161 resultaten.
Zang (Amaril, had ik haar uit uw tuitje)
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.518 Amaril, had ik haar uit uw tuitje,
‘k Wed, ik vleugelde het goodje, het guitje,
Dat met zijn brand, met zijn boog, met zijn flitsen,
Land tegen land overeinde kan hitsen
En beroofde de listige stoker
Van zijn trots, zijn geschut en zijn koker.
Of en had ik maar een van die vonken
Die daar laatst in uw kijkertjes blonken,
‘k Plantte ze boven…
Zang (Leonoor, mijn lieve licht)
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.559 Leonoor, mijn lieve licht,
Voor uw oog de zonne zwicht
Met haar blonde stralen,
Die gans niet, in mijn gezicht*,
Bij zijn glorie halen.
Vonken, foelie* aan die git*,
Gitjes met uw gouden pit,
Bliksemt niet zoo fellijk
Dat het hart, dat u aanbidt,
Te eenemaal verwellek'.
Lieve Leonoor, gij moordt,
't Harte dat u toebehoort,
Met die…
Wrange Amaril
poëzie
4.0 met 8 stemmen 4.332 Wrange Amaril, zal min niet murwe meuken*
Uw hartje rauw, eer ’t ouderdom* beklimt
En van de borst maakt een gordijn vol kreuken,
Die ’t elpenbeen* nu tart, hoezeer het glimt?
Hoe lang zal nog de blinde schutter* borgen*
Uw wilde ziel die schopt de minnezorgen?
Uw wilde wil die nooit en proefde ’t kwijnen*
En willig wee*, dat innerlijke snijdt…
IN MEMORIAM
poëzie
3.0 met 3 stemmen 2.602 Vanavond sluit de zomertijd
Met winst vóór maanden ingeboet:
Een vol uur nachtrust komt tegoed
Aan wie zich braaf te slapen leit,
En zonder erg de morgen beidt.
Maar slaaploos blijven wel wij twee:
Ik zelf door zoveel leed bezocht
Dat ik de kracht niet winnen mocht
U uit te leiden tot de steê
Waar men in de aarde u onderbrocht. .…
Wanneer de vorst des lichts... (Vertaling)
poëzie
3.0 met 26 stemmen 9.709 Als de Zonnegod slaat met zijn gulden teugels
Komt zijn hand, schitterend omhoog uit de zee
Zijn uitgespreide haardos van levend goud, waarmee
Hij nare angst, en slaap, en onware dromen
Van mensen hun lichaam wegstrijkt, en berg, en bos, en bomen
En steden vol mensen, en velden met het vee
In duisternis verdwaald, op hun plaats terug…
NAMEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.456 Wat is u of mij een naam,
Werelds prijs of werelds blaam,
Als de ziel de dingen weet en mint
Dieper dan hun naam, mijn kind?
Elk ding krijgt zijn gouden naam
Eens in schoonheids vol verzaam
Als al schone dingen zijn
Zonneklaar en zonder schijn.
Daar vervalt het schone woord
Hem wie reeds de zaak behoort,
Die haar diepst heeft liefgehad…
Op een afzeggen*
poëzie
3.0 met 18 stemmen 6.698 Lieve lichte* Leonoor,
Ik en hield u daar niet voor,
Als ik lieve lichte zei:
'k Meende uw oogjes allebei:
Niet, dat, in hetgeen ik sprak,
Al te dubble waarheid stak.
Op de ene avondstond
Zeide mij uw schone mond:
Liefste, lievre heb ik geen.
's Andre avonds zegt gij: neen.
Zinnetjes te wispelziek*,
Ziet of uw gepluimde wiek
Andre reên…
Zal nimmermeer gebeuren
poëzie
3.0 met 12 stemmen 4.269 Zal nimmermeer gebeuren*
mij dan na deze stond
de vriendschap van uw ogen,
de wellust van uw mond?
De vriendschap van uw ogen,
de wellust van uw mond,
de gunste van uw hartje
dat voor mij openstond.
Zo zal ik nochtans blijven
u eeuwig onderdaan*;
maar mijn verstrooide zinnen*,
wat zal hun anegaan*?
Mijn zinnen mogen* zwerven
de…
Liedeken (Schoon nimfelijn)
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.231 Schoon nimfelijn, ach kindje mijn, wat zoude ik al versieren*
om naar mijn wensdeez’ ledentjenszo welgemaakt, te sieren.
Met blinkend goud of paarlen zoudt gij voelen ras belasten
uw halsje zoet, zo kraal als bloed* daarom niet beter paste.
Ik zoude u kleên* met keursjes reen* van lichte verwen* blijtjes,
die zouden staan geschilderd aan uw breedachtige…
Vluchtige nimf, waarheen zo snel?
poëzie
4.0 met 10 stemmen 3.638 Vluchtige nimf, waarheen zo snel?
Galathea, wacht u wel,
dat uw vlechten
niet en hechten
met haar opgesnoerde goud*
onder de takken van dit hout.
Wakkere nimfe, wendt en ziet
eens terdeeg van wie gij vliedt,
sneller dan de
herten van de
honden, die ’r* met open keel
volgen tot hun achterdeel*.
Immer* en volg ik u niet na
met begeerte…
Galathea
poëzie
4.0 met 18 stemmen 7.055 minnaar:
Galathea, zie de dag komt aan.
Galathea:
Neen mijn lief, wil nog wat marren,
't Zijn de starren,
Neen mijn lief, wil nog wat marren, 't is de maan.
minnaar:
Galathea, 't is geen maneschijn.
Galathea:
Hoe, 't is nog geen één geslagen,
Wat zou 't dagen?
Hoe? 't Is nog geen één, 't en kan de dag niet zijn.
minnaar:…
Sonnet
poëzie
3.0 met 17 stemmen 5.256 Sponsae aeternae*
Ik weet dat gij mij nog verschijnen zult,
Zo zeker als de bloemen wederkomen:
Der dingen dove dek hebt gij genomen,
Het donkre leven dat de steden vult,
De winterwind die klaagt door dorre bomen,
Ten sluier die uw eeuwge glimlach hult...
Ik zou gelukkig zijn, als slechts geduld
De slaap kon vinden om van u te dromen...…
Wanneer door 's werelds Licht de blindgeboren jongen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 4.528 Wanneer door 's werelds Licht* de blindgeboren jongen
Gezicht verkreeg, hij stond verwonderd en bedeesd.
Beweging, verwe*, stal van plant, van mens, van beest
Verbluften zijn gedacht' en liefelijk besprongen.
Voorts: sloten, torens, schier ten hemel hoog gesprongen,
Het tijd-verdrijf van 's mensen onderwind-al-geest;
Maar de zienlijke…
Het geredde kind
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.162 'Gij kunt niet raden met wat liefde wonderbaar
De grote diepe zee ik minnen moet,
Sinds, vader, gij met eigen lijfsgevaar
Mij opbracht uit haar vloed.
En dagen lag ik, niet, zo stil alsof ik sliep
Achter gordijngedonkerd raam
En hoorde niet of moeder riep
Mij bij mijn eigen naam? -
Hoe kan ik anders dan gelukkig zijn
Bij dit geluk…
OKTOBER
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.586 Getij van Westerstorm en stille wolkendagen,
Van zondoorvloeide nevel, mistvergulde dauw, -
Alleen de blijdschap van een god kan lachend dragen
De zijden weelde van uw weemoeds kleurge rouw.
Geen mens doorproeft zo zoet als de eerste rode kersen
Der lenten in wier eeuwigheid hij had geloofd,
De rijpe wijn die gist in uwe volle persen,
De koele…
Grafdicht van Brechje Spiegels
poëzie
4.0 met 15 stemmen 4.617 overleden de 15 jan. 1605
Groot van geest en klein van leden,
Groen van jaren, grijs van zeden,
Lieflijk zonder lafferij,
Goelijk zonder hovaardij,
Rein van hart inzonderheid
Was zij, die hieronder leit.…
De hoge zon
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.214 De hoge Zon heeft heden schoon bevonden
De bleke Herfst. Dalend tot waar zij zat,
Heeft hij uit nevelsluier teer ontwonden
Haar tengre lijf, van tranen en nachtdauw nat.
En diep in 't bos, waar fijne doodverblonde
Blâren bevloeren 't wildomstamde pad,
Ruisen in dans hun lichtverliefde ronden,
Zijn goudnaakt gloriënd om haar lijfs bleekmat.…
Mag ik...
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.923 Mag ik uit de wilde spelen
van dit wisslend licht en donker,
uit de wankle op- en neergang
der verbloeiende getijden
niets dan u en u alleen onthouden
in uw nimmermeer te grijpen
stralende onafhanklijkheid?...
Kan uw ijver niet gedogen
dat u iemand buiten mij zou weten?
Alle…
Zal nimmermeer gebeuren...
poëzie
3.0 met 13 stemmen 5.868 Zal nimmermeer gebeuren
Mij dan na deze stond
De vriendschap van uw ogen,
De wellust van uw mond?
De vriendschap van uw ogen,
Van uw ogen.
De vriendschap van uw ogen,
De wellust van uw mond,
De gunste van uw hartje,
Dat voor mijn open stond
De gunste van uw hartje,
Van uw hartje.
Zo zal ik nochtans blijven
U eeuwig onderdaan,…
Daar ruimt de wind...
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.330 Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon.
Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn
Wanneer de winden sluimren aan uw troon,
De sterren vlammen in uw baldakijn:
Als tussen u en uw oneindigheid
De schaduw valt, en in dat klaar gewelf
Uw blank geluk dat god noch mens benijdt,
Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:…
Solus in aedibus amoris *
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.743 Daar steekt de nacht op en de zwarte wind -
En open vind
Ik als mijn eigen
Uw woning wier beveiligd zwijgen
Me omvat als een verloren kind?
In schemerdonker doofden uit gezicht
De ogen wier licht
Mij trok de diepe steile wegen
Naar dit hoog huis van dagelichte zegen
En sterreheldre plicht.
Hoe keer ik na zo rijk begin
Arm…
Leidsterren van mijn hoop, planeten van mijn jeugd
poëzie
4.0 met 7 stemmen 3.336 Leidsterren van mijn hoop, planeten van mijn jeugd,
Vermogen ogen schoon, in hemels vuur ontsteken,
Als gij uw vensters luikt, zo ziet men mij ontbreken
Mijns levens onderhoud, een teder-zoete vreugd.
Want gij besluit daarin een zaligende deugd,
Vriend’lijke vrolijkheid. De Min met al zijn treken,
Jok, lach, bevalligheid daarinne zijn geweken…
De wolken spieglen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.765 De wolken spieglen in de zee.
Het is geen avond en geen nacht:
Geen schijn van zon of maan of ster
Vloeit door het hoge koele blauw
Achter het windloos vlotte zwerk:
Niets glanst in hemel of op aard
Dan enkel uw verklaard gezicht.
Het is geen avond en geen nacht;
De wolken spieglen in de…
In 't huis van Smart
poëzie
4.0 met 7 stemmen 2.476 In 't huis van Smart, waar ik belandde
Bij 't jammerlijkste dansjolijt,
Zag 'k Zorg en Ouderdom en Spijt
Dansen of zij 't van buiten kenden.
De Tamboerijn, bij naam Ellende,
Gaf, hoog bevel, de stok respijt
In 't huis van Smart, waar ik belandde
Bij 't jammerlijkste dansjolijt.
In huilgezangen brak de bende
Buiten muziek…
Heimelijk verlangen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.274 Die man lijkt mij godengelijk te wezen,
Die van tegenover gezeten toehoort
Hoe gij vlak nabij in uw zoete stemval
Over en weer praat
En verlangenstekelend lacht, wat noodschiks
In mijn borst het hart mij in angsten opjaagt;
Immers amper zie ik U aan - geen woord meer
Laat zich verklanken,
Maar mijn tong blijft star en gebroken; aanstonds…
Sterrenhemel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.802 Nu kunt gij veilig slapen gaan,
Nu al de heemlen openstaan:
Ziel, wier verlangen elke donkre wand
In ster aan ster doorzichtig brandt,
En in de schoonheid van dit tijdlijk land
Al minnen moet uw eeuwig lot,
Daar uw verrukking uitziet tot
De troon van God.…
De maan is al boven de seringen
poëzie
4.0 met 15 stemmen 4.357 De maan is al boven de seringen;
De stralen hellen de kruinen langs...
De nachtegaal houdt zich stil van zingen
Tot de hof verlucht staat van haar glans.
Tot de donkere tuin als een ijle beker
Tintelt vol licht, dofgouden wijn,
En als slaapwandelaars onzeker
De rozen ontwaken in de schijn...
Ik weet niet wat…
Ik schouw de wereld aan
poëzie
3.0 met 19 stemmen 7.597 Ik schouw de wereld aan,
En naar gewoonte gaan
Zie ik vast alle dingen,
Zij zijn dan groot of kleen;
Maar ik helaas! alleen
Blijf vol veranderingen.
De dag die voert de nacht,
Het windje wispelt zacht,
Over de groene dallen,
Het woud de bergen siert;
Maar ik ben heel verkiert,
En blijf verkiert in allen.
De zon, naar d'oude sleur,…
Op de thuisreis
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.505 In het stergedoofde Zuiden,
In het vroeg ondiepe licht
Bleekt een grote wassen maan,
Als een droom niet meer te duiden,
Een verduisterd zielsgezicht
Door de dagen met ons gaan.
Naar het Oosten reikt mijn reizen,
Waar de diepe horizon
Achter donkre heuvlen brandt:
Van hun toppen zie ik rijzen
Straks de stille gouden zon
Over…
Geven en nemen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.809 Zo komt er nooit een eind aan ‘t geven:
Ik geef maar wat ik geef, blijft mijn…
De wondre dingen van dit leven
Willen niet weggeschonken zijn.
‘k Zocht u met schatten ongewogen,
En ledig keerde ik van de reis.
Ik look de blijdschap mijner oogen
In schemer van berooid paleis…
De schaamle sterfelijke bloemen
Die ik u in de avond bracht,
Met…