2161 resultaten.
waar wij ons kunnen warmen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
674 de grond is wit de lucht is nevelgrijs
maar wij zijn mensen die ons buiten wagen
in donzen mantels die ons lijf behagen
vertrekken wij dik ingepakt op reis
geen angst of twijfel brengt ons van de wijs
wij stellen aan het gaande pad geen vragen
hoe lang het nog zoveel gewicht kan dragen
en denken niet aan onbetrouwbaar ijs
de bloedstroom…
Aan de sonnetten (I)
poëzie
3.0 met 14 stemmen
1.686 Sonnetten, klinkt! U dichten was genieten. -…
Le petit mort
netgedicht
3.0 met 28 stemmen
2.607 We liggen in jouw bed, alweer
is het verlangen sterker dan wij samen.
Het zweet parelt in heet beamen
de natheid naast ons naakt zijn neer.
En weer is elke ruit beslagen,
wentel ik mijzelf in de overdaad
die met jouw lichaam samengaat
in tijdloos wederzijds behagen.
Dan stopt geheel en als bij toverslag
heel de wereld, ook mijn hart,…
Omnia Vanitas
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen
1.440 Ook God ging dood, gelijk een mens
en heel zijn leven bleek een leugen.
Niet zijns dan was de schepping eigen,
maar hij niets dan een vroeger wens.
Niets meer dan ooit door mens geschapen,
een langzaam vergeten waanidee.
En God ging dood, maar zeer tevree,
want God had nog een laatste wapen.
Hij liet de mensheid voor wat het was,
angstig…
Sonnet van toen
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen
1.032 Geen ezel zal zich tweemaal stoten.
Neen, dat gebeurt alleen met mij.
Ik zag haar bloeien in een mei,
toen wij nog zingend waren, floten.
Zij was zo lieflijk, de devote.
Hoe zeer wou ik haar aan mijn zij.
Maar zij liep steeds aan mij voorbij
en aan mijn hart in duizend moten.
Heel vaak heb ik mijn neus gesnoten.
Heb ik gedacht: " nu is…
Het verkeert-Sonnet
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen
2.491 Op het terras overdacht zij de jaren
er is veel veranderd in korte tijd
ze vergaf hem zijn onbetrouwbaarheid
als de drankduivel in hem was gevaren.
Hij verdween frequent in stadse nachten
ging er te keer als een wellustig dier
ontwaakte op vreemde plaatsen van vertier
terwijl zij onrustig lag te wachten.
Zoals zo vaak keert het noodlot het…
Verscheurde pennenvrucht
netgedicht
4.0 met 17 stemmen
135 ik voel het scheuren van de lucht
in elke vezel van mijn lijf
het lijkt alsof ik zinnen schrijf
zonder lust naar pennenvrucht
het broeit in fluisterend gezucht
geen enkel woord staat buiten kijf
slechts het allerlaatste bedrijf
behoedt me voor een klucht
want gedonder schudt me wakker
en een lichtflits opent ogen
ineens toont alles zoveel…
Juni~jubelsonnet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
380 de sfeer is broeierig en klam
we wachten op de lichtshow
die ’t angstaanjagende indigo
zal splijten met veel tamtam
kabaaaaaaaaaaaaaaaaam
daar jubelt juni het uit van plezier
de hemel verandert zijn kleuren
schijnt ineens weer op te fleuren
door het overdonderend getier
grote regendruppels likken
als judaskussen langs mijn wangen
vandaag…
Het liefst oogst ik je lach
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
589 het regent pijpenkrullen in mijn haar
als ik mijn hoofd naar buiten waag
de zomer is een druipende plaag
voor bruinverlangend brandgevaar
in plaats van bekoorlijke zomersproeten
bevochtigen druppels mijn gezicht
wanneer ik mijn ogen daarvoor dicht
verdwaal ik in plassen met mijn voeten
toch onderga ik dit alles met een grijns
want al weet…
Het liefst oogst ik je lach II
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
611 het regent pijpenkrullen in mijn haar
als ik mijn hoofd naar buiten waag
de zomer is een ware plaag
voor bruinverlangend brandgevaar
in plaats van warme zomersproeten
koelen druppels mijn gezicht
wanneer ‘k daarvoor mijn ogen dicht
dansen de plassen rond mijn voeten
het laat me allemaal stoïcijns
al weet ik me zonneklaar geplaagd
ik blijf…
Passie en vuur.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
430 Het is zover, de gekte kan beginnen.
De lusten en de passies laaien op,
de bierverkoop bereikt een nieuwe top
door zij die ’t bal- en benenspel beminnen.
En heeft er al eens een een zware kop,
of raakt er soms al iemand buiten zinnen,
door al te hevig smeulend vuur vanbinnen,
geen nood, die komt er heus wel bovenop.
Al kan ik zelf die…
Haantjes en spierballen.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
178 De spierballen zijn weer eens aan het rollen,
de leiders steken woest de borst vooruit,
begluren elkaars opgeblazen snuit,
en doen hun best om heel gemeen te grollen.
Zo nu en dan wat met de mensheid sollen,
wat maakt het voor een president ook uit?
In ’t vuur stuurt hij de anderen vooruit
om zelf naar een beveiligd nest te hollen.
Als iemand…
Sterren aan de hemel.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
198 Als bruut geweld de harten weer doet bloeden,
terreurgeweld dat niets of niemand spaart,
als god of mens ook nu niet kon verhoeden
dat dwazen weer tot beulen zijn ontaard,
dat twijfel dan de blik niet zal verblinden,
dat angst noch haat de mensheid dan verdeelt,
dat 't hart zich met de rede blijft verbinden
en solidariteit de wonden heelt…
Bloemetjes en vogeltjes...
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
308 Zij wou zo graag een vogeltje bekijken,
hij wou wel eens fleurig bloempje zien.
Hun biologisch inzicht wat verrijken,
daar hadden ze allang naar uitgezien.
Het vogeltje kwam dapper naar haar lonken,
ze voelde zich gelukkig en vereerd.
Het bloemetje stond voor zijn neus te pronken
en voor hij 't wist, was hij al gecharmeerd.
Hun kennis…
De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
159 De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen,
waar elke fantasie haar voeding vindt,
waar grenzeloze hartstocht wordt bezongen
en waar de mythe aan haar tocht begint.
Een reis doorheen een wereld vol verhalen,
op zoek naar dramatiek en avontuur,
waar passies en emoties nooit verschralen
maar zich verblijden in ’t poëtisch vuur.
Een taal die…
Ochtendlijke peptalk.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
314 Wat sta je daar versuft en dwaas te gapen?
vanwaar die rare trek op je gezicht?
Wat heb je nu alweer voor doms verricht?
Je oogt in elk geval niet uitgeslapen.
Ik wil dat je meteen deemoedig zwicht,
probeert om al je moed bijeen te rapen,
al ligt je hersenpan op apegapen -
hoewel, ze was ook nooit een zwaargewicht.
Allée, probeer je nu eens…
De jaren van verstand.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
317 Zeg mij, waar zijn de jaren van verstand?’
k Probeer nu al zo lang ze te ontdekken,
maar ’t lukt me niet om wijsheid op te wekken
en ‘k heb helaas geen trucjes bij de hand.
Wie kan mij eens een beetje hulp verstrekken?
Hoe raak ik bij die wijsheid aanbeland?
Bestaat er soms een bollebozenland
en moet ik daarvoor heel ver weg gaan trekken?…
Zoete verlangens.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
252 Zie hoe ze de voorbijgangers verleiden,
en lonken naar al wie aan 't raam passeert,
zij die door menigeen worden begeerd
voor kort genot dat hevig kan verblijden.
Maar nadat de genoegens zijn verteerd
zijn er ook velen die hun spijt belijden,
die lusten in 't vervolg maar liever mijden
als zoete vruchten die men 't beste weert.
Maar toch…
Volgend jaar, dan doe ik het!
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
376 'k Heb veel intenties voor een frisse start,
nu 't nieuwe jaar er weer zit aan te komen,
Wat ik in 't oude niet heb ondernomen,
heeft al mijn goede wil alleen verhard.
Geen mens die nog mijn ijver in kan tomen,
met prachtig resultaat als ik volhard,
en elke knoop wordt volgend jaar ontward.
Verheugd geloof ik in mijn eigen dromen.
'k…
Zonder inspiratie...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
304 Mijn inspiratie heeft me net verlaten,
ze heeft besloten om op reis te gaan.
Heel eigenzinnig liet ze me verstaan
dat ik haar af en toe met rust moet laten.
Ik smeekte haar, maar nee, het mocht niet baten,
ze vond dat ik 't gemis maar moest doorstaan.
Wie weet is het met 't dichten wel gedaan
nu zij me geen ideeën aan kan praten.
Maar…
Presidentiële wensen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
135 De grote charlatan heeft weer gesproken,
de vredeshoop in haat en nijd verteerd.
Zolang hij maar zijn entourage eert.
De potten worden elders wel gebroken.
Hoe heerlijk toch om vuurtjes te gaan stoken,
want ja, hij heeft het lesje goed geleerd,
de aandacht moet gewiekst worden geweerd
van wat hij in 'geniep heeft uitgestoken.
Wat maakt…
Wensen voor het Nieuwe Jaar.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
119 Wat 't nieuwe jaar voor jou in petto heeft?
Het spijt me, maar ik kan het niet vertellen.
'k Heb echt geen glazen bol die kan voorspellen
wat jij in 't Jaar Achttien zoal beleeft.
'k Wou dat ik je veel vreugde kon bestellen,
dat 't leven jou intens voldoening geeft,
je alles krijgt waarnaar je hartje streeft,
en bovenal een flink pak hersencellen…
In Memoriam S.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
353 Ze had echt van die heel charmante ogen,
die keken me intens verlangend aan,
dus kon ik de verleiding niet weerstaan
al strelend haar voldoening te verhogen.
Helaas, die diepe vreugde is vervlogen,
onlangs is zij heel vredig heengegaan.
Ze had het al een tijd laten verstaan.
De tekenen, die hebben niet gelogen.
Het leek alsof haar ogen wilden…
Wild en onbezonnen.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
191 De winter geeft zich niet zomaar gewonnen,
want vooraleer hij weer aan ’t vluchten slaat
en ’t land opnieuw voor lange tijd verlaat
is hij nog aan een offensief begonnen.
Hij weet zich met zijn ongemak geen raad,
dus danst hij vrolijk, wild en onbezonnen;
hij heeft een web van sneeuwvlokken gesponnen
want binnenkort is ’t immers weer te laat…
De wereld van de wielen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
184 De wereld van de wielen is ontwaakt.
De knapperds met de goed gespierde kuiten,
die kunnen nu weer ongeremd naar buiten
en al dat moois wordt hogelijk gesmaakt.
Zodra ze rijden, zijn ze niet te stuiten,
en zie hoezeer de fans worden geraakt
wanneer er eentje noodgedwongen staakt
en pijnlijk naar zijn duiten kan gaan fluiten.
Niet dat ik…
Zit de schoonheid echt vanbinnen?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
318 Nu Berlusconi weer is opgedoken,
lijkt hij bijlange na niet uitgeteld.
Hij komt nog altijd vrolijk toegesneld
wanneer hij nieuwe kansen heeft geroken.
De jaren hebben hem nog niet geveld,
al heeft hij 't een en 't ander uitgestoken.
Zijn veerkracht lijkt nog sterk en ongebroken,
en zijn geweten licht en ongekweld.
Maar of de Italianen…
Een formidabel man.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
292 De twinkeling van humor in zijn ogen,
een virtuoos in levenswijze taal,
een scherp verstand gehuld in mededogen,
en steeds opnieuw een grandioos verhaal.
Al is zijn aardse leven nu vervlogen,
dat wat hij liet, dat blijft fenomenaal.…
Strijd in de verkiezingstijd.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
187 Politici beleven drukke dagen:
ze trekken vlot hun stoute schoenen aan
om heel gemotiveerd op pad te gaan
en moedig op de burgerstem te jagen.
O hemel toch, die irritante vragen
van journalisten die hen gadeslaan
en hen het liefste op hun bek zien gaan,
of lastigaards die eeuwig komen zagen.
Het is toch hevig zuchten en veel zweten,
opdat…
Een veel te korte nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
202 Een veel te korte nacht...
Wie heeft destijds het zomeruur bedacht?
Wie zorgt ervoor dat wij als arme schapen
alweer een uurtje minder mogen slapen?
Wie hoort er onze droeve jammerklacht?
De aandrang om te geeuwen en het gapen,
de rampspoed na een veel te korte nacht,
‘t beroepen op de laatste levenskracht
om ’t eigen lome lijf bijeen te…
Ongehoorzaamheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
273 Ik heb in Het Journaal iets raars gehoord.
Toen Puigdemont de vrijheid is ontnomen,
toen zijn er ook wat aanklachten gekomen -
want anders was die actie ongehoord.
Maar wat me toch een beetje heeft gestoord:
dat ‘ongehoorzaamheid’, naar ‘k heb vernomen
daarvoor ook als een reden wordt genomen;
dat gooit toch wel wat normen overboord.
Want…