135 resultaten.
Curieus sonnet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 192 Ik heb iets met de stad Den Haag
of beter met de Hagenaar.
Het u bekennen valt mij zwaar
want nu stelt u vanzelf de vraag
(en liever bleef ik ietwat vaag):
“Hoezo? Vertelt u mij vanwaar
die interesse komt en spaar
me geen details want ik weet graag
wat u bedoelt en ook nog... wié?”
Alsof het ú iets aanbelangt,
curieuzeneuzemosterdpot,…
Kralen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.069 Als raamlicht dartelt door de glazen kralen,
dan speelt een beeld van jou in elk facet.
Om jou uit het verleden op te halen,
bekijk ik steeds dit kleurrijke palet.
Geen diamant, hoe fel hij ook mag stralen,
waar één moment van ons is ingebed.
Alleen dit snoer kan over jou verhalen
en elke tint komt voor in jouw portret
dat traag verbleekt…
De tuinman en de liefde
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 652 Hoe jij met zorg tomatenplanten schoort,
hen aan spiralen opbindt en hen leidt,
hoe jij je niet aan wind of regen stoort,
maar onverstoorbaar al je vrije tijd
aan venkel, spruitjes en courgetten wijdt
omdat er in een moestuin groente hoort,
hoe jij het onkruid energiek bestrijdt,
zo wied jij in het hart dat jou bekoort.
Je wacht niet op…
geen rozengeur
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.370 een dievennacht
met hier en daar een pilelamp
waarvan de batterij gans plat
wie weet hoeveel eeuwen al
hij strompelt, mompelt
'k ben strontzat
terwijl hij traag de sleutel past
zonder hulp van maneschijn
en mist en nog eens gist
waar toch dat gat
verdomme!
waar dat gat mag zijn
slechts één ding schiet door zijne kop
dat er geen deegrol…
De enige echte
netgedicht
2.0 met 62 stemmen 5.563 Wellicht is dit de laatste keer
dat jij je schoen zet bij de haard.
Je hebt wel door dat zo'n meneer
die uit een auto stapt, het paard
op stal laat, mijter, witte baard,
een gouden staf en wat nog meer
in zijn verkleedkoffer bewaart,
dat die omwille van de sfeer
de grote vriend van ieder kind
wil imiteren. Elke klaas
en elke schoensmeerzwarte…
Het droogboeket
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 265 Ze heeft een nagel in haar klok geslagen.
Daar hangen alle ruikers die ze krijgt
van haar bezoek op feestelijke dagen.
Gelijk men aan een snoer de parels rijgt,
schikt zij de bloemen in diverse lagen.
Zolang de nagel niet met lossen dreigt,
bewaart ze, om 't alleenzijn te verjagen,
elk souvenir dat naar gezelschap neigt.
Haar zoon…
Van de regen in de soep
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 376 regen, regen, regen, het is zo triest
zie die blozende tomaten huilen in de groententuin
de boontjes schurken tegen elkaar aan
zoeken troost onder het doorbuigend blad
de sla staat met haar voeten in het nat
kon ze maar haar krullend kapsel schudden
dan vlogen druppels in het rond
ik sop door de paadjes van watersnood
red een courgette van…
De bárzilmus
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 711 De bárzilmus heeft erge jeuk,
toch durft ze niet te krabben.
De laatste keer dat ze het deed,
schoot haar karmonkel in een deuk
en stond haar poot vol flabben.
Geloof me maar: het is niet leuk
behept met een karmonkeldeuk
te hippen op beflabde poot
in de Bárzilse Slabben.
Nog liever ging ze stokstijfdood
aan echt-niet-te-verdragen jeuk…
Gegronde reden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 165 Als het rumoer mij tegenstaat,
de beelden dansen voor mijn ogen,
de bloementuin naar best vermogen
geen plekje aarde open laat,
maar mij te druk lijkt, overvol,
dan keer ik naar het monotone,
zie ik in kleurloosheid het schone,
vat sympathie op voor de mol.
Ik doe als hij en ga mijn gang
door 't bovengronds geloop te staken.
De grootste…
De griespardot
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 423 De griespardot staat wat te grroemen
temidden van een protterveld,
bezaaid met viezeschetenbloemen:
hij heeft ze allemaal geteld.
“Ik pluk er vijf om vuur te stoken,
dan knalt het -grroem- in mijn fornuis,
en acht om -grroem- kaduuf te koken,
dan ruikt het lekker bij mij thuis.
Nog tien voor -grroem- mijn jaarlijks bad
en twaalf gestrikt…
Snoevedorus
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 241 Ik hou van snoevedorus,
maar niet met chocola,
wel graag met stukjes blorus
(die vind je niet in vla).
Ik hoor u zeggen: "Hoor 'es,"
dus luister ik geboeid,
"dan zit u in de sores
want ik heb net gesnoeid."
De florus van de blorus
is zomaar weggesmutst?
Pas op, ik leer u mores,
u hebt mijn maal verprutst!
Geen enkel brokje blorus…
Rara... ode aan wie?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 292 Ik zeg: “Wel, doe het hem dan even na”,
aan die mevrouwen en aan die meneren
die hem te kwader trouw jaloers beleren.
De beste stuurlui staan nog op de ka.
Hoe ik het woelig stof tot goud zie keren,
de treden van geleende tijd bega,
tot ik ten leste voor een wending sta
en zelf de vaste vorm ga uitproberen.
Dan weet ik pas: er valt niet…
Taalbarrière
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.181 wij spraken nooit dezelfde taal
al peuterde de kleuter die ik was
letters uit zijn mond
ik kraaide nimmer zijn GEMAK
noch zijn ONVERMOGEN
wel eigen wisselwoorden
die hij niet verstond
stappen, fietsen, autorijden
vreemde talen die hij sprak
of liever: schreeuwde
tot het kristallen lexicon
van mijn kinderliefde brak
deelden wij geen idioom…
Moed
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 292 het breken van een ei
vraagt niet veel durf
maar welk een warmte en geduld
vereist het broeden
welnee, u bent geen kip
en ik geen kuiken in de dop
ik hou mijn broze kop omhoog
vraag niet mij te behoeden
voor alle tegenslagen
een beetje zachtheid anderzijds
wat mildheid bij het kijken
stel dat ik dát zou vragen…
zou het op moed gelijken…
Het groenpoepkuiken
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 298 Ik ben het groenpoepkuiken.
Ik grobbel in het gras,
ik strubbel door de struiken
en plodder op de plas.
Ik ben het groenpoepkuiken,
herkenbaar aan mijn roep,
aan mijn manier van duiken
en aan mijn groene poep.
Ik ben het groenpoepkuiken,
jij slappe bruinkwakhoen!
'k Laat jou een poepje ruiken
en let wel... het is groen.
(De…
Verzinnen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 329 Er liggen veertien regels op de loer.
Ik weet nog niet of zij een valstrik spannen,
misschien mij naar verlegenheid verbannen
om een gedicht dat slechts een woordensnoer
is, zonder inhoud of belang; droog voer,
terwijl in fijner schotels, ranker kannen
de poëzie verlokt tot proeven van een
geraffineerder maal (zoals de Cour
du Nord serveert…
Spijt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 948 Mijn kind, waarom liet ik ze zó passeren,
de korte jaren van je kleutertijd,
de lange dagen van het irriteren,
in een onuitgesproken dom verwijt.
Je sliep tussen de lakens van mijn spijt.
't Is schandelijk en toch durf ik beweren:
misschien was ik je toen zelfs liever kwijt.
Maar blijkbaar valt het moederschap te leren
want nu je met…
Kalme zee
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.398 Zo is het ons uiteindelijk vergaan:
als schepen zonder lading reizen wij.
Niet doelloos, neen, de sterren en de maan
zijn onze gids, zoals weleer toen zij
het trekken langs een vaste hemelbaan
aan ons als voorbeeld stelden. Ieder tij
bracht wrakhout mee uit onze oceaan.
Toch ging de dreiging, leek het, ons voorbij
toen wij voor anker lagen…
Druppelsgewijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 218 door de tijd beslagen
krijgen herinneringen een waas
zoals het lang ongebruikte glas
dat achter in de kast staat
weet je nog of je zoet of bitter dronk?
of het tikken van twee glazen klonk?
of daarbij ogen straalden, stemmen streelden?
je slaat breekbare gedachten tegeneen
en wat je toen zo zeker wist
tracht je nu opnieuw te weten
elk…
Grind
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 231 Er knerpen kiezels in mijn hoofd.
Ik wankel in het knarsend grind
op zoek naar rust die ik niet vind
in taal, in denken. Licht gedoofd
omdat de schemer mij belooft
dat hij zal troosten wie hem mint
en ramen dicht opdat de wind
geen schilfer uit mijn denkpad rooft.
Het duister kent dit broze huilen
om struikelstenen, hobbels, kuilen…
La primavera
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 245 jaloerse minnaar
je verjoeg de herfst met zijn warme kleuren
uit schrik dat hij me zou bekoren
je huilde in kale bomen
omdat ik sliep in je paleis van ijs
onder je witte deken
je zuchtte op plassen en beken
die onder je kille adem bevroren
nu je me wakker kust, hoor ik je vragen
of ik dit jaar de kristallen kroon zal dragen
die op de troon…
Lenteliefjes
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 779 Ze raken niet, hun speelse twijgen,
beroeren slechts dezelfde lucht.
Doch heen en weer gaat bladgerucht,
een zomer lang zal het niet zwijgen.
In herfstig loof, hoor hoe zij zucht,
de eik ziet haar naar hem toe neigen.
Ofschoon de maanden dagen rijgen,
draagt al haar pogen nimmer vrucht.
Hoe moet zij hem toch overtuigen
- wijl winter…
Op weg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 198 Stelt u zich voor: een stad na middernacht,
een echtpaar loopt door de verlaten straten,
in opperbeste stemming. Onverwacht
stopt er een auto en stopt ook het praten.
Een man stapt uit en heeft niet in de gaten
hoe bang zij zijn, op bruut geweld bedacht,
omdat hij zelf, gevolgd door onverlaten,
ternauwernood ontsnapte aan de jacht.
Daar…
Bassikounou
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 228 Hun dorp is aan de grens gelegen
van leefbaarheid en voor hun staat
bestaan ze niet, er zijn geen wegen,
het is woestijn waardoor men waadt.
De regen heeft hen doodgezwegen,
de hitte brandmerkt hun gelaat,
maar één van ons is hen genegen:
het hart, het plan, de steun, de daad.
Een waterput brengt hoop, doet leven,
machines worden aangevoerd…
De schinkelwink
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 719 De schinkelwink zit triest in bad,
allenig, zonder eendjes.
Ze heeft geen protzels, moet op pad
op korte, kromme beentjes.
Ze heeft een protzelschinkeltuig
en schinkelt om den brode.
De weg is lang, het pad is ruig,
maar protzels zijn de mode.
Na lange tijd komt zij weer thuis,
een grote tas vol protzels,
haalt haar machientje uit de…
Plezant
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 882 Hier zit ik dan, in zwart gepeins verzonken,
en leg me neer bij treurnis' heerschappij,
want vriendschap die uitbundig werd geschonken,
leek op een dag de houdbaarheid voorbij.
Ik weet niet meer hoe onze stemmen klonken,
al liepen wij gestadig zij aan zij.
Een beeld dat, door de stroom des tijds verdronken,
mij plots weer overspoelt als bitter…
Dotsedaris?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 348 Men noemt mij vaak de dotsedaris
en dat bezorgt mij echt geen vreugd
omdat het als een klontje klaar is
dat het een naam is die niet deugt.
En zelfs op meer dan één manier!
Ik weet toch zelf best waar ik ben?
Dat is nooit daar, maar altijd hier,
hoe traag ik kruip, hoe hard ik ren.
En dotsen heb ik nooit gekund.
Ik zabber als een zabberslak…
De koeliebrom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 338 Wie zag er reeds een koeliebrom?
Veel groter dan een schuifeltuit!
Hij speelt geen tuba of geen trom,
een koeliebrom... die brommert snuit.
Maar als er één verkouden is
en sukkelt met een snuit vol kwok,
dan gaat al dat gebrommer mis:
het klinkt zo vals... als een patrok.
De andere koeliebrommers zien
dan hoe hun snipverkouden broer…
Zwibbelzogje
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 145 Klein zwibbelzogje wil naar huis,
ze houdt niet van logeren.
Ze trippelt weg, stil als een muis,
om nooit terug te keren.
De troedeltjes in oma's kast
zijn oud, compleet versleten.
Wie troedelt er nog met een flast?
Ze zou het echt niet weten.
Ze lust geen stroep, ook niet geprakt,
geen scheve schoffeloren.
Wat oma in de troggel kwakt…
Intriest - Vrie triestig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 201 de lage zon schildert een zebrapad
in onze diepe, lege tuin
de buren leveren boomzwarte verf
wij een grasgroene straat
daar waar het kippenhok niet staat
komen er al paaltjes uit de grond
met grijs kippengaas errond
zal ik oversteken? gaan kijken
waar ik later eieren zal rapen
stront van legstokken schrapen
ach, stel je voor dat het noodlot…