Netgedichten

netgedicht (nr. 24.925):

Gegronde reden

Als het rumoer mij tegenstaat,
de beelden dansen voor mijn ogen,
de bloementuin naar best vermogen
geen plekje aarde open laat,

maar mij te druk lijkt, overvol,
dan keer ik naar het monotone,
zie ik in kleurloosheid het schone,
vat sympathie op voor de mol.

Ik doe als hij en ga mijn gang
door 't bovengronds geloop te staken.
De grootste plannen moet men maken
ónder de grond: dáár blijft men lang...