Vidrus Fluvius kijkt niet om,
glad en rimpelloos
stroomt ze vandaag weer rustig vooruit,
Als een rustig dorp op zondag gaat ze,
geruisloos aan mij voorbij,
het water raakt niet op,
Vidrus Fluvius gaat nooit uit.…
als de laatste opspattende brokken aarde
zijn gevallen
als de volgelopen kuilen het flauwe zonnetje
weer rimpelloos weerspiegelen
als er niemand meer is
die de stilte wil scheuren
als een ongelooflijke echte watervogel
weer het kanaal gaat dwarsen
als je, zo maar, tot tegen het versplinterde
bos kan stappen, rechtop 135 meter ver
als de Hill…
ik ken een waterpartij
die na de val
rimpelloos
de plas vormt
onpeilbaar diep
donkerblauw delfisch
om de maan
komt zij, wit
feeëriek
en beroert de spiegel
één rimpeling
verspreidt zich
omarmt haar
gaat verder
middenin de plas
een hand
omhoog gestrekt
als invitatie
geen fakkel
geen zwaard
alleen de uitnodiging…
Maar als 't eerste herfstblad op het water daalt
en rimpelloos heeft plaats gemaakt,
de ogen zien opnieuw, de zekerheid
het stoffig deel, dat eindigt, hier op aard.…
Oceanen liggen rimpelloos te wachten
in witte en oranje gewaden, verdrukt
verleden die ze niet af kunnen gooien
de loden mantel van de hetze en de
haat, om de overkant te bereiken,
hun Nirwana betreden, gebleekte
waardigheid van gouden tempels die
men liet, weerspiegeld in kwetsbare
oases zover men ziet, als vreemde
meeuwen de hand…
Songtekst
Waarom
Heb je me
Verlaten
Ik houd zo oneindig veel
Van jou
Echt, Ik had niets
In de gaten
Overtuigd van onze
Eeuwige trouw
Hand in hand
Loop je met die
Ander
Haar buik rond van
Nieuw geluk
Ik merk dat ik steeds meer
Verander
Alles wat ik liefhad
Is vergrijsd
En stuk
Rimpelloos
Haar gave gezicht
Is dat…
36
Bezig met laden