inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.813):

Namen

Door geen medemens wordt ze herkend, nochtans
heeft ze vele gezichten. Eén voor elk kind
dat ze niet kreeg. In een doos die werd gesneden
op maat van haar verdriet, legt ze elke nacht

hun uitgepuurde namen en omvat hen in haar slaap.
Haar huis, zonder man of scherpe randen, wacht met
haar, of heeft gewacht : die nacht, moegetrild van
haar verlangen ontbrandt de eerste ongeboren

letter, in razernij en dan is alles
daar : de as en de voltooiing,
de man die kruisen slaat
en zegt
altijd al,
altijd

Schrijver: Peter Helsen, 21 oktober 2008


Geplaatst in de categorie: wereld

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 257

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)