Het liefst oogst ik je lach

het regent pijpenkrullen in mijn haar
als ik mijn hoofd naar buiten waag
de zomer is een druipende plaag
voor bruinverlangend brandgevaar

in plaats van bekoorlijke zomersproeten
bevochtigen druppels mijn gezicht
wanneer ik mijn ogen daarvoor dicht
verdwaal ik in plassen met mijn voeten

toch onderga ik dit alles met een grijns
want al weet ik me zonneklaar geplaagd
door de buien, ik blijf volledig stoïcijns

en verklaar zonder sputteren onversaagd
“augustus mag haar warmte houden
zo lang jij maar jouw glimlach draagt”

Schrijver: Nina Laverona, 12 augustus 2008

ninalaveronahotmail.com

sonnet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 589