoeft niet zo lang en ver te reiken om er te komen slechts tot de medemens…

Voor ons zelf en onze medemens. Ontelbare lichtjes schitteren in onze ogen. Dankbaar om dit aanschouwen te mogen.…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

Ik schreeuw erom Verbondenheid Ik schreeuw erom Het delen Ik schreeuw erom Weet niet meer hoe Ik wil dansen Contact maken Ik schreeuw erom En toch, iets houdt me tegen Ik wil leven Delen met mijn medemens Ik wil er zijn Ik wil zo veel Ik wil aanwezig zijn Mij openstellen voor contact Een kans om te delen En mijn hart te…

jouw eerste schrede in mijn straatje past of dat ik de durf had om het unieke in jou te onderscheiden dat jij je hele leven al bij je had verborgen achter de vele zorgen die jij voor de ander had waardoor er voor jezelf te weinig aandacht was samen hebben we de balans wat meer in evenwicht gebracht het begaan zijn met de medemens…

Toch veel gezien en gehoord en warme mensen ontmoet, maar ook de vragen en verwachtingen naar de blanke medemens, de geluksbrenger, de rijke? Zijn wij dan halve goden? Toch doorstroomt ons hetzelfde warme bloed en de hunker naar liefde en vrede.…

Door geen medemens wordt ze herkend, nochtans heeft ze vele gezichten. Eén voor elk kind dat ze niet kreeg. In een doos die werd gesneden op maat van haar verdriet, legt ze elke nacht hun uitgepuurde namen en omvat hen in haar slaap.…

Ik vertrouw ze zoals ik op mezelf leer te vertrouwen, maar ik wantrouw mijn medemens zoals ik evenzeer mezelf soms wantrouw. Ik houd van een ander zoals ik mezelf liefheb en ik haat de ander, zoals ik ook mezelf wel eens haat.…

het Licht heeft hen geschapen homo/lesbo Jood de hakenkruisbewonderaars zag hen allen niet zitten klinkt malloot een artiest met gloeiende ogen vol haat evenmin onzin let...de medemens diep verachten de kwade wordt blij voor mij alle mensen op aarde stralende ogen vol liefde halleluja zij aan zij amen verdenk…

laat de beste man maar komen dit is hij NIET zaait haat en dat vanuit de baptistenkerk slecht voorbeeld/verdriet 40/45 de dood was veelal hun lot weg vrije meningsuiting aangaande die man wat hij uitschreeuwt ronduit ZOT andersgeaarde medemens kinderen van de Koning/Schepper blijf daar vanaf hun eigen gekozen geluk…

mijn liefde voor de medemens kwam recht uit de grond van mijn hart. 'k wou alles voor de medemens geven. ja dat kostte zelfs menigmaal bijna mijn leven. mijn laatste reis is nu bijna voorbij. binnenkort sta ik niet meer aan niemand z'n zij. mijn laatste reis is nu bijna af. en nee ik was absoluut niet laf.…

ik ben Jan Jacob Krediet; www.janjacobkrediet.nl en zij was en is Ans Markus; www.ansmarkus.nl een heel mooi en intens levend makend medemens!…

volgen op de wegen die schrift en exegese in heilige boeken hebben neergelegd ik twijfel aan het perspectief dat offers vraagt en gehoorzaamheid eist in het dagelijks bestaan ik voel nu al de strijd in mijn lijf als keuzes door anderen zijn gemaakt weet mij dan het zwarte schaap ik ga mijn lot in eigen handen nemen leven met mijn medemens…

wakker wordt omringd door herinnering rekt zij en wikt licht en geluid dat van buiten komt snuit langdurig haar neus trompettert luid in de nieuwe dag zij gaapt als ze voor de spiegel staat vindt haar borsten te groot, te zacht besluit de wereld op te blazen met de middelen uit haar make-up tas trekt daarbij een explosief gelaat: hoed u medemens…

en eerlijk antwoorden op elke vraag Een ieder in zijn waarde laten en open staan voor hem of haar We zijn tenslotte niet hetzelfde maar anders is niet altijd raar Probeer je eens te verplaatsen in die ene andere persoon Wellicht lijken "rare" zaken dan ineens toch heel gewoon Compassie verrijkt je leven en ook die van je medemens…